Przeciętne zatrudnienie (niepełne etaty przeliczane są na pełne) w sektorze przedsiębiorstw wzrosło w grudniu ub. roku o 2,2% r/r po wzroście o 2,3% r/r miesiąc wcześniej. Natomiast w ujęciu m/m zatrudnienie spadło o 2,3%. Dane te okazały się zbliżone do oczekiwań. Na ten moment nie możemy ocenić, czy niższa niż w listopadzie liczba pełnych etatów wynika ze zwolnień czy np. zmniejszenia skali działalności. Niemniej na ten moment za najbardziej prawdopodobne uchodzi stabilizowanie się popytu na pracę.
Na 2023 r. spodziewamy się wzrostu bezrobocia i zmniejszenia zatrudnienia. Podtrzymujemy nasze założenie, że dostosowanie kosztów pracy do spowolnienia aktywności gospodarczej będzie miało miejsce bardziej poprzez wynagrodzenia niż zmniejszanie zatrudnienia. W naszej ocenie w scenariusz ten wpisują się także grudniowe dane o przeciętnym miesięcznym wynagrodzeniu w sektorze przedsiębiorstw. Według naszej prognozy stopa bezrobocia rejestrowanego na koniec 2023 r. wyniesie 5,9%, co oznacza niewielki wzrost z obecnego poziomu 5,2% (szacunek Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej).
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw wzrosło w grudniu ub. roku o 10,8% r/r wobec 13,9% r/r w listopadzie. Niższa dynamika płac była spodziewana ze względu na efekt wysokiej bazy odniesienia z ub. roku, gdy firmy przyspieszały wypłatę premii i nagród przed zmianami podatkowymi w ramach tzw. Nowego Ładu. Niemniej wyhamowanie wzrostu okazało się nieco silniejsze od naszych oczekiwań. Dane te wskazują, że dynamika płac nadal pozostaje wysoka, choć w 4Q 2022 r. była niższa niż kwartał wcześniej. Spowolnienie wzrostu gospodarczego powoli przekuwa się na rynek pracy. Według naszej prognozy w 2023 r. wraz ze słabą koniunkturą wzrosty płac spowolnią, choć nadal pozostają wysokie z powodu inflacji i nadal relatywnie niskiego bezrobocia.
Odczyty za grudzień dopełniają obrazu 4Q 2022, w którym fundusz płac w ujęciu realnym spadł według naszych obliczeń o 2,4% r/r, co wraz ze słabą koniunktura konsumencką i wzrostem skłonności do oszczędzania przekłada się na wydatki konsumpcyjne polskich gospodarstw domowych. Szacujemy, że konsumpcja indywidualna w 4Q 2022 znalazła się w stagnacji w ujęciu r/r. Dla 1Q 2023 nasze oczekiwania są jeszcze bardziej pesymistyczne – spodziewamy się spadku r/r W całym roku 2023 r. powinniśmy jednak odnotować niewielki wzrost konsumpcji.
Dzisiejszy zestaw danych będzie w naszej ocenie kolejnym argumentem dla większości członków Rady Polityki Pieniężnej do utrzymywania podejścia „wait-and-see" pomimo spodziewanego wzrostu inflacji w 1Q 2023 r. Obniżająca się inflacja r/r na świecie rozbudza dyskusje o perspektywach łagodzenia warunków monetarnych, aczkolwiek w naszej ocenie jest zdecydowanie zbyt wcześnie, aby rozważać taki scenariusz dla Polski. Presja inflacyjna pozostaje i będzie pozostawała wysoka. Widoczna dezinflacja w cenach energii i żywności będzie równoważona przez rosnącą presję kosztową w gospodarce wynikającą właśnie z rynku pracy. Wysokiej dynamice płac towarzyszyć będzie bowiem dużo wolniejszy wzrost produktywności płacy. Inflacja bazowa pozostanie zatem w 2023 r. wysoka. Spodziewamy się, że trudno będzie w takich warunkach o jakiekolwiek zmiany w stopach procentowych w 2023 r. Zaznaczamy jednak, że gospodarka światowa, w tym polska, funkcjonuje w warunkach wysokiej niepewności, stąd nie powinnismy w pełni wykluczyć żadnego z możliwych scenariuszy.
