Za nami bardzo ciekawy tydzień na rynkach finansowych. Z grona wydarzeń, o których warto wspomnieć, mamy przede wszystkim czwartkowe, wstępne dane z USA na temat dynamiki wzrostu gospodarczego w I kwartale. Szacowano wyraźny spadek dynamiki do +1,1% z wcześniejszych +6,9%. Okazało się natomiast, że faktycznie wzrost gospodarczy skurczył się o 1,4% w ujęciu kwartał do kwartału.
Ujemne PKB oznacza zatem de facto recesję i jest bardzo poważnym problemem dla Fedu, który wypowiedział w ostatnich miesiącach wojnę inflacji (a tej i tak nie może wygrać, bo inflacja ma obecnie charakter podażowy, a nie popytowy), a teraz ma zamiar przejść do zdecydowanych podwyżek stóp procentowych. A wszystko w otoczeniu silnie spadającego wzrostu gospodarczego, trzymających się blisko rekordów dotychczasowego ruchu rentowności obligacji oraz zawracających na południe indeksów na Wall Street. Nawet jeśli w wyniku recesji presja inflacyjna nieco osłabnie, będzie to jedynie spadek tempa wzrostu cen (dezinflacja), a nie ich powrót do poziomów sprzed pandemii. W tej sytuacji coraz wyraźniej klaruje się obraz stagflacji. O tym, jakie aktywa mogą być beneficjentem takiego otoczenia, pisaliśmy już niedawno w tekście „Inwestowanie w otoczeniu stagflacji”.
Rekordowo ujemne, rzeczywiste stopy w Polsce
Drugim z wydarzeń, o których warto wspomnieć, jest piątkowy, wstępny odczyt inflacji CPI w Polsce za kwiecień. Ta w ujęciu rocznym wzrosła do 12,3%, a w miesięcznym aż o 2%. Jeśli zestawić to z aktualnymi stopami procentowymi na poziomie 4,5%, oznacza to rekordowe -7,8% na poziomie stopy realnej. Tyle rocznie z siły nabywczej tracą trzymający PLN. W historii ostatnich dwóch dekad jeszcze nigdy nie było tak fatalnych warunków dla oszczędzających. Warto pamiętać, że środowisko rzeczywistych, ujemnych stóp procentowych jest otoczeniem sprzyjającym metalom szlachetnym. Jeśli powyższy wykres odwrócimy i nałożymy na niego cenę złota w PLN, widać wyraźnie wysoką korelację.
Czy zredukowanie skali ujemnych, realnych stóp poprzez wyhamowanie inflacji i/lub kolejne podwyżki stóp będzie oznaczało kłopoty dla złota? Niekoniecznie. Trzeba sobie bowiem zadać pytanie, co mogłoby skłonić posiadaczy oszczędności do skierowania się w stronę lokat, czy obligacji. A skłonić mogłyby ich dopiero dodatnie, rzeczywiste stopy, a więc sytuacja, w której na lokatach, czy obligacjach, uda się wyprzedzić lub przynajmniej zrównać z inflacją (z poprawką na podatek belki, który w przypadku fizycznego złota przetrzymywanego w okresie powyżej 6 miesięcy nie występuje). Kluczem jest tutaj czerwony obszar, a więc sytuacja, w której stopy wciąż pozostają poniżej poziomu inflacji. Do momentu, w którym realne stopy pozostają ujemne, lokaty i obligacje będą miały bardzo trudne zadanie w przyciągnięciu do siebie zainteresowania oszczędzających.
