§ GE: Dziś o godz. 11:00 poznamy wyliczenie za wrzesień indeksu Instytutu Ifo. Wskaźnik ten najszerzej obrazuje koniunkturę w gospodarce niemieckiej. Według konsensusu prognoz spadł on do 98,8 pkt z 99,4 pkt miesiąc wcześniej. Oczekiwania odczytu niższego niż w sierpniu wspierają opublikowane wczoraj wyliczenia indeksów PMI, które zarówno dla przemysłu jak i usług obniżyły się we wrześniu.
Wydarzenia i komentarze
§ EZ: Według wstępnych wyliczeń indeks PMI dla przemysłu w strefie euro obniżył się we wrześniu do 58,7 pkt z 61,4 pkt w sierpniu, a więc mocniej niż wskazywał konsensus prognoz. Dane za wrzesień potwierdzają obraz sektora widoczny we wcześniejszych miesiącach, z tym, że problemy z zaopatrzeniem w surowce, materiały i półprodukty dalej nasilają się ograniczając bieżącą produkcję i przyrost zatrudnienia oraz napędzając najsilniejszy od 21 lat wzrost cen sprzedawanych produktów. Dostępność nowego sprzętu oraz jego koszt, wraz z nasileniem pandemii COVID-19 wpłynęły na pogorszenie nastrojów także w sektorze usług strefy euro. Obrazujący je wskaźnik PMI wyniósł we wrześniu 56,3 pkt wobec 59 pkt w sierpniu, co także oznacza negatywną niespodziankę. Na spadek ten wpływ miał zwłaszcza sektor usługowy w Niemczech, dla którego indeks obniżył się do 56,0 pkt z 60,8 pkt miesiąc wcześniej. Wskaźniki PMI cały czas jednak kształtują się znacząco powyżej neutralnego poziomu 50,0 pkt, co oznacza ekspansje sektorów. Niemniej wrzesień przynosi spowolnienie aktywności wynikające z trudności podażowych niż czynników popytowych. Indeksy PMI wskazują, że gospodarka strefy euro nadal solidnie rosła w 3Q br., aczkolwiek w ostatnich tygodniach pogorszyły się perspektywy na kolejne kwartały zwłaszcza, że w niektórych obszarach Eurolandu rośnie zachorowalność na COVID-19, a oczekiwania dotyczące wysokiej inflacji i dłuższego okresu zatorów w łańcuchach dostaw utrzymują się.
§ PL: Według danych opublikowanych w Biuletynie statystycznym liczba osób pracujących w sektorze przedsiębiorstw spadła w sierpniu o 2 tys., co kontrastuje z liczną pełnych etatów (niepełne etaty w statystykach są przeliczana na pełne etaty), która obniżyła się o 10 tys. Informacje te wskazują, że w sierpniu firmy zmniejszyły część etatów, do czego przyczyniać mogą się braki w zaopatrzeniu wymuszające ograniczenie produkcji oraz okres wakacyjny. Oznacza to, że popyt na pracę pozostaje stabilny, aczkolwiek nie rośnie już jak w okresie po znoszeniu obostrzeń. Informacje z przemysłu motoryzacyjnego wskazują, że we wrześniu zatrzymano produkcję na kilka dni w części zakładów z powodu braku odpowiedniej ilości komponentów, głównie elektronicznych. Przedłużające się blokady po stronie podaży i rosnące koszty produkcji zwiększają ryzyka dla chęci utrzymywania obecnej skali zatrudnienia i trwalszego dostosowania go do ograniczonych możliwości produkcyjnych.
Rynki na dziś
Na rynkach finansowych powraca zmienność. O ile w przypadku par walutowych jest jeszcze ona mało widoczna i skupia się aktualnie przede wszystkim na notowaniach USD/JPY, to na rynkach długu mamy do czynienia z podwyższoną amplitudą wahań. Źródłem zmienności jest jastrzębia narracja części największych banków centralnych. W listopadzie prawdopodobnie dojdzie bowiem do stopniowego ograniczania programu skupu aktywów. Tego samego miesiąca w Wielkiej Brytanii możliwe zaś, iż będzie miała miejsce pierwsza po pandemii podwyżki stóp procentowych przez Bank Anglii. W konsekwencji od początku dość istotnie zwyżkowały dochodowości obligacji USA i Niemiec, a polski dług stara się kopiować ruchy rynków bazowych. Tym bardziej, iż towarzyszy im presja ze strony mniejszościowego skrzydła jastrzębi w ramach krajowej Rady Polityki Pieniężnej. Kurs EUR/PLN oscyluje wokół poziomu 4,60 i teoretycznie wydarzenia na rynku długu (silny wzrost krajowych stawek IRS) powinny mu sprzyjać w próbach zniżki poniżej tej psychologicznej bariery. Dziś liczymy jednak na nastrój wyczekiwania i stabilizacji, któremu sprzyjać będzie dość ubogie kalendarium danych makro w dniu dzisiejszym i niedzielne wybory w Niemczech.
Rynek krajowy
Po siedmiu z rzędu sesjach wzrostu kursu EUR/PLN wczoraj złoty nieznacznie się umocnił. Notowania zawróciły z najwyższego od pięciu miesięcy poziomu 4,63 i przejściowo obniżyły się do nawet 4,5960. Źródłem lepszej postawy polskiej waluty upatrujemy w mixie czynników technicznych i zwyżce eurodolara. Wpływ wczorajszego dość rozbudowanego zestawu danych oceniamy jako niewielki. Nadal sentyment do walut tej części Europy kształtują między innymi doniesienia w sprawie nadmiernie zadłużonego chińskiego dewelopera. Na krajowym rynku długu byliśmy w czwartek świadkami solidnych wzrostów dochodowości, które swoje źródło miało w analogicznych zmianach rynków bazowych. Tylko wczoraj rentowność polskiej 10-latki wzrosła o 5 bps powracając powyżej bariery 2% (2,03%). Mimo to spread do Bunda zmniejszył się o 1 bps do 232 bps, gdyż czwartkowa zmiana dochodowości niemieckiej 10-latki była jeszcze silniejsza i wyniosła aż 6 bps.
Rynki zagraniczne
W czwartek eurodolar odrobił całość ruchu spadkowego z środy, gdy notowania EUR/USD zanurkowały poniżej poziomu 1,17 w reakcji na nieco bardziej jastrzębią narrację z wrześniowego posiedzenia amerykańskiej Rezerwy Federalnej. Wczoraj eurodolar powrócił w okolice 1,1740, choć to wstępne odczyty indeksów PMI ze strefy euro okazały się większym negatywnym zaskoczeniem aniżeli sytuacja w sektorze usług i przemysłu Stanów Zjednoczonych. Niewielką próbę wzrostu zanotował wczoraj ponadto kurs EUR/CHF zaświadczając o nieco lepszych nastrojach. A te uważamy, iż determinowane są obecnie przede wszystkim przez szacowanie ryzyka upadłości chińskiego dewelopera Evergrande, skąd ostatnio napływały nieco mniej alarmistyczne wiadomości. Sprzyjało to także w powrocie rentowności obligacji bazowych na wyższe poziomy – choć w przypadku długu USA działał także efekt wspomnianej wcześniej bardziej jastrzębiej retoryki w kwestii początku normalizacji polityki pieniężnej.
