Przeciętne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw wzrosło w maju nominalnie o 1.2%r/r wobec wzrostu o 1.9%r/r w kwietniu, co jest wynikiem niższym od średnich oczekiwań rynkowych na poziomie 1.6%r/r. Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw spadło w maju o 3.2%r/r wobec spadku o 2.1%r/r w kwietniu i konsensusu rynkowego wskazującego na spadek o 2.7%r/r. Realny fundusz płac w sektorze przedsiębiorstw (po uwzględnieniu wskaźnika CPI) spadł w maju o 4.8%r/r wobec spadku o 3.5%r/r w kwietniu.
Wnioski: Maj był drugim z rzędu miesiącem spadku zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw. Spadek ten istotnie pogłębił się w stosunku do kwietnia br. i w kolejnych miesiącach najprawdopodobniej tendencja ta utrzyma się. Na koniec br. spadek zatrudnienia przekraczać może w ujęciu rocznym 4.0%. Jednocześnie wyraźnie maleje dynamika wzrostu płac w sektorze firm. Po gwałtownym hamowaniu w kwietniu tempo wzrostu wynagrodzeń w maju ponownie okazało się niższe od oczekiwań rynkowych i zapewne najpóźniej w lipcu br. zobaczymy już w tej kategorii spadki.
Spadek zatrudnienia, jak wskazuje GUS, był wynikiem m.in. zakończenia i nie przedłużania umów terminowych (niekiedy z powodu sytuacji epidemicznej), zmniejszania wymiaru etatów, a także rozwiązywania umów o pracę z pracownikami. Na spadek przeciętnego zatrudnienia wpływ miało też, wg GUS, pobieranie przez pracowników zasiłków opiekuńczych, chorobowych, jak również przebywanie na urlopach bezpłatnych, co w zależności od ogólnej długości ich trwania mogło także zaważyć na sposobie ujmowania tych osób w przeciętnym zatrudnieniu i zarazem w wynagrodzeniach. W przypadku wynagrodzeń GUS wskazuje, że ich spadek był spowodowany tym, że jeszcze w kwietniu kontynuowano wypłacanie nagród kwartalnych, rocznych oraz premii uznaniowych (które obok wynagrodzeń zasadniczych także zaliczane są do składników wynagrodzeń), a w maju już tego typu wypłaty nie były w większości jednostek realizowane. Niezależnie od tego – podkreśla GUS - w maju br. ponownie występowało także zjawisko zmniejszania wynagrodzeń pracowników oraz wypłata wynagrodzeń postojowych.
Opublikowane dziś dane potwierdzają, że sytuacja na rynku pracy w Polsce (choć dodać należy że w wielu innych krajach na świecie także) uległa za sprawą pandemii diametralnej zmianie. Rynek pracy niemalże z dnia na dzień przekształcił się z rynku pracownika na rynek pracodawcy. Programy pomocowe dla firm (tarcze antykryzysowe i finansowe) z całą pewnością zmniejszają falę zwolnień pracowników, niemniej jednak redukcja etatów w kwietniu o 133.6 tys., a w maju o kolejne 206.3 tys., to i tak liczby nie widziane w naszym kraju od lat. Ostatnio podobne wielkości notowane były na początku 2003 r. Trudno oczekiwać, aby kolejne miesiące przyniosły poprawę sytuacji na rynku pracy. Gospodarka, po rozpoczętym w maju odmrażaniu, musi na nowo „odnaleźć” punkty równowagi i jednocześnie drogi do jej wzrostu. Będzie to proces na pewno wielomiesięczny, a być może nawet wieloletni.
