Wczoraj GUS publikował wrześniowe dane o produkcji przemysłowej. Ta spadła o 3,1% r/r wobec konsensusu PAP -3,6% r/r. Odczyt sierpniowy został zrewidowany lekko w górę z -2% r/r do -1,9% r/r. Na pierwszy rzut oka dane nie wyglądają zbyt dobrze. Ale to w dużej mierze efekt kalendarzowy – mniejszej liczby dni roboczych we wrześniu’23.
Po wyrównaniu sezonowym produkcja przemysłowa spadła o zaledwie 0,9% r/r i jednocześnie wzrosła o solidne 0,9% w ujęciu m/m. To drugi z rzędu miesiąc odbicia odsezonowanej produkcji, której strumień zatrzymał wcześniejsze spadki gdzieś w rejonie przedpandemicznego trendu. Patrząc wg grupowań w oczy rzuca się pewna poprawa w obszarze dóbr zaopatrzeniowych (aczkolwiek wychodzą z głębokiego dołka) oraz dóbr związanych z energią (tu głównie znaczenie mają efekty bazy z ub. roku). Po okresie silnych wzrostów r/r tym razem słabiutko wypadły dobra inwestycyjne, których produkcja spadła o 0,3% r/r. To wg nas przedsmak schłodzenia popytu inwestycyjnego w ’24. Po stronie inflacji PPI zakończyła się siedmiomiesięczna seria spadków m/m. Ale ta „wykonała” swoje zadanie – ceny solidnie spadły i w ujęciu r/r mamy trzeci z rzędu deflacyjny odczyt, tym razem na poziomie -2,8% r/r. W przetwórstwie przemysłowym jest jeszcze bardziej efektownie: -5,6% r/r. W najbliższych miesiącach PPI będzie zapewne już stopniowo odbijała (wzrosty m/m), ale spodziewamy się, że minusy na odczytach r/r utrzymają się do pierwszej połowy przyszłego roku. Z pozytywnym skutkiem dla dalszego procesu hamowania inflacji konsumenckiej. Wczorajsze dane z przemysłu wpisują się w scenariusz stopniowego pozytywnego impulsu ze strony krajowego konsumenta, który powinien prowadzić do powolnego ożywienia w przemyśle.
Zobacz także: Polska gospodarka - mamy najnowsze dane! Jak reaguje złoty?
Dalsze stopniowe chłodzenie na rynku pracy
Wczoraj GUS publikował dane z sektora przedsiębiorstw o zatrudnieniu i wynagrodzeniu. Zgodnie z oczekiwaniami zatrudnienie było podobne jak we wrześniu’22 (0% r/r). Patrząc w ujęciu skumulowanym od lutego br. przyrost zatrudnienia w 2023 jest ujemny (-33,9 tys. etatów), zbliżony do kryzysowego 2012. Oczywiście w ocenie sytuacji należy wziąć też poprawkę na stopę bezrobocia – wtedy dwucyfrową (bezrobocie rejestrowane), a obecnie rekordowo niską (ok. 5%). Dynamika płac obniżyła się z 11,9% r/r do 10,3% r/r i była nieco niższa od oczekiwań. Ale tu obraz mocno zaburzają duże jednorazowe efekty z 2022 w niektórych sektorach ((premie itp. m.in. w górnictwie, leśnictwie). Poza tym w ujęciu realnym płace rosną coraz mocniej (we wrześniu 2% r/r), choć jeszcze w tempie wyraźnie poniżej tego obserwowanego w latach prosperity przed pandemią. Tym niemniej te tendencje powinny wspierać odbicie realnej konsumpcji. Więcej o wrześniowych danych z rynku pracy pisaliśmy tutaj.
