W nocy napłynęły lepsze od oczekiwań dane z Państwa Środka. PMI z chińskiego przemysłu mierzony przez S&P/Caixin wzrósł w lutym do najwyższego poziomu od czerwca ub.r. i wyniósł 51,6 pkt (prog. 50,2 pkt, poprz. 49.2 pkt). Pozytywnie można odebrać pierwszy od 7 miesięcy wzrost zamówień eksportowych oraz powrót składowej zatrudnienia powyżej poziomu 50 pkt.
Znacznie gwałtowniejszy wzrost aktywności gospodarczej sugeruje oficjalna publikacja PMI. Według danych NBS wskaźnik dla przemysłu osiągnął 52,6 pkt. To najwyższa wartość od kwietnia 2012 r. Jeden z najwyższych historycznie rezultatów zanotował również oficjalny indeks mierzący usługi (56,3 pkt). Warto jednak zwrócić uwagę, że zmienność danych NBS jest ostatnio bardzo wysoka (pod koniec ub.r. notowano bardzo niskie wyniki indeksu PMI). W rezultacie to dane S&P/Caixin skupiające się bardziej na sektorze prywatnym i mniejszych przedsiębiorstwach prawdopodobnie lepiej oddają obecna koniunkturę w Chinach. A ta, po otwarciu gospodarki, wydaje się być relatywnie dobra. Dane również nieco poprawiły wycenę ryzykownych aktywów podczas azjatyckiej sesji.
W kolejnych godzinach uwaga rynku skupi się na publikacjach z Niemiec (finalny PMI z przemysłu za luty oraz wstępny CPI za luty). Dla globalnego rynku ważny będzie odczyt ISM z amerykańskiego przemysłu za ub.m. Omawiany indeks spada praktycznie bez przerwy od roku i w styczniu wyniósł 47,4 pkt. Poza ogólnym odczytem rynek będzie zwracał uwagę jak zachowają się nowe zamówienia (poprzednio zanurkowały do 42,5 pkt) i składowa cen która z kolei wyraźnie odbiła. Ekonomiści prognozują wzrost agregatu do 48,0 pkt. Wynik poniżej wartości z ub.m. może pogorszyć nastroje, szczególnie gdyby był połączony z kolejnym gwałtownym wzrostem komponentu cenowego.
Przekrojowe hamowanie koniunktury w IV kw.
GUS potwierdził roczną dynamikę nieodsezonowanego PKB w cenach średniorocznych roku poprzedniego na poziomie 2,0%. W odsezonowanych cenach stałych jej poziom wyniósł z kolei 0,4% (rewizja o oczko w górę). Wcześniejsze szacunki komentowaliśmy tutaj i tutaj. W porównaniu do nich obecnie znamy także dokładną strukturę wzrostu. Wynika z niej, że z wyjątkiem IT (+2,1% k/k) oraz sektora finansowego (+1,6% k/k) w IV kw. spowolnienie odnotowała każda branża gospodarki. Od strony wydatków spożycie odjęło 1,5 p.p. od rocznej dynamiki, a zapasy 1,1 p.p. r/r. Koresponduje z tym wyhamowanie branży handlu (-5,4% k/k) oraz gastronomii i zakwaterowania (-57,7% k/k). Eksport i import wspólnie wyhamowały o odpowiednio 0,9% i 1,6% k/k (pierwszy wspólny spadek od pandemii). Jako ciekawostkę można przytoczyć, że nominalny PKB przekroczył 3 bln zł.
Krajowa gospodarka zbliża się do lokalnego dołka obecnego spowolnienia. O ile w IV kw. ujemną roczną dynamikę wartości dodanej odnotowują na razie tylko handel oraz obsługa rynku nieruchomości (22% agregatu), tak w I kw. dołączy do nich większość gospodarki (w tym przemysł i budownictwo). Spowolnienie ma przede wszystkim charakter recesji konsumenckiej, ale jeżeli przedsiębiorstwa utrzymają aktywność inwestycji (+1,3% k/k w IV kw.), ograniczy to szanse przedłużenia ujemnej dynamiki PKB na II kw. Ostrożnie optymistyczne do tego jaskółki widzimy w najwyższym od 2018 roku momentum kredytów inwestycyjnych dla przedsiębiorstw.
