Podczas gdy dolar pozostaje w czołówce, korzystając ze statusu bezpiecznej przystani, euro stopniowo spada w obliczu pogłębiającego się kryzysu energetycznego w UE i ryzyka spowolnienia wzrostu gospodarczego w regionie
Dolar tradycyjnie traktowany jest jako bardziej niezawodna waluta, więc niepewność stanowi dla niego czynnik wspierający. Podwyżka stóp Rezerwy Federalnej również wspiera amerykańską walutę.
Dolar rósł w czwartek trzecią sesję z rzędu, wracając do poziomów sprzed czterech tygodni.
Obecnie indeks USD wzrósł o około 0,9%, notując około 107,40 pkt.
Inwestorzy w dalszym ciągu wypracowują opublikowany dzień wcześniej protokół z lipcowego posiedzenia Fed.
Przypomnijmy, że w lipcu bank centralny podniósł przedział stóp procentowych o 75 pb do 2,25-2,5%, w najbardziej rekordowym tempie od roku 1994.
Jednocześnie wielu członków Fed zaznaczało, że obawia się ryzyka nadmiernego zaostrzenia polityki pieniężnej i wyraża zgodę na spowolnienie tempa podwyżek stóp w przyszłości.
Wyrazili też obawę, że okres podwyższonej inflacji może się wydłużyć, jeśli społeczeństwo będzie zwątpi w determinację banku centralnego do podniesienia stopy do poziomu wystarczającego do ograniczenia wzrostu cen konsumpcyjnych.
"Zamierzony przekaz był znacznie bardziej subtelny i odzwierciedlał potrzebę opcjonalności ze strony banku centralnego, próbującego ocenić sprzeczne dane gospodarcze" – zauważyli stratedzy BlackRock.
Aby Fed mógł ograniczyć podwyżki stóp, raporty o inflacji, które mają zostać opublikowane przed kolejnym posiedzeniem, będą prawdopodobnie musiały potwierdzić, że tempo wzrostu cen spada. Inflacja według preferowanego wskaźnika jest ponad trzykrotnie wyższa od celu banku centralnego, czyli 2%.
Dane opublikowane po posiedzeniu FOMC w lipcu pokazały, że roczna inflacja konsumencka spadła w ubiegłym miesiącu do 8,5% z 9,1% z czerwca, co sugeruje mniejszą podwyżkę stóp o 50 pb w przyszłym miesiącu.
Jednak sprzedaż detaliczna w USA, która jest najściślej związana z komponentem wydatków konsumenckich produktu krajowego brutto, była w lipcu wyższa niż oczekiwano.
Wzrost liczby miejsc pracy i płac w minionym miesiącu również przekroczył oczekiwania.
Tymczasem wskaźnik kredytów, dźwigni i ryzyka Fedu w Chicago wykazał dalsze osłabienie. Stanowi to dylemat dla polityków Fed, którzy uważają, że do powstrzymania inflacji potrzebne są ostrzejsze warunki finansowe. Europejski Bank Centralny przeżywa jeszcze trudniejsze chwile, ponieważ konflikt rosyjsko-ukraiński doprowadził do problemów z dostawami gazu ziemnego, co zwiększa prawdopodobieństwo recesji w strefie euro.
Wzrost gospodarczy bloku walutowego w II kwartale był nieco mniej stabilny niż wcześniej prognozowano, jak pokazały zweryfikowane dane Europejskiego Urzędu Statystycznego.
Dzień wcześniej agencja podała, że produkt krajowy brutto w 19 krajach, w których obowiązuje euro wzrósł o 0,6% w porównaniu z poprzednim kwartałem w okresie kwiecień-czerwiec, czyli o 3,9% r/r. Wcześniej zarząd szacował wzrost kwartalny o 0,7%, a roczny o 4,0%.
"Dane dotyczące PKB przedstawiają pochlebny obraz dynamiki wzrostu w pierwszej połowie 2022 roku" – mówią analitycy Oxford Economics.
Jednak analitycy ostrzegają, że wzrost w II kwartale może być ostatnim zrywem gospodarki, zanim stale rosnąca inflacja i problemy z łańcuchem dostaw wywołają umiarkowaną recesję w ciągu najbliższych 12 miesięcy.
W czwartek Eurostat potwierdził szacunek rocznej inflacji w strefie euro w lipcu na poziomie 8,9%. Wskaźnik ponownie stał się rekordowy, w czerwcu inflacja wyniosła 8,6%. W samym lipcu ceny konsumpcyjne w bloku walutowym, według ostatecznych szacunków, wzrosły zgodnie z oczekiwaniami o 0,1%.
Według Isabelle Schnabel, członkini Rady Prezesów EBC, perspektywy inflacji w regionie nie poprawiły się po podniesieniu przez bank centralny stopy o 50 pb w lipcu. W związku z tym będzie głosowała za kolejną znaczącą podwyżką stóp procentowych w przyszłym miesiącu, mimo że ryzyko recesji rośnie.
"W lipcu zdecydowaliśmy się podnieść stopy o 50 punktów bazowych, ponieważ obawialiśmy się perspektyw inflacji. Obawy, które mieliśmy w lipcu, nie zostały wyeliminowane. Wątpię, aby taki pogląd radykalnie się zmienił" – mówi Schnabel.
W związku z tym, że presja inflacyjna w strefie euro wydaje się nasilać, rynki pieniężne prognozują obecnie podwyżkę stóp EBC o 55 pb we wrześniu i skumulowany wzrost o 118 pb do końca roku.
Jednocześnie EBC raczej nie będzie w stanie podnieść stóp procentowych tak gwałtownie, jak jego amerykański odpowiednik.
Trudność dla EBC polega na tym, że podwyżka stóp następuje właśnie w momencie, gdy nad blok walutowy nadciąga recesja wywołana gwałtownym wzrostem cen energii. Zaostrzenie polityki pieniężnej podczas wchodzenia w recesję grozi pogorszeniem koniunktury gospodarczej.
Dodatkową komplikacją jest to, że podnoszenie stóp w strefie euro nieuchronnie doprowadzi do nieproporcjonalnego wzrostu kosztów pożyczek na peryferiach bloku, narażając na większe ryzyko kraje o wysokim poziomie zadłużenia, takie jak Włochy czy Grecja.
Jeśli chodzi o Fed, to zdaniem niektórych ekspertów bank centralny będzie musiał podnieść stopę do ponad 4%, a może nawet do 5%, aby systematycznie obniżać inflację do celu 2%.
W tym scenariuszu dolar przez długi czas pozostanie w silnej pozycji wobec euro.
Stany Zjednoczone opublikowały właśnie dane dotyczące wstępnych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych za tydzień kończący się 12 sierpnia. Wskaźnik spadł poniżej oczekiwań, do 250 tys.
Odrębny raport pokazał, że w sierpniu indeks aktywności biznesowej w sektorze przemysłowym Rezerwy Federalnej w Filadelfii wzrósł do 6,2 pkt w porównaniu do -12,3 pkt w lipcu i wobec oczekiwanych -5,0 pkt.
Pozytywne dane z USA wsparły dolara, który wzrósł w szerokim zakresie.
W obliczu powszechnego umocnienia dolara, para EUR/USD osiągnęła najniższe wartości od 15 lipca, spadając poniżej 1,0100.
Danske Bank spodziewa się, że kurs wymiany euro w stosunku do dolara wyniesie 0,99 USD w ciągu 1 miesiąca, 0,98 USD w ciągu 3 miesięcy i 0,95 USD w ciągu 12 miesięcy.
"Silny negatywny szok handlowy dla Europy w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi, dalsze cykliczne osłabienie partnerów handlowych, skoordynowane zaostrzanie się globalnych warunków finansowych, umocnienie dolara i zagrożenia dla gospodarki strefy euro sprawiają, że oczekujemy kontynuacji spadku pary EUR/USD (celem jest 0,9500)" – zauważyli stratedzy banku.
"Głównym ryzykiem dla przesunięcia pary EUR/USD w kierunku 1,1500 jest osłabienie globalnej presji inflacyjnej i wzrost produkcji przemysłowej. Jednak definicja inflacji jako "tymczasowej" w dużej mierze straciła wiarygodność, a europejska produkcja przemysłowa pozostaje słaba. Sytuacja ta będzie trwała nadal, gdyż wskaźnik PMI dla sektora produkcyjnego strefy euro spadł poniżej poziomu 50. Ryzyko wzrostu obejmuje również ponowne zwrócenie uwagi na łagodzenie chińskiej polityki kredytowej i globalny wzrost inwestycji kapitałowych, ale żadna z tych kwestii nie wydaje się w tej chwili urzeczywistniać." dodali.
