Oczy inwestorów pozostają zwrócone na wschodnią Ukrainę, gdzie Rosja dokonuje de facto aneksji separatystycznych republik (Ługańska i Doniecka Republika Ludowa). Niepewność co do tego, czy wkroczenie wojsk rosyjskich ograniczy się tylko do terenów kontrolowanych przez separatystów generuje podwyższoną niepewność i awersję do ryzyka. Rosyjska Duma wyraziła zgodę na użycie sił zbrojnych poza terytorium Federacji Rosyjskiej.
Po poniedziałkowych spadkach w okolice 1,13, €/US$ odreagował wczoraj nieco, dobijając do 1,1340. Obawy o dalszy wzrost inflacji, w sytuacji kiedy cena baryłki ropy zbliża się stopniowo do US$100, przełożyły się na wzrost rentowności U.S. Treasuries, pomimo podwyższonego popytu na bezpieczne aktywa w związku z sytuacją geopolityczną. W przypadku Bundów także mieliśmy do czynienia z przeceną i wzrostem rentowności o 5-8pb. Rynki wydają się coraz bardziej zaniepokojone perspektywami inflacji, które mogą się pogorszyć w przypadku eskalacji napięć na wschodzie Ukrainy. PLN pozostaje zmienny względem €, jednak opiera się presji na osłabienie. Ceny krajowych SPW spadły w ślad za notowaniami Bundów.
Inwestorzy coraz bardziej zaniepokojeni perspektywami inflacji
Po solidnych danych PMI w Europie, wyraźnie lepsze od oczekiwań okazały się także lutowe indeksy PMI w USA, zwłaszcza w sektorze usług. Odczyt niemieckiego indeksu Ifo także wskazuje na korzystną ocenę perspektyw gospodarczych przez przedsiębiorców. Jednocześnie wskaźnik nastrojów konsumenckich Conference Board obniżył się w USA do najniższego poziomu od 5 miesięcy na fali obaw o inflację. Presja na wzrost cen surowców, która może się nasilić w przypadku zaostrzenia konfliktu na linii Moskwa-Kijów, napędza spekulacje na podwyżki stóp procentowych przez główne banki centralne.
Pomimo dynamicznej sytuacji w Donbasie i teście wsparcia w okolicach 1,13, kurs €/US$ zaczyna się stabilizować w okolicach 1,1350 i w średniej perspektywie może konsolidować w przedziale 1,13-1,15, chociaż fale wzrostów awersji do ryzyka mogą sprzyjać kolejnym testom poziomu 1,13. Rynek nabiera przekonania, że rosnące ryzyko inflacyjne nie pozostanie bez odpowiedzi ze strony EBC. Więcej informacji o źródłach presji na wzrost cen w Europie dostarczy dzisiejszy szczegółowy raport Eurostatu o inflacji HICP. Inwestorzy oceniają, że zachodnie sankcje na Rosję mają jak dotychczas ograniczony zakres i ekonomiczne konsekwencje.
Kontynuacja poprawy koniunktury, sugerowana przez indeksy PMI, oraz rosnące zagrożenie utrwaleniem się inflacji na podwyższonym poziomie, w tym w kontekście obecnych cen ropy naftowej na światowych rynkach, sprzyja spekulacjom, że Rada Prezesów EBC może rozpocząć cykl podwyżek stóp procentowych przed końcem 2022. Fed jednoznacznie deklaruje przejście w tryb szybkiego zacieśniania polityki pieniężnej w tym roku.
Eskalacja sytuacji na Ukrainie zwiększyła zmienność notowań PLN, ale nie wywołała większej deprecjacji
Sytuacja geopolityczna oddala notowania €/PLN od ważnych poziomów 4,50 i 4,48, jednak skala deprecjacji krajowej waluty pozostaje umiarkowana. W przypadku kontynuacji obecnego trendu i dalszej intensyfikacji konfliktu w Donbasie złoty może się kierować w stronę 4,60 względem €. Negatywne dla krajowych aktywów czynniki geopolityczne są w dużej mierze łagodzone przez solidne fundamenty gospodarcze, stabilnego €/US$ i zapowiedzi podwyżek stóp w Polsce i Eurolandzie, na razie bez zmian pomimo narastającego kryzysu Rosji z Ukrainą.
Utrzymuje się dynamiczny wzrost gospodarczy, który sprzyja utrwalaniu się podwyższonej inflacji. RPP będzie nadal zacieśniać politykę pieniężną. Marzec przyniesie podwyżkę głównej stopy NBP o 50%, a docelowo może ona w tym roku osiągnąć 4,50%. Tarcza Antyinflacyjna wygładza ścieżkę inflacji w 2022, jednak wydłuża w czasie okres podwyższonego wzrostu cen w czasie, co oznacza, że także w 2023 RPP może być także zmuszona do podwyżek stóp. Takiego ryzyka rynek obecnie jeszcze nie wycenia w istotnym stopniu, co pozostawia przestrzeń do dalszych wzrostów rentowności SPW w średnim i dłuższym segmencie krzywej.
W średnim terminie widzimy umocnienie PLN względem € do 4,40-4,45 na koniec tego roku
Obok wspomnianych wcześniej solidnych fundamentów wsparciem dla złotego powinno być porozumienie rządu z UE odblokowujące środki z KPO w drugiej połowie 2022. Byłby to czynnik ograniczający skalę spodziewanego schłodzenia koniunktury w 2023. Czynnikiem ryzyka dla scenariusza umocnienia PLN pozostaje sytuacja na wschodzie Ukrainy.
Oceniając perspektywy dla polityki pieniężnej NBP wciąż widzimy znaczącą przestrzeń do podwyżek stóp procentowych. Tarcza Antyinflacyjna najprawdopodobniej zostanie wydłużona (obecnie obowiązuje do końca lipca), co w połączeniu z pozostałymi działaniami po stronie fiskalnej (14. emerytura, wyższa waloryzacja rent i emerytur, etc.) oznacza znaczącą stymulację i tak już szybko rosnącego popytu wewnętrznego. Podnosi to ryzyko efektów drugiej rundy i wydłużenia okresu wysokiej inflacji w 2023.
