Kontrakty terminowe na WIG20 w drugiej części minionego tygodnia podeszły pod opór 2190-95, a w piątek - na fali rozczarowania na Zachodzie sytuacją wokół Brexitu - wróciły do konsolidacji między 2150+ a 2170-72. Cały czas można brać pod uwagę – z punktu widzenia wykresu dziennego – kontynuację ruchu w stronę 2200-220, natomiast z punktu widzenia sytuacji intradayowej bardziej spadek poniżej 2150, w stronę 2100.
Jeśli chodzi o wykres dzienny,
to nie zmieniło się zbyt wiele. Patrząc na ten interwał dzienny, nadal widzimy, że w poprzedni piątek doszło do bardzo ładnego wybicia bariery w okolicy 2150 przez duży biały korpus dzienny. Późniejsze cofnięcie doszło do tej bariery, a późniejsza konsolidacja odbywała się nad nią i tym samym także nad połową wysokości wspomnianego korpusu dziennego.
Wzmocnienie koncepcji wzrostowej stanowi flaga pro wzrostowa na H4, o zasięgu na poziomie ok. 2257, która została dość ładnie wybita w ostatni czwartek, po czym nastąpiło standardowe cofniecie do górnego ograniczenia flagi. Nie można jednak wykluczyć, że Niedźwiedzie będą - w razie próby realizacji zasięgu flagi - skutecznie broniły się za pomocą podwójnego szczytu w rejonie 2220.
Przypominam, że na poziomie 2220 mamy równość dużych korekt na D1 (podobnie na H4) oraz zniesienie 61,8% wzrostu, który rozpoczął się w końcu sierpnia.
Przechodząc do sytuacji na intradayu,
zauważę, że w piątek rynek wrócił do wnętrza konsolidacji między 2150+ a 2170-72, która trwała ponad trzy dni. To jest okoliczność obciążająca konto Byków, więc bez ponownego wyjścia w gorę z tego ex-ruchu bocznego popyt nie odzyska inicjatywy.
(Przypominam, że podawane w tym cyklu artykułów kwotowania i wykresy dotyczą instrumentu FPL20. Różnią się one od FW20 o 1 pkt, tzn. gdy mówimy w artykule np. o poziomie 2000, odnosimy się jednocześnie do poziomu 2001 na FW20.)
