Polski złoty (PLN) dźwiga spore brzemię – z jednej strony słabe dane makro, z drugiej mocny dolar (USD) [rynki finansowe]

Mimo upływu kolejnych tygodni zakres zmian wyceny złotego do euro pozostaje taki sam. Niemal od początku czerwca kurs EUR/PLN porusza się w przedziale 4,40 – 4,49. Mimo utrzymywania się trendu konsolidacyjnego ostatnie dwa tygodnie przyniosły wzrost presji na osłabienie złotego i próby ataku na górne ograniczenie wskazanego przedziału. Z jednej strony wycenie złotego i pozostałych walut regionu nie sprzyja globalne umocnienie dolara. Z drugiej poznaliśmy słabe dane z gospodarki realnej, w szczególności spadki produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej, co nasiliło także oczekiwania na szybkie obniżki stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej. Kontrastuje to z wciąż jastrzębią narracją EBC i Fed.

W tym tygodniu – poza trendami globalnymi – źródłami zmienności mogą okazać się lokalne dane. Najbardziej interesujący będzie odczyt inflacji CPI w Polsce. Uzupełnieniem zaś szczegóły wzrostu PKB w drugim kwartale tego roku. Mimo, to spodziewamy się utrzymania kursu EUR/PLN w dotychczasowym trendzie horyzontalnym. Ciekawiej prezentują się notowania krajowych obligacji, które pozostają pod presją w związku z publikacją projektu przyszłorocznego budżetu. Wskazuje on na gwałtowny wzrost deficytu, ale i potrzeb pożyczkowych (zarówno w ujęciu netto jak i brutto tj. uzupełnionych o wykupu zapadających w 2024 roku obligacji). Uważamy, iż dochodowość polskich obligacji może kontynuować ruch w górę. Przeciwwagą będą jednak wspomniane wcześniej dane o inflacji w Polsce, które – jeśli okażą się jednocyfrowe w dynamice rocznej – nasilą oczekiwania na cięcia stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej począwszy od przyszłego miesiąca. Wypełnią się bowiem warunki stawiane przez prezesa Narodowego Banku Polskiego niezbędne do rozpoczęcia cyklu łagodzenia polityki monetarnej.

✕

✕

Rynki zagraniczne

Kurs EUR/USD pozostaje w trendzie spadkowym, choć przyznać należy, iż dotychczasowy zasięg ruchu – wynoszący około 4 centy – sprawia, że stopniowo rośnie potrzeba korekty technicznej. Obecnie notowania eurodolara walczą o przełamanie poziomu 1,0804, a więc 200-dniowej średniej ruchomej. W ubiegłym tygodniu zejście poniżej wspomnianej bariery okazało się krótkotrwale, co sugeruje, iż do kontynuacji umocnienia dolara niezbędne będą nowe impulsy. W świetle ubiegłotygodniowych wypowiedzi prezesów Fed i Europejskiego Banku Centralnego trudno oczekiwać, by wstępne dane inflacyjne w strefie euro (czwartek), czy raport z rynku pracy USA (piątek) mogły skutkować podbiciem zmienności. Prawdopodobnie wpiszą się one w bieżące oczekiwania zakładające stabilizację stóp procentowych w USA i EMU podczas wrześniowych posiedzeń tamtejszych banków centralnych. Z drugiej strony potwierdzenie mocnego rynku pracy w USA może opóźniać rynkowe oczekiwania co do szybkich obniżek stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. W takim scenariuszu dolar może nieco zyskiwać na wartości w relacji do euro. Za scenariusz bazowy uważamy jednak fluktuację wokół poziomu 1,08. O tym jak silnym poziomem oporu jest 200-dniowa średnia ruchoma przekonaliśmy się już na przełomie maja i czerwca, czy marca tego roku.

Zobacz także: Akcje JSW przykuły całą uwagę inwestorów – skąd takie wzrosty? [notowania GPW]

✕

✕