Podczas środowej sesji notowania pary EUR/USD utrzymywały nieco powyżej poziomu 1,17. Złoty pomimo początkowego osłabienia, kończył dzień z niewielkimi zmianami, z kursem EUR/PLN w okolicy 4,58 oraz USD/PLN przy 3,90.
Umiarkowana sprzedaż polskiej waluty w ostatnich dniach odnajduje swoje odzwierciedlenie w podwyższonych notowaniach EUR/PLN oraz innych głównych walut w parze z PLN. Złoty w przeważającej mierze uzależniony jest od czynników globalnych, które sprzyjają umocnieniu amerykańskiego dolara, kosztem walut rynków wschodzących. Jednakże PLN w końcu tygodnia może pozostawać pod pozytywnym wpływem publikacji krajowych danych makroekonomicznych, które mogą ograniczać potencjalnie możliwą skalę przeceny naszej waluty. Dodatkowo, czynnikiem ryzyka pozostaje akomodacyjna postawa NBP, którą jednak niektórzy członkowie RPP lekko ograniczyli w jastrzębich wypowiedziach dopuszczając normalizację polityki pieniężnej jeszcze w tym roku. Wciąż głęboko ujemne realne stopy procentowe są czynnikiem zniechęcającym uczestników rynku do inwestowania w polską walutę.
Głównym wydarzeniem środowej sesji były publikacje miar inflacyjnych w USA za lipiec
Wskaźnik CPI utrzymał w lipcu dynamikę wzrostu cen z czerwca na poziomie 5,4% r/r (konsensus rynkowy zakładał 5,3%), z kolei inflacja bazowa zgodnie z oczekiwaniami wyhamowała do 4,3% r/r z 4,5%. Pomimo utrzymującej się presji inflacyjnej publikacje ograniczyły aprecjację dolara, który zyskiwał sześć sesji z rzędu. W ostatnich dniach strona podażowa pary próbowała przetestować poziom 1,17, który dotychczas pozostaje tegorocznym minimum. Wyższa wycena dolara na szerokim rynku spowodowana jest jastrzębimi wypowiedziami członków Fed oraz solidnymi danymi z rynku pracy, który traktowany jest jako barometr amerykańskiej gospodarki. Owe czynniki podbijają znaczenie najbliższych spotkań Fed, na których rynek będzie oczekiwał więcej informacji odnośnie rozpoczęcia taperingu w skupie aktywów.
Na rynku dłużnym ostatnia sesja nie przyniosła większych zmian
Amerykańskie dane o inflacji nie odbiegały od prognoz rynkowych, przez co nie pojawił się dalszy powód do kontynuacji ostatnio obserwowanej tendencji wzrostu rentowności obligacji w USA. Zgodnie z wypowiedziami członków Fed zbliża się moment normalizacji polityki pieniężnej, jednak przyhamowanie wzrostowego trendu inflacji, może wskazywać, że władze mogą pozwolić inflacji na pozostanie na podwyższonym poziomie (co jest zgodne ze zaktualizowanym celem inflacyjnym) i nie powinna pojawić się konieczność przedwczesnego zacieśnienia poprzez podwyżki stóp procentowych (gdzie pierwsza w prognozach Banku widziana jest w 2023 roku).
W strefie euro dane o niemieckiej inflacji nie wywarły istotnego wpływu na notowania instrumentów dłużnych,
gdyż odczyt finalny nie różnił się od danych wstępnych. Pomimo podobnego zachowania papierów amerykańskich i niemieckich, które są uznawane za jedne z najbezpieczniejszych, to w ostatnich tygodniach doszło do rozszerzenia spreadu US-DE 10Y powyżej 180 pb co stanowi wzrost o ponad 20 pb w przeciągu ostatnich trzech tygodni. Odzwierciedla to rozdźwięk polityki prowadzonej przez Fed oraz EBC, gdzie ta druga instytucja zamierza utrzymać wciąż akomodacyjne warunki monetarne.
Polska krzywa dochodowości utrzymała się na poziomach notowanych we wtorek
Zakładamy, że w najbliższym czasie rentowność obligacji 10-letniej utrzyma się powyżej 1,80% i będzie zmierzała w stronę 1,90% do końca tego kwartału. W środę kwestie związane z podażą obligacji na rynku pierwotnym miały umiarkowany wpływ na rynek, gdzie BGK sprzedał obligacje z gwarancjami skarbu państwa za 0,7 mld PLN (wobec średnio 1,4 mld PLN na ostatnim trzech aukcjach). Niewielka sprzedaż wynika z niskiego popytu ze strony inwestorów, który zauważalnie maleje na kolejnych przetargach. W czwartek brak w kalendarzu zaplanowanych istotnych publikacji z lokalnej gospodarki, a również zagraniczne dane o produkcji przemysłowej ze strefy euro oraz amerykańskiej inflacji producentów i wnioskach o zasiłki dla bezrobotnych mogą w umiarkowany sposób zmieniać aktualną narrację rynkową.
