Banki ostro podnoszą oprocentowanie lokat długoterminowych. Oprocentowanie na poziomie 4% lub więcej, to już standard. Jednym z powodów jest znacząco lepsza oferta Ministerstwa Finansów - obligacji emitowanych dla osób fizycznych, niż jeszcze miesiąc temu, nie mówiąc już o ofercie sprzed kilku miesięcy. Dane z KDPW pokazują, że Polacy mogą kupić w tym miesiącu rekordową ilość tych papierów.
Jednak, jak to zwykle bywa, największy popyt pojawia się, gdy dane aktywa są już bardzo wysoko wyceniane i przyszłe zyski niekoniecznie muszą być już tak atrakcyjne, jak inne możliwości inwestycyjne. Dlatego, wyjątkowo postanowiliśmy porównać obecną ofertę ww. ministerstwa - z nielubianymi ostatnio obligacjami skarbowymi o stałym oprocentowaniu, których emisją zajmuje się …to samo ministerstwo. Dla przypomnienia, ceny niektórych z tych papierów spadły w ciągu roku ponad 30%! Trudno rozważać kupno takiego papieru (lub funduszu inwestującego w tego typu papiery), gdy na wykresie widzimy tak duże spadki. Nasz mózg emocjonalny bierze tutaj górę nad mózgiem analitycznym. A przecież każdy wie, że lepiej jednak kupić tanio i sprzedać drogo.
Bardzo popularnymi papierami detalicznymi są obligacje dziesięcioletnie, których kupony oparte są o inflację, do której dolicza się marżę. Nie dotyczy to jednak pierwszego kuponu, który jest stały. Jako alternatywę można kupić obligację o stałym oprocentowaniu o podobnym terminie wykupu lub fundusz inwestycyjny z podobną zapadalnością portfela.
Pytanie, jakie powinna zadać sobie osoba, która chciałaby bezpiecznie ulokować pieniądze, brzmi: przy jakiej inflacji w przyszłości lepiej kupić obligacje inflacyjne, a przy jakiej obligacje o stałej stopie?
Aby rozstrzygnąć to zagadnienie, należy najpierw założyć, że inflacja za rok będzie jednak wciąż wysoka – niech nadal będzie dwucyfrowa np. 12%, a następnie, w ciągu dwóch lat dojdzie do poziomu docelowego. Znajdziemy wówczas taki poziom inflacji długookresowej, przy której nie ma znaczenia, jaką obligację wybierzemy: inflacyjną, czy o stałym kuponie.
Obecnie na rynku można kupić obligację długoterminową, stałokuponową, z rentownością 6,7% w całym okresie inwestycji. Okazuje się, że obligacja detaliczna oferuje taki sam lub wyższy zwrot, jak obligacja o stałym kuponie tylko wówczas, gdy poziom wzrostu cen w latach 2025-2031 będzie na poziomie co najmniej 4,3%. Taki poziom inflacji w długim okresie będzie bardzo bolesny dla rozwoju gospodarki i nie może być przez bank centralny tolerowany przez tak długi okres. NBP ma zresztą wyznaczony cel inflacyjny na poziomie pomiędzy 1,5% a 3,5%.
Dlatego właśnie od pewnego czasu zwracamy uwagę na długoterminowe obligacje o stałym kuponie oraz fundusze inwestycyjne lokujące w tego typu papiery. Uważamy, że inflacja po 3 latach zawieruchy wróci do względnie normalnych poziomów.
Gdy RPP ogłosi koniec podwyżek (naszym zdaniem, w tym cyklu będzie jeszcze tylko jedna), ceny tych papierów wystrzelą w górę. Tak zawsze było w przeszłości. Obecny poziom stóp już działa bardzo mocno na spowolnienie akcji kredytowej, popyt konsumencki i spowolnia wzrost gospodarczy. A to pomoże opanować inflację szybciej niż nam się wydaje. Pojawiają się wręcz obawy o recesję na przełomie 2022/2023 r. Dlatego nie wykluczamy obniżania stóp procentowych już w pierwszym kwartale przyszłego roku. A spadek stóp, jaki pociągnie obniżenie rentowności obligacji stałokuponowych, dodatkowo przemawia za papierami o stałym kuponie i funduszami polskich obligacji długoterminowych, a nie za detalicznymi obligacjami inflacyjnymi.
Autor: Grzegorz Chłopek, Dyrektor Zarządzający, iWealth oraz Jacek Maleszewski, Dyrektor Zespołu Doradztwa, iWealth
