Bardzo słaby styczeń na Nasdaq Composite – porównywalny jedynie do styczniów z 2008 roku i 1990 roku – już miesiąc temu sugerował, że „rynek„ coś wie na temat najbliższej przyszłości i jest to coś mocno niepokojącego. W 2008 roku ropa podrożała w lipcu do rekordowych prawie 150 dolarów za baryłkę, we wrześniu upadł bank inwestycyjny Lehman Brothers, a gospodarka USA i wielu innych krajów świata pogrążyła się w „Wielkiej Recesji”.
W 1990 roku w lipcu iracki najazd na Kuwejt wywołał szok naftowy (cena ropy naftowej skoczyła z 16 USD na 41 USD czyli poziom poprzedniego historycznego szczytu z 1980 roku), a gospodarka USA wpadła w trwającą 3 kwartały w recesję. Potwierdzenie tych złych przeczuć nadeszło nadspodziewanie szybko. Już 24 lutego rano rozpoczęła się inwazja Rosji na Ukrainę. Z dosyć oczywistych względów reakcją rynków były generalnie wzrosty cen surowców i spadki cen akcji.
Wydaje się, że rozpoczęcie przez Rosję wojny ze swoim sąsiadem w momencie, w którym kraje Zachodu mierzą się z najwyższym od 20, 30 czy 40 lat tempem inflacji to raczej nie niefortunna koincydencja, ale celowe działanie ze strony Rosji mające na celu wywołanie paniki na rynkach surowców, stanowiących przecież dla tego kraju główne źródło dochodów oraz osłabienie woli Zachodu przeciwstawienia się tej agresji.
Na razie Rosji ten pierwszy cel udaje się osiągnąć: wiele klas surowców – głównie energetycznych, zbóż i metali przemysłowych – osiągnęły błyskawicznie poziomy najwyższe od wielu lat (ropa najdroższa od 2008 roku) lub wręcz najwyższe w historii (np. pszenica, które Rosja stała się w ostatnich latach największym eksporterem na świecie). Znacznie gorzej chyba idzie Rosjanom na froncie, bo do sieci codziennie trafia mnóstwo filmików ze zniszczonym przez Ukraińców rosyjskim sprzętem wojskowym, a publikowane mapy zajętych terenów niespecjalnie się zmieniają w ostatnich dniach.
