Ostatnie 30 dni | Ostatnie 90 dni | Ostatnie 180 dni | Ostatnie 365 dni | |
---|---|---|---|---|
Najwyższy kurs | 0.000984 | 0.001029 | 0.001056 | 0.001114 |
Najniższy kurs | 0.000943 | 0.000943 | 0.000943 | 0.000943 |
Kurs średni | 0.000972 | 0.000986 | 0.001006 | 0.001014 |
W trwający właśnie COP 26 wkroczyliśmy z wyjątkowo złej pozycji. Statystyki produkcji polskiej energetyki są dość porażające – udział paliw kopalnych (węgiel, gaz) wcale nie spada i osiąga dalej niebotyczne poziomy 85%. OZE wcale nie rośnie – nie tylko nie osiągnęliśmy własnych planów 19% udziału w 2020 roku, ale właściwie zanotowaliśmy regres. W porównaniu z naszym ledwo niskim kilkunastoprocentowym udziałem energetyki zeroemisyjnej, wszyscy nasi bezpośredni sąsiedzi z UE odpowiadają się już miksem, w którym ponad połowę stanowią OZE i atom.
Absolutna większość krajów UE już podjęła szybką decyzję całkowitego odejścia od węgla. Mówi już nie o odejściu od węgla (to przesądzone), ale także i szybkim zastępowaniu gazu wodorem. Oczywiście ostatnie miesiące to też perturbacje rynku energii, wysokie ceny, problemy w dostawach i rekompensaty dla najuboższych, jednak można się spodziewać, że temat ten z pewnością nie będzie motywem przewodnim COP 26.
Nadal właściwie nie wiadomo, jaka jest polska strategia na COP 26
Nie ma żadnych dokumentów, stanowisk, wstępnych prezentacji – tak jakby Polska była zaskoczona datą światowego szczytu klimatycznego. Na dodatek na tydzień przed jego rozpoczęciem doszło do fundamentalnej zmiany na stanowisku Ministra Klimatu i Środowiska. Odchodzi Michał Kurtyka, który mimo wszystko brawurowo poradził sobie z prowadzeniem COP 24 w Katowicach w 2018. Co powie Polska w sytuacji, gdy jest liderem „produkcji” śladu węglowego w energetyce europejskiej?
Dziś wydaje się, że najlepszą strategią byłoby to, co wcześniej wydawało się złym kursem – polski greenwashing, czyli spokojne potwierdzenie udziału w transformacji światowej, zwrócenie uwagi na konieczność transformacji, pokazanie trudnego punktu startu, ale i wielkich wysiłków oraz kluczowych programów, w których Polska plasuję się jako europejski lider.
Patrząc z perspektywy tego, jak wyglądają COP i jakie są oczekiwania wszystkich uczestników, takie rozwiązanie wydaje się znacznie lepsze niż „całkowite zderzenie ze ścianą” i rodzaj „wejścia rzeźnika na kongres wegetarian” jeśli na przykład chcielibyśmy przytoczyć ostatnie protesty górników w Luksemburgu i prezentacje o konieczności utrzymania stabilizującej roli taniej energii z węgla w nowych czasach, w których OZE nie zapewnia bezpieczeństwa energetycznego. Nadal nie wiadomo, jaki kurs obierze Polska.
Autor: prof. Konrad Świrski
Nieprzerwanie od 1995 Prezes Zarządu Transition Technologies S.A., od wielu lat związany z energetyką, optymalizacją produkcji energii i technologiami informatycznymi dla energetyki, gazownictwa i przemysłu. Jest profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej. Od lat wykłada na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa.
Połączenie działań naukowych oraz wieloletnia obecność w biznesie pozwoliły mu na komercjalizację wielu prac badawczych, ma na swoim koncie kilkadziesiąt wdrożeń w elektrowniach w Polsce, USA i Azji, szereg polskich i światowych patentów, nagrody naukowe oraz komercyjne. Jest autorem wielu artykułów oraz prac naukowych, laureatem szeregu nagród zarówno tych, które odnoszą się do jego pracy naukowo-dydaktycznej, jak również do działalności komercyjnej jako prezesa zarządu. Od 9 lat prowadzi eksperckiego bloga, w którym stara się przybliżać czytelnikom świat energetyki i nie tylko.
PLN, czyli polski złoty to podstawowa jednostka monetarna w Polsce. Jedna złotówka dzieli się na sto groszy. Polski złoty jest oficjalnym środkiem płatniczym od 1919 roku. Najpopularniejsze pary walutowe z PLN to EUR PLN (euro polski złoty) oraz USD PLN (dolar polski złoty).
PLN to polska złotówka, oficjalna waluta Polski. Jest to jednostka pieniężna, która została wprowadzona do obiegu w Polsce 1 stycznia 1995 roku, zastępując poprzednią walutę - polskiego złotego (PLZ). Złotówka jest jednostką podzieloną na 100 groszy.
Polski Bank Centralny, czyli Narodowy Bank Polski (NBP), jest instytucją odpowiedzialną za emisję i kontrolę podaży złotówki. Bank ten działa jako niezależna instytucja mająca na celu utrzymanie stabilności finansowej kraju.
Złotówka jest powszechnie akceptowana we wszystkich regionach Polski, zarówno w transakcjach handlowych, jak i codziennych zakupach. Jest również stosowana jako jednostka rozliczeniowa w różnych sektorach gospodarki. Banki, kantory walutowe i inne instytucje finansowe oferują możliwość wymiany złotówek na inne waluty, co umożliwia uczestnictwo Polski w międzynarodowych transakcjach handlowych. Stabilność złotówki jest ważnym elementem polityki gospodarczej kraju.
EUR | GBP | USD | CHF | CAD | PLN | AUD | CZK | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
EUR | 1 | 0.852701 | 1.098866 | 0.95547 | 1.508051 | 4.271022 | 1.657977 | 25.233275 |
GBP | 1.172744 | 1 | 1.288688 | 1.120522 | 1.768558 | 5.008816 | 1.944382 | 29.592172 |
USD | 0.910029 | 0.775983 | 1 | 0.869506 | 1.372371 | 3.886755 | 1.508807 | 22.963021 |
CHF | 1.046605 | 0.892441 | 1.150078 | 1 | 1.578334 | 4.470073 | 1.735247 | 26.409271 |