Podczas środowej sesji dolar wspiął się na tegoroczne szczyty, gdzie para EUR/USD zakończyła handel blisko 1,16. Przeszkodziło to złotemu, gdzie poziomy kursu EUR/PLN oraz USD/PLN przebiły odpowiednio 4,63 oraz 3,99.
Dolar osiągnął najwyższe notowania w tym roku wobec zbliżającego się rozpoczęcia taperingu przez Fed
Podczas środowej konferencji z udziałem najważniejszych banków centralnych, J. Powell powtórzył, że amerykańska gospodarka jest na odpowiednim poziomie (chociaż inflacja pozostanie w najbliższych miesiącach powyżej celu), co podbija oczekiwania do rozpoczęcia zacieśnienia warunków monetarnych na listopadowym posiedzeniu FOMC. Uczestnicy rynku również obserwują zablokowanie przez Senat podwyższenia limitu długu publicznego w Kongresie, co rodzi ryzyko rządowego shutdownu.
Pogorszeniu sentymentu towarzyszą galopujące ceny energii (praw do emisji CO2, gaz, ropa naftowa), a także istniejące istotne ryzyko ich deficytu w krajach azjatyckich. Co więcej, akumulacji kapitału w stronę dolara sprzyja nierozwiązana kwestia finansów deweloperskiego giganta Evergrande, która zbiega się również z perspektywą spowolnienia gospodarczego w Chinach. Mocny dolar stanowi przeszkodę walutom z wysoką betą (wrażliwym na globalne czynniki ryzyka), w przestrzeni walut G10 silne spadki osiąga korona norweska oraz dolar nowozelandzki, z kolei wśród EMFX bat tajski, a lira turecka jest ostatnio najsłabsza historycznie.
Notowania EUR/PLN utrzymują się na wysokich poziomach blisko szczytów z marca bieżącego roku,
USD/PLN w pobliżu psychologicznego poziomu 4,0. Złoty jest podatny na utrzymujący się rynkowy sentyment risk-off, a lokalna retoryka banku centralnego nie ogranicza skali deprecjacji waluty. Podczas czwartkowej sesji, CNB prawdopodobnie podwyższy koszt pieniądza zgodnie z zapoczątkowanym cyklem normalizacji polityki pieniężnej wobec utrzymującej się presji inflacyjnej. Z kolei w piątek zostanie opublikowany wstępny szacunek inflacji w Polsce. Oba wydarzenia mogą przyczynić się do wzrostu rynkowych stóp procentowych i podbicia oczekiwań wobec interwencyjnej podwyżki stóp procentowych w Polsce, co powinno przełożyć się na odreagowanie PLN.
Najciekawszym wydarzeniem w czwartek będzie w kraju publikacja kalendarza aukcji obligacji w IV kw. 2021 r.,
a w regionie CEE-3 posiedzenie CNB. Komunikat Ministerstwa Finansów wskazujący na niską podaż obligacji skarbowych powinien wzmacniać notowania, szczególnie na dłuższym końcu krzywej. Krótki koniec krzywej znajdzie się natomiast pod presją prawdopodobnej kolejnej podwyżki stóp procentowych w Czechach (tym razem nawet o 50 pb.). W efekcie rentowności 2-letnich polskich obligacji powinny utrzymać się blisko 0,65%, a 10-letnich spaść w kierunku 2,00%.
Ministerstwo Finansów pod koniec czwartkowej sesji zapewne ogłosi, że w ostatnim kwartale zorganizuje łącznie pięć aukcji obligacji skarbowych
Biorąc pod uwagę bardzo dobre wykonanie budżetu, sfinansowanie tegorocznych potrzeb pożyczkowych, niższe przyszłoroczne potrzeby i gigantyczną nadpłynność na rachunku centralnym oczekiwać można koncentracji na aukcjach zamiany. Spodziewamy się, że łączna sprzedaż w IV kw. br. wyniesie ok. 22 mld PLN wobec 24,8 mld PLN w poprzednim kwartale. Warto jedynie zwrócić uwagę, że w październiku zapadają papiery serii DS1021 (8,5 mld PLN) i wypłacane będą odsetki od obligacji (4,1 mld PLN).
Łącznie daje to blisko 12,6 mld PLN. Przy tak dużym przepływie środków na rynek nie można wykluczyć aukcji regularnej w październiku, niemniej bez względu na to plan ograniczenia podaży na rynku pierwotnym będzie pozytywnie wpływać na notowania obligacji. Pozytywny przekaz powinna wzmocnić informacja o październikowej aukcji odkupu NBP i ograniczenie emisji obligacji przez BGK.
Z kolei negatywnym impulsem dla krajowych krótkoterminowych obligacji będzie czwartkowe posiedzenie banku centralnego w Czechach
Ekonomiści oczekują, że główna stopa procentowa wzrośnie o 50 pb. do 1,25%. O tym mówili też przedstawiciele CNB. Za agresywnym ruchem przemawia przyspieszająca inflacja. W sierpniu wyniosła ona 4,1% r/r w porównaniu do 3,4% w lipcu czy 2,1%-2,3% w I kw. br. Chociaż podobnie jak i w innych państwach regionu wzrost ten jest w dużej mierze wynikiem wyższych cen surowców czy praw do emisji CO2, to w Czechach istotnie wpływa na politykę pieniężną CNB.
