Większość surowców kontynuuje umocnienie w związku z przewidywaniami, że popandemiczna dynamika wzrostu przyczyni się do utworzenia wąskich gardeł podaży, a także w efekcie nacisku na zieloną transformację, obaw dotyczących pogody i coraz większego popytu ze strony inwestorów tradycyjnych i spekulacyjnych, którzy wykorzystują obecny impet, a równocześnie szukają zabezpieczenia przed ryzykiem przyspieszenia tempa inflacji. W efekcie indeks towarowy spot Bloomberg poszedł w górę o 19% w ujęciu rok do dnia, a w ujęciu rok do roku wzrost na tym indeksie przekroczył 60%.
Dynamika zmian w ujęciu rok do roku osiągnęła poziomy nieodnotowane od co najmniej dekady,
a w połączeniu ze wzrostem kosztów produkcji zmuszającym przedsiębiorstwa do przerzucania kosztów na konsumentów coraz wyraźniej rysuje się możliwość, że obecny gwałtowny wzrost inflacji nie jest bynajmniej zjawiskiem przejściowym, wbrew opinii światowych banków centralnych. Po umocnieniu presji inflacyjnych odwrócenie stanie się bardzo trudne i pojawi się ryzyko samonapędzającej się pętli, w efekcie której ceny surowców mogą pójść jeszcze bardziej w górę w nadchodzących miesiącach i kwartałach, dlatego właśnie kładziemy tak duży nacisk na nowy supercykl.
Większość komentatorów skupia się na wzroście popytu jako na głównej przyczynie dalszej hossy surowców, jednak równie istotną rolę odgrywa tu popyt na inwestycje. Obecny popyt ze strony inwestorów może zostać ukierunkowany bezpośrednio na konkretne surowce za pośrednictwem rynku kontraktów terminowych lub funduszy notowanych na giełdzie albo za pośrednictwem takich produktów, jak swapy bankowe czy fundusze indeksowe podążające za którymś z uznanych indeksów towarowych.
Trzy najpopularniejsze z nich to indeks towarowy Bloomberg,
z którego często korzystamy ze względu na szeroką ekspozycję na wszystkie trzy sektory – energii, metali i produktów rolnych – a także S&P GSCI oraz zdywersyfikowany indeks towarowy o optymalnej stopie zwrotu DBIQ.
Poniżej przedstawiono skład każdego z tych trzech indeksów umożliwiający zrozumienie, dlaczego energia, a w szczególności ropa naftowa, w tak znacznym stopniu skorzystała na zwiększonym popycie inwestycyjnym. 30-60 centów z każdego dolara ulokowanego przez inwestora w funduszu podążającym za indeksem czy w swapie inwestowanych jest w produkty energetyczne, od ropy naftowej i paliwa po gaz ziemny. Jeżeli przyjrzymy się tej sytuacji z bliska, dostrzeżemy, że 15-30 centów z każdego zainwestowanego dolara lokowanych jest w ropie Brent i WTI.
Ropa Brent i WTI w tym tygodniu odnotowują kolejne wzrosty,
przy czym cena ropy Brent coraz bardziej zbliża się do 70 USD/b, czyli do poziomu, który na krótko przekroczyła dwa miesiące temu, zanim nastąpiła korekta o 15%. Rynek, wspierany już przez popyt na inwestycje, w coraz większym stopniu koncentruje się na otwieraniu gospodarek w Europie i Stanach Zjednoczonych, co równoważy obawy o pogorszenie popytu w tych rejonach Azji, które zmagają się z pandemią. W szczególności dotyczy to Indii, gdzie analitycy prognozują w tym miesiącu znaczny spadek popytu na paliwo rzędu 0,5-1 mln baryłek dziennie.
We wtorek rynek otrzymał dodatkowy impuls po tym, jak Amerykański Instytut Naftowy (American Petroleum Institute, API) odnotował mocny spadek zapasów amerykańskiej ropy, a także znaczne spadki zapasów zarówno benzyny, jak i destylatu (zob. tabela poniżej), tym samym wzmacniając nadzieje na wzrost popytu na paliwo w największej światowej gospodarce.
Komentarz naszego specjalisty od analizy technicznej, Kima Cramera Larssona:
Od końca marca cena ropy Brent utrzymuje się w granicach wąskiego czterodolarowego rosnącego korytarza, obecnie pomiędzy 66 a 70 USD. Wskaźnik siły względnej (RSI) jest rosnący bez dywergencji, co wskazuje na możliwość testu w wyższych rejonach w kierunku kolejnego kluczowego poziomu 71,30/40 USD, maksimum z marca i linii trendu łączącej wcześniejsze trzy wierzchołki. Po pokonaniu tego poziomu kontrakt może kierować się w stronę maksimum z 2019 r. na poziomie 75,60 USD.
Ole Hansen, szef działu strategii rynków towarowych, Saxo Bank
