Grudniowe dane inflacyjne w Szwajcarii (+1,5% r/r) pokazały jeden z najwyższych odczytów od 2008 roku. Oczekuje się, że SNB utrzyma stopy bez zmian w nadchodzących latach i wykorzysta interwencje walutowe jako główne narzędzie polityki pieniężnej. Według Szwajcarskiego Banku Narodowego, tamtejsza waluta jest wyceniana zbyt wysoko, co implikuje konieczność utrzymania ujemnych stóp procentowych (-0,75%, najniższy poziom na świecie).
Powyższe powinno wspierać aprecjację krajowej waluty względem CHF w dłuższym terminie. Brak ostatecznej decyzji w sprawie rozwiązania kwestii kredytów frankowych pozostaje jednak czynnikiem ryzyka dla polskiego złotego w krótszym horyzoncie. W perspektywie I kwartału b.r. i po ostatnich, mocnych spadkach CHF/PLN spodziewamy się konsolidacji pary wokół poziomu 4,30, a następnie dalszej deprecjacji franka w kierunku 4,24 do końca 2022 roku.
Argumenty za spadkiem kursu CHFPLN
- Opanowanie epidemii koronawirusa i powrót światowej gospodarki na wzrostową ścieżkę dynamiki PKB i w konsekwencji wzrost „apetytu na ryzyko”
- Możliwe interwencje walutowe Szwajcarskiego Banku Centralnego
- Przewartościowanie franka w stosunku do innych walut
Argumenty za wzrostem kursu CHFPLN
- Utrzymywanie się zmienności na rynkach w połączeniu z obawami o przyszły poziom wzrostu gospodarczego i wyprzedażą ryzykownych aktywów
- Potencjalna eskalacja napięć politycznych i handlowych zwiększająca popyt na tzw. bezpieczne aktywa do których należy frank szwajcarski
- Interwencje Narodowego Banku Polski w celu osłabienia polskiego złotego, przy jednoczesnym braku uczestnictwa w procesie przewalutowania kredytów frankowych.
USDTRY
Turecki bank centralny postanowił w grudniu obniżyć stopę procentową do poziomu 14%, chociaż wskaźnik inflacji za ostatni miesiąc 2021 roku wykazał wzrost cen o 36% względem roku ubiegłego. W takim otoczeniu w przeciągu zaledwie trzech miesięcy turecki bank centralny obniżył stopy procentowe o 400 pb. Powyższe pozostaje dla inwestorów zagranicznych wyjątkowo niezrozumiałe i wbrew ogólnie przyjętym sposobom przeciwdziałania utracie wartości pieniądza.
W związku z tym w połowie grudnia wartość liry w stosunku do amerykańskiego osiągnęła swoje historyczne minimum. Za jednego dolara trzeba było zapłacić nawet 18 lir. W styczniu dolar jest już notowany na poziomie ok 13,5 liry jednakże wciąż utrzymujemy zdanie, iż głównym argumentem za wyprzedażą liry pozostaje polityka Prezydenta Erdogana, który ingeruję w politykę monetarną banku centralnego, co wpływa na jej nieprzewidywalność. Powyższe pozostaje jednoznacznie negatywne z punktu widzenia zagranicznych inwestorów.
