W pandemii spółka przygotowała się, zmieniła kilka rzeczy w swoich modelu biznesowym – były to działania związane z tym, żeby jeszcze bardziej dopasować biznes do sezonowości, czyli jeszcze bardziej się uniezależnić od sezonowości. M.in. przejść z większością kosztów na koszty zmienne zamiast stałych, a koszty stałe zrestrukturyzować. W czasie pandemii spółka przeszła na PDH (płacenie za godziny). Zrestrukturyzowano koszty leasingów – ENT przeszedł na niższe raty w czasie sezonu zimowego, a wyższe raty w sezonie letnim.
Zobacz także: Wyniki finansowe znanej spółki z GPW mocno zaskoczyły analityków! [GPWPA 3.0]
Enter Air „umocnił się” na rynku dzięki konkurencji, która „przespała” moment i w tej chwili ma problemy. Bezpośrednia konkurencja, czyli Smartwings ma dosyć duże problemy, jest w upadłości układowej. • Popyt się buduje cały czas, ciężko jest ocenić ile jest takiego rzeczywistego wzrostu wolumenu globalnie a ile jest przesunięcia się popytu z konkurentów na Enter. Spółka uważa, że największy tego popytu, który obserwuje to popyt, który odbiera swoim konkurentom.
W Polsce duży wzrost popytu pochodzi m.in. od Ukraińców, którzy w Polsce teraz zamieszkują. Możliwe, że jak wojna się skończy to część z nich wróci, stąd trzeba się liczyć z ryzykiem, że może ten popyt nagle „usiąść”.
W tej chwili spółka będzie latała na 32 samolotach, co jest dużym wzrostem. Taki wzrost spółka sobie „zafundowała” tylko dlatego, że za chwilę będzie oddawać 2 samoloty po sezonie.
Enter będzie się przyglądał, jak będzie stabilizował się popyt. Jeżeli popyt dalej będzie dawał szansę, że będzie stabilny przez kilka lat, to wtedy spółka zamierza mocniej rozbudowywać swoją flotę. • W tej chwili prowadzone są nabory „non-stop” od 12 msc.
Każdy kontrakt na ten rok jest rekordowy (wzrost na tym samym koszcie paliwa).
Flota – spółka stara się wymienić kilka starszych „800” na „Maxy”, te dwa samoloty, które teraz oddaje są oddawane rok wcześniej niż miały być oddawane (kwestia umowy z lessorem). Do 4 swoich samolotów jakie spółka dobiera, dokłada jeszcze 3 w ACMI (wynajem samolotu wraz z załogą od innego operatora). W ziemi spółka zostaje na 27 samolotach.
Popyta jest na tyle duży, że spółka mogłaby dobrać jeszcze „dużo” samolotów ale obecnie jest to „fizycznie” niemożliwe do zrealizowania. Spółka liczy, że ten popyt przy niej zostanie i przełoży się na kolejny dobry wzrost w przyszłym roku.
Chair ma problem ze sprowadzeniem samolotu do swojej floty (od grudnia stara się go pozyskać).
Większość finansowania spółki jest na stopach stałych, zakontraktowanych jeszcze przed tym jak zaczęło się „szaleństwo” na rynkach finansowych. • Obecność spółki na zachodzie rośnie.
Planowane otwarcie bazy w Gdańsku i rozpoczęcie operacji z lotniska w Radomiu.
Chair – sytuacja jest stabilna, w tej chwili będzie miał 4 samoloty, z czego trzy 180 miejscowe i jeden 150 miejscowy. Firma dużo inwestuje żeby się rozwinąć, żeby coraz możniej wejść w rynek Niemiecki. Enter nie oczekuje od nich dużej dywidendy i zysków, tylko otwarcia „furtki” na rynek Niemiecki.
Ceny na wet-lease na ryku wzrosły ale spółka ma kontrakt długoterminowy i latają na cenach, które mieli wynegocjowane 2-3 lata temu.
Popyta jest dużo mocniejszy niż możliwości spółki. W tej chwili Enter jest „dociśnięty do maksimum”. Na za granicy też jest duży popyt, odnawia się rynek w Izraelu (kiedyś ENT miał tam duże obroty).
Cały czas spółka stara się umocnić na rynkach skandynawskich i niemieckich. Bardzo mocno przygląda się możliwości wejścia na rynek brytyjski. • Jak 2 z zaplanowanych 4 „Max’ów” nie dojadą to spółka będzie miała dosyć napięty harmonogram i będzie to trudniejsze operacyjnie, bo będzie latała bez „backupów” ale będzie w stanie w całości obsłużyć zamówienia. Spółka pracuje nad różnymi planami awaryjnymi.
Z dywidendą jest problem w tej chwili taki, że PFR stoi na stanowisku, że spółka nie powinna brać pod uwagę zakazu wypłaty dywidendy w grupie pożyczkobiorcy tylko w całej grupie. Jeżeli dojdzie do tego, że spółka nie będzie mogła wypłacić dywidendy, to przyszła będzie 2x większa (jak spłacą PFR).
Strajki–są opóźnienia, ENT stara się tak przekładać rejsy, żeby nie mieć przedłużeń większych niż 2h.
4Q’22 był neutralny m.in. przez wolumen, kursy walut, stawki kosztów.
Plany wzrostu floty – jeżeli popyt będzie stabilny przynajmniej przez 3 lata, wtedy spółka może zaryzykować zwiększenie floty. W tej chwili polityka powiększania floty jest taka, że raczej starają się wymieniać samoloty. W tej chwili popyt rynku jest „ogromny” i ENT myśli, że jednak się utrzyma. Optymistycznie na przyszły rok, spółka mogłaby mieć z 10 samolotów więcej, co może być niewykonalne operacyjnie. Minimalny wzrost czyli jak zawsze jest – 2 samoloty co roku, to coś takiego się ziści.
W Europie Zachodniej spółka bardzo chętnie przyjmuje nowe kontrakty. Popyt jest z tamtej strony bardzo duży ale spółka musi wybierać kontrahentów w stabilnej sytuacji finansowej.
