Rozpoczęty 28 czerwca trend wzrostowy na rynku surowca wygasł 13 lipca, wraz ze stabilizacją indeksu dolara po serii spadków. We wspomnianym okresie ceny Brenta skoczyły o 14% z 71,6 USD/b do 81,8 USD/b, osiągając poziom najwyższy od końca kwietnia. 14 lipca notowania ropy obsunęły się poniżej 80 USD/b. W trzeciej dekadzie miesiąca wróciły powyżej psychologicznej bariery, a podczas sesji 24 lipca przekroczyły 200-dniową średnią kroczącą znajdującą się w okolicach 82 USD/b. Dzień później ceny Brenta otarły się o 84 USD/b, rosnąc do poziomu najwyższego od ponad trzech miesięcy.
Rynek wspierają zaaranżowane przez OPEC+ cięcia wydobycia, bez silniejszego ożywienia popytu w Chinach dalsze wzrosty cen surowca stoją pod znakiem zapytania
Katalizatorem ostatnich wzrostów, poza osłabieniem amerykańskiej waluty, były decyzje Arabii Saudyjskiej i Rosji z początku lipca o ograniczeniu podaży surowca w nadchodzącym miesiącu. Sumaryczne cięcia OPEC+ przekroczą w sierpniu 5 mln b/d przy globalnym popycie sięgającym 102 mln b/d. Nastroje inwestorów poprawiła deklaracja chińskich władz odnośnie wsparcia lokalnej gospodarki. Zaostrzenie przez Rosję sytuacji na Morzu Czarnym podniosło rynkową premię za ryzyko geopolityczne.
W ślad za wzrostami cen pogłębiło się backwardation 1-7M, symptom średnioterminowo lepszych fundamentów rynkowych. W tenorze 1-2M sytuacja niewiele się poprawiła, z kolei spot-1M przejściowo bywa nawet w contango, co może oznaczać, że zacieśnienie bilansu rynkowego jest faktycznie bardziej odległą perspektywą. Biorąc pod uwagę kiepskie odczyty PMI z Europy Zachodniej i USA, Brent będzie zapewne potrzebował solidnego wsparcia ze strony Chin, aby pobić tegoroczny szczyt 89,1 USD/b ze stycznia. W przypadku postępującej dekoniunktury w zachodnich gospodarkach, potencjał wzrostowy na rynku surowca z tytułu wyłącznie dotychczasowych cięć wydobycia w gronie OPEC+ prawdopodobnie jest bliski wyczerpania.
