- Zachowanie pary €/US$ w ubiegłym tygodniu zdeterminowała decyzja i konferencja Fed oraz dane z amerykańskiego rynku pracy. Kolejna podwyżka stóp o 75pb oraz jastrzębie komentarze prezesa J. Powella ściągnęły kurs z 0,9950 do 0,9750. Inwestorzy znów wyprzedawali jednak dolara po piątkowych payrolls, traktując, że większy od oczekiwań wzrost stopy bezrobocia oznacza istotne złagodzenie presji inflacyjnej i mniejsze podwyżki Fed w przyszłości. W efekcie kurs na koniec tygodnia wrócił do poziomów z poniedziałku. Wysoka zmienność na €/US$ miała jednak niewielki wpływ na €/PLN. Złoty cały tydzień stopniowo zyskiwał, nie wykazując dużej reakcji na zmiany dolara. Kurs €/PLN z 4,72 na początku tygodnia spadł na 4,69, przejściowo testując nawet 4,68.
- Reakcja rynków długu na zeszłotygodniowe wydarzenia była nieoczywista. O ile rentowności Treasuries podniosły się w reakcji na Fed, to umocnienie papierów po payrolls było albo kosmetyczne (krótki koniec), albo nie było go w ogóle (długi koniec). Bardzo podobnie wyglądało zachowanie krzywej niemieckiej. W skali tygodnia rentowność amerykańskich 2 latek podniosła się o ponad 20pb, niemieckich o niecałe 20pb. Na długim końcu w obu przypadkach ruch był mniejszy - około 12pb w przypadku amerykańskiej 10latki i blisko 20pb dla Bunda. Zmienność na SPW pozostała w ubiegłym tygodniu wysoka. Np. w ciągu tygodnia rentowność 10latki podniosła się o blisko 40pb. Ostatecznie jednak rentowności zarówno na krótkim i długim końcu zakończyły tydzień bez dużych zmian. Wycenom pomogły m.in. sugestie odciążenia budżetu na 2023 poprzez przeniesienie części kosztów na spółki energetyczne.
€/US$ powinien wrócić do zeszłotygodniowych dołków
- Reakcja rynku walutowego i długu na piątkowe payrolls byłą niespójna i to raczej stabilne rentowności obligacji odpowiadają naszej ocenie amerykańskiego rynku pracy. Scenariusz dalszych podwyżek stóp Fed pozostaje w mocy i będzie naszym zdaniem wspierać powrót €/US$ co najmniej do poziomów z piątkowego otwarcia (0,9750) na początku tego tygodnia. W kolejnych dniach nie ma zbyt wielu istotnych danych z głównych gospodarek. Uwagę rynku przykuje prawdopodobnie CPI z USA (czwartek) i amerykańskie wybory uzupełniające. Spodziewamy się utrzymania uporczywie wysokiej inflacji bazowej, co powinno także wspierać dolara. Otoczenie międzynarodowe pozostaje jednak pozytywne, więc na razie o powrót do wrześniowych dołków na €/US$ (0,95) będzie trudno.
- Nasz scenariusz na ostatnie tygodnie roku pozostaje bez zmian. Wciąż spodziewamy się, że wsparciem dla amerykańskiej waluty będzie dysparytet stóp wobec euro oraz dalsze wypowiedzi członków FOMC nakierowane na ograniczenie oczekiwań inwestorów na obniżki stóp. Dodatkowym impulsem na korzyść US$ mogą być nowe czynniki ryzyka, w tym negatywne doniesienia z Ukrainy. W konsekwencji pod koniec roku kurs €/US$ może ponownie znaleźć się w okolicach ostatnich dołków tj. 0,95.
Decyzja RPP ryzykiem dla złotego
- W tym tygodniu uwagę inwestorów na krajowym rynku skupi prawdopodobnie środowa decyzja RPP. Do niej para €/PLN powinna utrzymać się w trendzie bocznym, poniżej 4,70. Samo posiedzenie Rady może jednak okazać się dla rynku rozczarowaniem. Stawki np. FRA wyceniają około 100pb podwyżek do końca cyklu. Naszym zdaniem Rada potwierdzi jednak nasze przypuszczenia, że koniec cyklu podwyżek już prawie nastąpił. Nie wykluczamy nawet braku zmian stóp na środowym posiedzeniu. W efekcie oczekujemy, że w drugiej połowie tygodnia para €/PLN wróci do 4,72-73 i 4,76 do końca miesiąca. Na większe osłabienie na razie nie liczymy, gdyż otoczenie międzynarodowe pozostaje pozytywne, a koszty finansowania pozycji przeciw PLN będą również raczej wysokie, nawet w razie spadku oczekiwań na kolejne podwyżki stóp w kraju.
- Nadal też widzimy ryzyko większego osłabienia złotego w końcówce roku. Dużo zależy tu jednak od otoczenia międzynarodowego. Od kilku tygodni jest ono raczej pozytywne, wspierając waluty CEE. Trudno jednak zakładać, że będzie tak bez końca, szczególnie, że ostatnie dane z USA i wypowiedzi z FOMC potwierdzają, że należy oczekiwać dalszych podwyżek stóp Fed. Dlatego nadal uważamy, że kurs €/PLN najprawdopodobniej zakończy rok powyżej 4,80.
Przekaz z RPP powinien wspierać stromienie krzywej SPW
- Zachowanie bazowych rynków długu w tym tygodniu prawdopodobnie zdeterminują czwartkowe dane o inflacji z USA. Nie spodziewamy się dużych zaskoczeń, co powinno sprzyjać stabilizacji po trwającej od końcówki października przecenie papierów (ponad 40pb w przypadku amerykańskiej 2latki). W tym, tygodniu na rynkach bazowych (szczególnie w USA) będą miały miejsce jednak dość duże podaże papierów. Stąd ryzyko wzrostów rentowności, zwłaszcza na długim końcu, jest wysokie.
- Na krajowym rynku w tym tygodniu spodziewamy się stromienia krzywej. Decydujące znaczenie będzie mieć prawdopodobnie środowa decyzja RPP i późniejsza konferencja prof. Glapińskiego. W naszej ocenie Rada albo podniesie stopy o 25pb, łącząc to z łagodnym komentarzem, albo w ogóle powstrzyma się od zmian stóp. Kontrastuje to z dużymi oczekiwaniami rynku na kolejne decyzje Rady (około 100pb podwyżek do końca cyklu). Rozczarowanie będzie naszym zdaniem skutkować umocnieniem krótkich SPW oraz stabilizacją lub osłabieniem długich (niedostateczny wzrost stóp oznacza ryzyko utrwalenia inflacji i większe podwyżki w przyszłości).
- Perspektywy SPW, szczególnie z długiego końca, na grudzień jednak się komplikują. Dużo zależy przede wszystkim od tego na ile skutecznie rząd będzie w stanie przekonać inwestorów, że faktycznie będzie starać się o reset w relacjach z KE i odblokowanie środków z KPO. Nakłada się na to niepewność, na ile próby przesunięcia kosztów walki z inflacją poza sektor finansów publicznych faktycznie wpłyną na przyszłoroczne potrzeby pożyczkowe. Biorąc jednak pod uwagę, że obawy przed dalszym wzrostem wydatków publicznych w roku wyborczym są duże, a perspektywy podwyżek stóp NBP małe, to nadal końcówka roku powinna upłynąć pod znakiem stromienia krzywej SPW.
