Piątkowy kalendarz otwiera publikacja (godz. 10:00) „Raportu o inflacji” przygotowanego przez NBP. Godzinę później rozpocznie się prezentacja projekcji i PKB oparta o wcześniej wymieniony dokument. O 14:00 poznamy „minutes” z październikowego posiedzenia RPP. Jedyną warta uwagi publikacją zza Oceanu będą ankiety Uniwersytetu Michigan. Konsensus zakłada, że wstępny indeks nastrojów konsumentów wyniósł w listopadzie 63,7 pkt. (poprz. 63,8 pkt). Rynek może również zwracać uwagę na oczekiwania inflacyjne Amerykanów. Ostatnio wzrosły one do 4,2% w perspektywie najbliższego roku (poprz. 3,2%).
Stopy mogą pozostać niezmienione na dłużej
Brak obniżki stóp procentowych na listopadowym posiedzeniu oraz modyfikacje komunikatu sugerowały zmianę nastawienia RPP na bardziej jastrzębie. Potwierdziła to wczorajsza konferencja prasowa A. Glapińskiego. "Po pierwsze, po wcześniejszym dostosowaniu przestrzeń do ewentualnych obniżek stóp procentowych w krótkim okresie wyraźnie się zmniejszyła. Dokonaliśmy szybkiego dostosowania przez obniżenie o 75 pb. i 25 pb. Nadgoniliśmy to, co było niezbędne, żeby nie dusić gospodarki. Po drugie, w ostatnim czasie istotnie wzrosła niepewność co do tempa dezinflacji w kolejnych kwartałach" – mówił prezes NBP. Przewodniczący RPP zwracał również uwagę na niepewność co do polityki fiskalnej oraz regulacyjnej. Był to jednocześnie argument za brakiem zmian stóp procentowych w listopadzie jak i zwiększoną niepewnością co do procesów inflacyjnych sugerowanych przez projekcję.
Według nas listopadowy przekaz z RPP sugeruje, że stopy procentowe mogą pozostać na niezmienionym poziomie do marca 2024 r. Nie wykluczamy, że okres braku zmian kosztów kredytu może zostać wydłużony poza I kw. przyszłego roku, szczególnie gdyby okazało się, że lepsza koniunktura w kraju uniemożliwia schodzenie inflacji do celu w perspektywie horyzontu marcowej projekcji (do końca 2026 r.).
Zobacz także: Stopy procentowe w Polsce: prezes Glapiński (nie) wie co dalej…
Presja na UST ze strony słabej aukcji długu
W czwartek na tapet wróciły kwestie związane z popytem na amerykański dług. Aukcja 30- letnich amerykańskich obligacji skarbowych wypadła bardzo słabo. Przede wszystkim dochodowość na aukcji przekroczyła o ponad 5 pb. rynkową rentowność tenora 30Y. Była to największa różnica (dane Reuters) od listopada 2011 r. Poniżej przeciętniej wypadł wskaźnik bid-to-cover, który wyniósł 2,24 (średnio 2,39), a także relatywnie niski udział w popycie na nowy amerykański dług mieli „indirect bidders” (m.in. zagraniczne banki centralne) – 60,1% (poprz. 65,1%, średnio 68,6%). Tuż po aukcji dochodowość długiego końca UST wzrosła o 10 pb. osiągając dzienne maksima na poziomie 4,83%.
W kolejnych godzinach sytuacja nieco uspokoiła się i ostatecznie dzienne zmiany na głównych węzłach Treasuries wyniosły +10, +13 oraz +13 pb. do odpowiednio 5,03% (2Y), 4,62% (10Y) oraz 4,77% (30Y). W przypadku Bunda zmienność była mniejsza (szczególnie na krótkim końcu). Niemiecka krzywa przesunęła się w górę o 2, 5 oraz 10 pb. do odpowiednio 3,11% (2Y), 2,66% (10Y) oraz 2,91% (30Y).
Na razie wczorajszą podwyższoną zmienność i wyraźne osłabienie UST odbieramy jako korektę ostatniego, silnego umocnienia Treasuries. Widać jednak, że rynek pozostaje nerwowy, a popyt na nowy dług może również wyznaczać nastroje na całym bazowym FI w kolejnych tygodniach. Dziś spodziewamy się spokojniejszej sesji i lekkiej korekty wczorajszego osłabienia (wskazują na to również notowania w Azji).
