Jastrzębia wymowa protokołu po posiedzeniu Fed w marcu
Według protokołu po posiedzeniu amerykańskiej Rezerwy Federalnej w połowie marca znaczna część jej członków Fedu ocenia, że jedna lub więcej podwyżek stóp procentowych w USA o 0,50 pkt proc. ma uzasadnienie. Zaznaczono ponadto, że właściwym jest zmniejszenie sumy bilansowej (quantitative tightening) co miesiąc maksymalnie o 95 mld USD miesięcznie. Kwota ta jest ok. dwa razy większa niż podczas okresu zmniejszania sumy bilansowej banku w latach 2017-2019, aczkolwiek wielkość ta była w spodziewana. Summa summarum wymowę protokołu oceniamy jako jastrzębią, choć nie powinno to wpływać na i tak już agresywne rynkowe oczekiwania dotyczące skali podwyżek stóp procentowych Fed w tym roku.
Poprawa koniunktury w usługach w USA w marcu, choć wzrost PKB w 1Q 2022 spowolni
Indeks ISM dla amerykańskiego sektora usług wzrósł w marcu do 58,3 pkt z 56,6 pkt przed miesiącem, a więc w skali zbliżonej do oczekiwań. Średnio w 1Q 2022 indeks ISM okazał się niższy niż w 4Q 2021, co sugeruje, że tempo ożywienia w tym sektorze między styczniem a marcem nieco osłabło. Potwierdzają to szacunki Atlanta Fed, według których amerykański PKB wzrósł w 1Q 2022 o 0,9% kw/kw (po annualizacji i odsezonowaniu), po wzroście o 6,9% kw/kw (SAAR) w 4Q 2021. Osłabienie wzrostu nie wpływa jednak na oczekiwania co do podwyżek stóp procentowych Fed w tym roku.
Wojna psuje nastroje w strefie euro
Indeks Sentix obrazujący nastroje inwestorów i analityków dotyczące gospodarki strefy euro spadł w kwietniu do -18,0 pkt z -7,0 pkt w marcu, a więc silniej niż wskazywał konsensus prognoz. Jest to najniższa wartość wskaźnika od lipca 2020 r. Dane te wskazują, że z powodu wojny na Ukrainie i jej gospodarczych konsekwencji na początku 2Q 2022 ocena koniunktury pogarsza się zwiększając obawy o recesję w Eurolandzie. Naszym zdaniem może udać się jej uniknąć, za sprawą ożywienia w sektorze usług po trudnym okresie restrykcji spowodowanych pandemią COVID-19.
Kolejny pakiet unijnych sankcji przeciw Rosji i Białorusi
Wszedł w życie piąty pakiet sankcji Unii Europejskiej wymierzony przeciwko Rosji i w mniejszym stopniu Białorusi. Oprócz zakazu wjazdu na terytorium Wspólnoty i zamrożenia aktywów 217 Rosjan zakazami objęto 18 podmiotów, w tym cztery największe rosyjskie banki. Po wcześniejszym wyłączeniu części rosyjskiego sektora bankowego z systemu płatności SWIFT oznacza to odcięcie Rosji od rynku finansowego w UE i zamrożenie aktywów tych instytucji. Pakiet obejmuje ponadto zakaz od sierpnia 2022 r. importu z Rosji węgla, który przed wybuchem wojny wart był rocznie 8 mld EUR oraz zakaz działalności na obszarze UE rosyjskich i białoruskich firm transportowych. Nowe zestaw sankcji będzie pogłębiał problemy gospodarcze Rosji, która niewątpliwie znajdzie się w tym roku w głębokiej recesji. Warto przypomnieć, że wskaźnik PMI composite dla Rosji obrazujący łącznie koniunkturę w przemyśle i w usługach spadł w marcu do 37,7 pkt., a więc znacznie poniżej poziomu 50 pkt oddzielającego ożywienie od spowolnienia. Ponadto w piątek agencja S&P kolejny raz obniżyła rating Rosji uznając ten kraj za „selektywnie niewypłacalny”. Rozszerza się polityka sankcji ze strony UE wymierzona w Rosję, choć nadal nie obejmuje ona embarga na import ropy naftowej i gazu ziemnego. Szacuje się, że od początku ataku na Ukrainę Wspólnota dokonała płatności do Rosji w wysokości ok. 35 mld EUR za dostawy surowców, co stanowi znaczną część rosyjskich dochodów budżetowych. Nie można przewidzieć, jak zachowają się władze Rosji, gdyby takie embargo zostało wprowadzone. Z pewnością zmniejszyłyby się możliwości finansowania wojny z Ukrainą. Dla Unii zakaz importu surowców oznaczałby jednak bardzo wysokie ich ceny, a prawdopodobnie także braki i koniczność reglamentacji. W takich warunkach UE znalazłaby się w gospodarczej recesji. Na ten moment nie ma zgodny m.in. Niemiec na taką politykę. Niemniej działania Wspólnoty na rzecz zmniejszenia zależności od rosyjskich dostaw surowców jest niezbędna i nieunikniona, a kosztem tej polityki jest i będzie wyższa inflacja przez dłuższy czas i niższa dynamika PKB.
