- Tydzień rozpoczął się od umocnienia na rynkach bazowych długu. Ruchy na amerykańskiej i niemieckiej krzywej generalnie nie przekraczały jednak 5pb. Także na inwestorzy na rynku FI prawdopodobnie czekają na najważniejsze w tym tygodniu wydarzenia. W ślad za rynkami bazowymi zyskały też krótkie SPW (w podobnej skali). Znów jednak słabo radził sobie krajowy długi koniec, który dzień zakończył praktycznie bez zmian.
Lekkie umocnienie złotego, €/US$ w trendzie bocznym
- Nadal spodziewamy się, że w tym tygodniu para €/US$ utrzyma się w trendzie bocznym poniżej 1,09, choć w razie wyłamania z konsolidacji oczekujemy raczej spadków notowań pary. Ostatnie dane z USA wypadły mocno, ale zostały przez rynek w dużym stopniu zignorowane. Dane, które poznamy w tym tygodniu, powinny być zbliżone do oczekiwań. Również Fed będzie miał w tym tygodniu trudność z przekonaniem rynku, że na obniżki trzeba poczekać.
- Choć zwracamy uwagę na istotne ryzyko głębszej korekty/umocnienia dolara w tym kwartale (€/US$ podniósł się pod koniec 2023, wbrew fundamentom), to w końcu tego roku nadal widzimy przestrzeń na dalszy wzrost €/US$. W roku kiedy Fed zaczyna luzowanie dolar zwykle jest słaby, bo oczekiwana skala cięć w USA będzie dużo większa niż w Europie, co sugeruje powrót pary do 1,12-1,15.
- Złoty od kliku dni pozostaje mało wrażliwy na umocnienie dolara. Naszym zdaniem sugeruje to stopniowe umocnienie złotego w najbliższych dniach. Czekamy teraz na uformowanie się konsensusu na krajowe dane za styczeń (poznamy go jutro). Naszym zdaniem ze wskazaniem, że wyceniane przez rynek wznowienie cyklu obniżek stóp w marcu nie nastąpi. Dlatego nadal uważamy, że w horyzoncie około 2 tygodni para €/PLN powinna kontynuować zejście do 4,32, maksymalnie 4,30.
- Wciąż też widzimy mocne fundamenty stojące za złotym (nadwyżka C/A, napływy funduszy z UE, czy bezpośrednich inwestycji zagranicznych). Dlatego w średniej perspektywie wciąż jest potencjał do umocnienia PLN w kierunku 4,20-4,25/€.
Zobacz także: Dolar (USD) będzie mógł się podładować jastrzębią narracją Fed
Rentowności długich SPW wydają się atrakcyjne
- Ani ostatnia seria mocnych danych z USA, ani rosnące ceny ropy naftowej, czy pewien wzrost ryzyk inflacyjnych w Europie (utrudnienia w żegludze na Kanale Sueskim), nie pozwoliły na wzrosty rentowności w USA i Niemczech. W tym tygodniu liczymy na stabilizację na głównych rynkach długu. EBC co prawda rozczarował, ale dane z USA wypadły mocno, a ceny ropy naftowej zaczęły wyraźniej odbijać. W horyzoncie tygodnia-dwóch dominują jednak ryzyka spadku rentowności, gdyż główne gospodarki pozostają w trendzie dezinflacji.
- W przypadku SPW nadal liczymy na umocnienie w tym tygodniu. Ostatnia seria udanych aukcji SPW ewidentnie nie przekłada się na rynek wtórny, ale rentowności długich papierów są już atrakcyjne. Inwestorzy na razie nie powinni też zmienić oczekiwań co do wznowienia cyklu obniżek stóp przez NBP w marcu. Oczekiwania na cięcia w USA i Eurolandzie nie osłabną, a dziś decyzję podejmie Narodowy Bank Węgier, gdzie dyskusja toczy się między obniżką o 75 a 100pb.
