Początek tygodnia pokazał kontynuację siły polskiego rynku długu. Wbrew kierunkowi na rynkach bazowych, rentowności polskich obligacji spadały. Umocnieniu uległ także złoty względem euro. W takich okolicznościach zbliżamy się wielkimi krokami do posiedzenia RPP. Konsensus nie oczekuje zmian, choć w ostatnim czasie pojawiło się trochę niejasności. Piszemy o nich i o tym co myślimy na ten temat. Ponadto dotykamy wątku polskiej energetyki.
Co nas dzisiaj czeka?
Dzień decyzji RPP. Nie spodziewamy się żadnych zmian - ani w poziomie stóp, ani w komunikacie, ani w późniejszej (środa) retoryce prezesa na konferencji.
Ponadto w ciągu dnia publikowane będą dane m.in. o sprzedaży detalicznej w strefie euro.
Komunikacyjne zamieszanie RPP
Przed weekendem nie było żadnej spekulacji odnośnie do tego co zrobi RPP podczas czerwcowego posiedzenia. Przesunięte o jeden dzień z uwagi na czwartkowe święto posiedzenie miało być podobne do poprzednich - brak zmian stóp procentowych oraz konferencja prasowa prezesa okraszona barwnym językiem. Takie też naszym zdaniem najprawdopodobniej będzie, musimy jednak przyznać, że weekend trochę pod tym względem namieszał. Na stronie NBP pojawiły się bowiem "testowe komunikaty" wskazujące na obniżkę stóp procentowych, choć z poziomu wyższego niż obecny. NBP oficjalnie nie odniósł się do tych materiałów, a najprawdopodobniej było to związane z testami informatycznymi. Tak czy inaczej taka informacja mogła być znaleziona na stronie NBP. Dalecy jesteśmy od krytykowania testów na produkcji, ale...
Uczestnicy rynku zaczęli zastanawiać się czy to na pewno "wypadek przy pracy", czy może coś jest na rzeczy. Jeśli jest to w zasadzie co? Czy czeka nas podwyżka stóp, a następnie obniżka? Czy może od razu RPP obniży stopy w czerwcu w świetle ostatnich danych inflacyjnych? Można uszyć z tego niezliczoną ilość scenariuszy. Niemniej kierując się danymi oraz ostatnią komunikacją prezesa (poprzednia konferencja była dość jastrzębia jak na prezesa Glapińskiego) naszym zdaniem nie należy oczekiwań żadnych zmian w tym miesiącu. Inflacja spadła wprawdzie nieco mocniej w maju (wstępne dane GUS), lecz wciąż znajduje się 10 pkt. proc. powyżej celu NBP. Dla porównania, australijski bank centralny podniósł dzisiaj stopy procentowe drugi miesiąc z rzędu (drugi miesiąc zaskakując w stosunku do oczekiwań rynku) pomimo tego, że implikował jego zakończenie kilka miesięcy wcześniej. Co ciekawe, w Australii władze monetarne także twierdzą, że szczyt inflacji został minięty, ale sam jej poziom jest zdecydowanie zbyt wysoki.
Wracając na polski grunt z dalekiej Australii należy zaznaczyć także, że rynkowe zaskoczenie w górę wzrostem PKB w pierwszym kwartale nie było zaskoczeniem dla NBP. Trzeba wyraźnie zaznaczyć, że choć struktura PKB była inna, to już końcowy wynik został "ustrzelony" niemalże w punkt. Z punktu widzenia inflacji pojawiły się zapowiedzi stymulacji fiskalnej czy też wyższa od zakładanej przez NBP w marcowym raporcie o inflacji dynamika wzrostu płac w pierwszym kwartale. Jak widać dane są obecnie dość mieszane, w zależności w jakim kierunku spojrzeć. W takim środowisku uważamy, że najlepszą metodą jest utrzymanie status quo. Ponadto bilans ryzyk wydaje się istotnie mocniej faworyzować wyższe aniżeli niższe stopy w kolejnych kwartałach.
O raporcie MFW cz. 2
Tak jak obiecaliśmy w piątek, wracamy do raportu MFW dla Polski. Tym razem chcielibyśmy przybliżyć fragment dot. polityki energetycznej, a dokładniej scenariusze odchodzenia od węgla i ich wpływ na gospodarkę. Podobnie jak w piątek, przedstawiamy tylko skrót wniosków z raportu MFW i wciąż zdecydowanie polecamy całość.
Skupimy się na rozdziale dot. analizy scenariuszowej wpływu dekarbonizacji na bezpieczeństwo energetyczne i podstawowe zmienne makroekonomiczne. Wpływ ten szacowany był za pomocą modelu CGE. Ważnym elementem modelu jest podatek węglowy, w którym uwzględniono dostosowania pozostałych (poza sektorem energetycznym) sektorów niezbędne do osiągnięcia zakładanych celów redukcji. Analizowano następujące scenariusze:
Źródło: MFW.
2 scenariusze braku zmian energy mix, jeden bez ograniczeń dla importu z Rosji, drugi z ograniczeniami. 4 scenariusze od najbardziej do najmniej ambitnych w zakresie redukcji emisji.
Przeskoczymy szybko nad zmianami w Energy mix i w szacunkach emisji jakie implikowałyby owe scenariusze (patrz wykres 2 i 3 powyżej) i przejdziemy do wyników stricte gospodarczych, czyli szacunków wpływu na PKB.
Źródło: MFW.
Każdy z analizowanych scenariuszy wskazuje na niższy poziom PKB w porównaniu do scenariusza business as usual (brak ograniczeń dla importu z Rosji – ten scenariusz chyba jednak można odłożyć na półkę). Wg modelu MFW wyższe ceny importu energii będą skutkiem wojny obniżają PKB o 0,8pp (mowa tu o poziomach PKB w 2030). Każdy z analizowanych scenariuszy dekarbonizacji wiąże się z dodatkowym „kosztem” ze strony PKB. Niemal każdy też, skutkuje negatywnymi efektami dla zatrudnienia.
Tu warto jednak podkreślić kilka aspektów, specyficznych dla analizowanych wariantów. Zakładany podatek węglowy miałby być neutralny fiskalnie, a neutralność osiągano by poprzez odpowiednie dostosowania w podatku PIT (co ma wprost przełożenie na zatrudnienie). Koszty uprawnień ETS nie są modelowane w ramach ww. scenariuszy, a będą mieć one istotny wpływ na gospodarkę w ramach każdego z nich. Do tego nie są uwzględnione koszty klimatyczne i skutki zdrowotne zanieczyszczeń powietrza. Autorzy podkreślają też, że gdyby Polska została w tyle za innymi państwami w procesie odchodzenia od węgla to jej atrakcyjność w zakresie ściągania bezpośrednich inwestycji zagranicznych mogłaby ucierpieć. Wiele kosztów scenariuszy z łagodną redukcją pozostało więc poza modelem.
Garść newsów makroekonomicznych
Polska:
Nie będzie zaplanowanej na 7 czerwca aukcji obligacji BGK.
???????? BGK odwołuje kolejną aukcję obligacji zaplanowaną na 7 czerwca. Wcześniej zrezygnowano z przeprowadzenia emisji papierów 31 maja.
— mBank Research (@mbank_research) June 5, 2023
USA:
Usługowy indeks ISM spadł w maju do 50,3 wobec 51,9 miesiąc wcześniej. Konsensus oczekiwał marginalnego wzrostu. Ankieta wskazały ponad 11-punktowy wzrost w przypadku zapasów co było jedynym komponentem, który poprawił się w stosunku do kwietnia. Największy spadek odnotowaliśmy z kolei w przypadku zaległości produkcyjnych, co można wiązać z realizacją zgromadzonych do tej pory zleceń. Spadki o ponad 3 punkty ukazały się w nowych zamówieniach oraz komponencie cenowym. Ten ostatni z pewnością ucieszy członków Rezerwy Federalnej, którzy przygotowują się do czerwcowego posiedzenia. Choć subindeks cenowy wciąż znajduje się wyraźnie powyżej neutralnego poziomu, to w maju był to najniższy odczyt w zasadzie od wybuchu pandemii. Na ten moment wygląda na to, że sektor usługowy doszlusowuje do słabiej radzącego sobie przemysłu. Taki splot zdarzeń powinien hamować zapędy na rychłe wznowienie podwyżek stóp procentowych.
Niemcy:
Zamówienia w przemyśle spadły w kwietniu o 0,4% m/m, co po raz kolejny nie sprostało rynkowym oczekiwaniom (te wskazywały na wzrost o 3% m/m). Na domiar złego marcowe dane, które były i tak już katastrofalne, zostały zrewidowane w dół do -10,9% m/m z -10,7% m/m. Czynnik ten z pewnością nie jest optymistyczny z punktu widzenia gospodarki całej strefy euro, ale i polskiej. Z drugiej strony krajowa koniunktura pokazała w ostatnich latach dużą zwinność i umiejętność dość szybkiej zmiany jeśli chodzi o kierunki eksportowanych dóbr. Szczegóły zamówień pokazują, że ich strumień od początku roku wygląda kiepsko w zasadzie wszędzie.
Australia:
Po raz drugi z rzędu bank centralny postanowił zaskoczyć uczestników rynku podnosząc stopy procentowe o 25pb. RBA twierdzi, iż inflacja minęła wprawdzie szczyt, lecz wciąż znajduje się zdecydowanie za wysoko. Stwierdzono również, że ścieżka prowadząca do miękkiego lądowania pozostaje wąska.
