W pierwszych dniach września notowania kruszcu broniły okolic 1700 USD/troz. Ciążył im dolar, który umocnił się do poziomów najwyższych od 37 lat wobec funta, 24 lat wobec jena i 2 dekad wobec euro. „Zielonemu” sprzyja relatywna siła amerykańskiej gospodarki oraz jastrzębi Fed. Zaskakująco wysoki odczyt sierpniowej inflacji wsparł oczekiwania dalszych podwyżek stóp w USA i poprzez umocnienie dolara zepchnął 13 września ceny metalu poniżej 1700 USD/troz. Dwa dni później notowania kruszcu spadły poniżej 1660 USD/troz, do poziomu najniższego od kwietnia 2020 roku. Presję na ceny złota zintensyfikował wzrost realnej stopy procentowej, rentowność US 10Y TIP pierwszy raz od stycznia 2019 roku przekroczyła 1%.
20-21 września odbędzie się posiedzenie FOMC, najbardziej prawdopodobna jest podwyżka stóp o 75 pb (79%), w mniejszym stopniu 100 pb (21%). Determinacja Fedu w walce z inflacją nie pozostaje bez wpływu na atrakcyjność kruszcu: stan SPDR Gold, największego globalnie ETF inwestującego w metal, zmniejszył się od tegorocznego szczytu z kwietnia o ponad 13% do 961 ton, poziomu z marca 2020 roku. Przecena metalu o 9% YTD i 20% od tegorocznego szczytu może się wydawać okazją zakupową, lecz dynamiczne zejście notowań poniżej wielomiesięcznych minimów nakazuje rozwagę w ewentualnym łapaniu „spadającego noża”.
