Początek roku zaserwował nam mocny ruch w kierunku północy na cenie miedzi. Poziom 8000 $/t jest już daleko za nami i od czwartku 12 stycznia metal ten porusza się w przedziale 9100 - 9500 $/t na Londyńskiej Giełdzie Metali, co jest najwyższą wyceną od czerwca ubiegłego roku. Optymizm inwestorów był spowodowany zarówno końcem polityki Zero Covid w Chinach jak i coraz słabszym dolarem, którego ciągną w dół słabe wyniki z rynku pracy i mniejsza od oczekiwanej inflacja. Kolejne ośrodki analityczne publikują prognozy pięciocyfrowych cen, napędzane mniejszymi obawami o recesję – czy jednak słusznie?
Notowania cen miedzi (3M), 3Y, LME, źródło: baha.com
W istocie ogromnym paliwem dla notowań jednego z najważniejszych surowców dla sektora budowlanego było zupełnie niespodziewane chińskie otwarcie. Podczas listopadowego zjazdu Komunistycznej Partii Chin nic nie wskazywało na nagłe odejście od dotychczasowej polityki Zero Covid, która drakońskimi środkami powstrzymywała aktywność obywateli Państwa Środka. Tymczasem narastająca frustracja chińskiego społeczeństwa znajdowała coraz częściej ujście w publicznej krytyce władzy na niespotykaną skalę, porównywaną przez niektórych wręcz do wydarzeń z Placu Tiananmen w 1989 roku. Władza zapewne też ugięła się w obawie przed spowolnieniem gospodarczym. Dane makro wypadły nie najgorzej w stosunku do prognoz: wzrost PKB w IV kwartale 2,9% wobec oczekiwanych 1,6%, produkcja przemysłowa r/r +1,3% w grudniu wobec 0,1% oczekiwanych oraz sprzedaż detaliczna -1,8% wobec -9% oczekiwanych. Jednak wciąż są to kilkukrotnie niższe wartości niż przedpandemiczna średnia.
Kolejnym czynnikiem ryzyka dla cen metali jest sytuacja na rynkach amerykańskim. Coraz częściej odmieniana przez przypadki inflacja ustępuje miejsca recesji. Z jednej strony miedź wykorzystała chwilowy impuls, gdy inwestorzy zaczęli wyceniać niższe obniżki stóp procentowych przez Fed, co doprowadziło między innymi do osłabienia dolara, ale z drugiej strony coraz słabsze dane każą zastanowić się nad głębokością spowolnienia. Warto zauważyć, że w USA w ciągu ostatnich 80 lat tylko raz nie wystąpiła recesja, gdy inflacja przekroczyła 5%. Inwersja krzywej rentowności amerykańskich obligacji 2-letnich i 10-letnich utrzymuje się wciąż od czerwca, a różnica między ich wartościami jest najwyższa od 1982 roku. Przedsiębiorstwa ogłaszają kolejne zwolnienia, a wiele wskazuje na to, że najgorsze dopiero przed nami.
Póki co zapasy miedzi w magazynach LME systematycznie maleją i wynoszą dziś lekko ponad 80 tysięcy ton. Nadzieje na chiński impuls popytowy, słaby dolar i wciąż niedoinwestowane wydobycie mogą wskazywać na to, że w perspektywie kilku tygodni będziemy jeszcze obserwować wysokie ceny miedzi. Być możne nawet przekroczą one 10000 $/t na Londyńskiej Giełdzie Metali. Jednak to na ile trwałe się one okażą dowiemy się już wkrótce, bowiem niska inflacja i brak wzrostu lub spadek PKB to najgorsze warunki dla cen metali.
