W środę kurs EUR/PLN utrzymał się w pobliżu 4,29, a USD/PLN nieznacznie zszedł w pobliże 3,96, przy podejściu kursu EUR/USD w pobliże 1,0830.
Fed zgodnie z szerokim konsensusem pozostawił stopy procentowe w przedziale 5,25-5,50% oraz ocenił, że zagrożenia dla osiągnięcia celów w zakresie inflacji i zatrudnienia wciąż się zmniejszają. Zarówno komunikat FOMC jak i nieco bardziej gołębia retoryka prezesa Fed otworzyły, według naszej oceny, przysłowiowe drzwi do rozpoczęcia cyklu obniżek stóp procentowych we wrześniu. Jednak sygnały te były szeroko oczekiwane przez uczestników rynku, stąd negatywna reakcja na dolarze, z wyłączeniem mocno tracącego po decyzji BoJ kursu USD/JPY, była wyraźnie ograniczona. Lokalnie na złotym ciążył, szczególnie w godzinach porannych, niższy od oczekiwań wstępny odczyt polskiej inflacji CPI w lipcu, który doprowadził do wyraźnego spadku rentowności polskich obligacji skarbowych oraz na nowo rozbudził spekulacje odnośnie możliwej obniżki stóp procentowych NBP w I kw. 2025 r. Jednak straty te złoty wymazał w dalszej części sesji, pod wpływem ww. gołębiej sygnalizacji Fed oraz towarzyszących jej wyraźnych wzrostów cen akcji na Wall Street.
Czwartkowa sesja, pomimo bogatego kalendarza makroekonomicznego (odczyty PMI dla przemysłu z Polski, strefy euro oraz ISM dla przemysłu i dane o zasiłkach dla bezrobotnych z USA), nie powinna przynieść wyraźnych zmian na głównych parach z PLN. Sądzimy, że dająca zielone światło do wrześniowej obniżki stóp retoryka Fed, pomimo że prawdopodobnie wyraźnie już zdyskontowana przez uczestników rynku, będzie sprzyjała przynajmniej w krótkim terminie utrzymywaniu się kursów par złotowych poniżej oporów na poziomach odpowiednio 4,30 i 4,00 dla EUR/PLN i USD/PLN.
Rentowności obligacji skarbowych z głównych parkietów podczas środowej sesji kontynuowały spadki, dochodowości UST zniżkowały o ok. 7-10 pb, a obligacji Niemiec o 2-4 pb. Polskie SPW były także mocne, a ich rentowności poszły w dół o ok. 7-13 pb.
Wydarzeniem dnia na bazowych rynkach stopy procentowej było posiedzenie FOMC, stopy procentowe w USA pozostały na dotychczasowym poziomie, a komunikat i konferencja J. Powella po posiedzeniu brzmiały umiarkowanie gołębio. Prezes Fed podkreślał podwójny mandat FOMC (dbałość o stabilność cen i pełne zatrudnienie) oraz to, że obecnie to rynek pracy może być tym elementem, na który Rezerwa Federalna będzie zwracać szczególną uwagę. Powell wskazał także, że gospodarka USA zbliża się do punktu, w którym właściwe będzie obniżenie stóp procentowych. Po posiedzeniu FOMC rentowności UST kontynuowały poranne spadki, testując w tenorze 10-cio letnim do kolejną strefę wsparć rozciągającą się pomiędzy 4,07% a 3,97%. Rentowności polskich SPW, wsparte przez globalne trendy wybiły się dołem ze średnioterminowych konsolidacji, w czym zdecydowanie pomógł niższy od oczekiwań ekonomistów wstępny odczyt inflacji CPI za lipiec br. (4,2% r/r vs. oczekiwane 4,4% r/r). Krajowy rynek zaczął negować jastrzębi przekaz A. Glapińskiego po ostatnim posiedzeniu RPP, a rynek przesunął się z wyceną obniżki stóp NBP na I kw. ’25.
Przełamanie wsparć przez rentowności Bundów, US10YT oraz polskich SPW otworzyło drogę do jeszcze niższych ich poziomów z potencjałem spadków w zakresie 6-10 pb. W czwartek o nastrojach na rynkach FI będzie decydował szereg odczytów makro z Europy i USA (patrz kalendarium), nie spodziewamy się jednak znaczących przesunięć cen, gdyż inwestorzy po sporych spadkach rentowności zapewne czekać już będą na publikowane w piątek odczyty miesięcznych danych z rynku pracy w Stanach Zjednoczonych.
Wykres dnia: Rentowności SPW wyraźnie spadły po niższym od oczekiwań odczycie inflacji CPI z Polski i gołębim wydźwięku posiedzenia Fed.
Źródło: Refinitiv
