Inflacja CPI w Polsce zmniejszyła się w lutym do 8,5% r/r wobec 9,4% w styczniu (rewizja w górę z 9,2%), kształtując się powyżej oczekiwań rynku (8,3%) oraz naszej prognozy (8,1%). Tym samym inflacja obniżyła się po raz pierwszy od czerwca 2021 r.
Mimo to od 11 miesięcy pozostaje ona znacząco powyżej górnej granicy odchyleń od celu inflacyjnego NBP (3,5% r/r). Przyczyną obniżenia inflacji była niższa dynamika cen w kategoriach „paliwa” (11,1% r/r w lutym wobec 23,8% w styczniu), „żywność i napoje bezalkoholowe” (7,6% r/r wobec 9,3%) oraz „nośniki energii” (18,8% wobec 20,0%), czyli w kategoriach objętych Tarczą Antyinflacyjną. Przeciwny wpływ miał natomiast wzrost inflacji bazowej, która zwiększyła się w lutym do 6,7% r/r wobec 6,1% w styczniu, osiągając najwyższy poziom od grudnia 2020 r. Dalszy, silny wzrost inflacji bazowej odzwierciedla utrzymującą się szeroką presję inflacyjną w polskiej gospodarce. GUS opublikował również zrewidowane wagi w koszyku inflacyjnym CPI, które wskazują na wygasający wpływ pandemii na strukturę wydatków gospodarstw domowych (por. MAKROpuls z 15.03.2022). Zgodnie z naszym zrewidowanym scenariuszem inflacja w 2022 r. zwiększy się do 9,2% r/r wobec 5,1% w 2021 r., a w 2022 r. zmniejszy się do 5,6% (patrz poniżej).
Saldo na polskim rachunku obrotów bieżących zwiększyło się w styczniu do -64 mln EUR
wobec -3957 mln EUR w grudniu, kształtując się wyraźnie powyżej oczekiwań rynku (-573 mln EUR) i naszej prognozy (-886 mln EUR). Tym samym jest to 9 miesiąc z rzędu, w którym odnotowano deficyt na polskim rachunku obrotów bieżących. Zwiększenie salda na rachunku obrotów bieżących wynikało z wyższych sald obrotów towarowych, usług, dochodów pierwotnych oraz dochodów wtórnych (odpowiednio o 1349 mln EUR, 352 mln EUR, 1486 mln EUR i 706 mln EUR wyższe niż w grudniu). Jednocześnie w styczniu zwiększyła się zarówno dynamika eksportu (22,8% r/r w styczniu wobec 19,4% w grudniu), jak i importu (37,5% wobec 35,9%), do czego przyczyniła się korzystna różnica w liczbie dni roboczych. Zgodnie z komunikatem NBP, podobnie jak w poprzednich miesiącach, czynnikiem ograniczającym eksport pozostaje spadek sprzedaży samochodów i części samochodowych, podczas gdy wzrostowi importu sprzyjają rosnące ceny surowców, w szczególności surowców energetycznych. Prognozujemy, że skumulowane saldo na rachunku obrotów bieżących za ostatnie 4 kwartały w relacji do PKB zmniejszy się w I kw. do -1,3% wobec -0,9% w IV kw.
Produkcja przemysłowa w Polsce zwiększyła się w lutym o 17,6% r/r wobec wzrostu o 19,2% w styczniu,
kształtując się na poziomie zbliżonym do naszej prognozy (17,4%) i wyraźnie powyżej oczekiwań rynku (16,2%). Po oczyszczeniu z wpływu czynników sezonowych produkcja przemysłowa zwiększyła się w lutym o 2,1% m/m wobec 4,2% w styczniu, co oznacza kontynuację szybkiego wzrostu aktywności w przemyśle. W lutym odnotowano przyspieszenie wzrostu produkcji w branżach powiązanych z budownictwem, podczas gdy dynamika produkcji w działach eksportowych nieznacznie się obniżyła (por. MAKROpuls z 18.03.2022). W kolejnych miesiącach spodziewamy się lekkiego spowolnienia wzrostu produkcji przemysłowej na skutek przejściowego nasilenia barier podażowych związanych z wojną w Ukrainie. Bariery te będą dotyczyć zarówno branż powiązanych z budownictwem (ograniczona dostępność niektórych surowców oraz spowolnienie wzrostu aktywności w budownictwie w związku z odpływem pracowników z Ukrainy), jak i branż eksportowych uzależnionych od importu komponentów z Ukrainy (m. in. branża motoryzacyjna). Dane o produkcji przemysłowej stanowią wsparcie dla naszej prognozy, zgodnie z którą PKB w Polsce zwiększy się w I kw. o 6,1% r/r. wobec wzrostu 7,3% w IV kw.
Nominalna dynamika wynagrodzeń w polskim sektorze przedsiębiorstw zwiększyła się w lutym do 11,7% r/r
(najwyższy poziom od czerwca 2008 r.) wobec 9,5% w styczniu, kształtując się powyżej naszej prognozy zgodnej z konsensusem rynkowym (9,9%). Zgodnie z komunikatem GUS do zwiększenia wynagrodzeń w lutym przyczyniły się wypłaty premii dodatkowych, kwartalnych, półrocznych, nagród rocznych, podwyższanie wynagrodzeń, w tym także związane z tzw. pakietem mobilności oraz rozliczenia wynagrodzeń za pracę w godzinach nadliczbowych. Wskazane przez GUS przyczyny wzrostu płac potwierdzają, że ważnym czynnikiem oddziałującym w kierunku przyspieszenia wzrostu płac w sektorze przedsiębiorstw pozostaje narastająca presja płacowa będąca efektem dobrej sytuacji na rynku pracy i podwyższonej inflacji (por. MAKROpuls z 18.03.2022). Wypadkową przyspieszenia wzrostu płac i lekkiego spowolnienia wzrostu zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw w lutym (spadek do 2,2% r/r z 2,3% w styczniu) był wzrost realnej dynamiki funduszu płac w sektorze przedsiębiorstw (iloczynu zatrudnienia i przeciętnego wynagrodzenia skorygowanego o zmiany cen) do 5,2% r/r (najwyżej od lipca 2021 r.) wobec 2,6% w styczniu. Dane nie zmieniają naszej prognozy, zgodnie z którą dynamika konsumpcji zmniejszy się w I kw. do 7,3% r/r wobec 7,9% w IV kw. 2021 r.
Na ubiegłotygodniowym posiedzeniu Fed podniósł docelowy przedział dla wahań stopy funduszy Rezerwy Federalnej o 25pb do [0,25%; 0,50%],
co było zgodne z nasza prognozą i oczekiwaniami rynku. Podczas konferencji prasowej po posiedzeniu szef Rezerwy Federalnej J. Powell powiedział, że stopy procentowe zostały podniesione w warunkach napiętej sytuacji na rynku pracy i silnego wzrostu inflacji i stosowne będą ich dalsze podwyżki. Podkreślił, że członkowie FOMC są w pełni świadomi konieczności przywrócenia stabilności cen w gospodarce i są zdeterminowani by osiągnąć to poprzez zastosowanie odpowiednich narzędzi polityki pieniężnej. Fed opublikował również marcową projekcję ekonomiczną członków FOMC. W górę zrewidowane zostały oczekiwania dotyczące inflacji. Wynika z nich, że ani inflacja PCE ogółem, ani inflacja bazowa PCE nie powrócą do celu inflacyjnego w całym horyzoncie projekcji. Jednocześnie oczekiwane ścieżki PKB i stopy bezrobocia nie zmieniły się istotnie w porównaniu do grudniowej projekcji. W konsekwencji, w warunkach utrzymujących się dobrych perspektyw wzrostu gospodarczego i sytuacji na rynku pracy oraz wyraźnego nasilenia presji inflacyjnej w marcu doszło do silnego wzrostu mediany dla oczekiwań członków FOMC dotyczących poziomu stóp procentowych. Wskazuje ona, że w 2022 r., poza ubiegłotygodniową podwyżką, oczekują oni podwyżek stóp procentowych o łącznej skali 150pb (we grudniu mediana wskazywała na podwyżki stóp procentowych o dodatkowe 50pb), w 2023 r. podwyżek o łącznej skali prawie 100pb (75pb grudniowej projekcji), a w 2024 r. stabilizacji stóp procentowych (50pb w grudniowej projekcji). Wyniki marcowej projekcji FOMC wskazują na istotne ryzyko w górę dla naszego scenariusza, zgodnie z którym Fed, poza marcową podwyżką, podniesie stopy procentowe w 2022 r. jeszcze o dodatkowe 75pb.
