Kim był Leonardo Fibonacci?
Leonardo Fibonacci, urodzony w republice Pizeńskiej w 1175 roku, był włoskim matematykiem i doskonałą ikoną reprezentującą wczesny renesans karoliński ze względu na swoje fundamentalne dla ludzkości odkrycia. Żył siedemdziesiąt pięć lat, do 1250 roku, co jak na tamte czasy stanowi bardzo długi wiek życia. Znany z wielu traktatów matematycznych (chociaż niestety większość z nich zaginęła lub została zniszczona) genialny matematyk najbardziej stał się współcześnie popularny ze względu na tak zwany „ciąg Fibonacciego”, który prezentuje następujące po sobie liczby, rozpoczynające się od „1”, w taki sposób, by każda kolejna była sumą dwóch poprzednich. Całość ciągu Fibonacciego wygląda w następujący sposób: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377.
Ciąg Fibonacciego na rynkach finansowych
Współcześnie Leonardo Fibonacci najbardziej znany jest nie tylko w dziedzinie matematyki, lecz również ekonomii. Szczególnie powszechnym jest nauczanie o jego zasadach matematycznych w szkołach ekonomicznych o charakterze giełdowym, inwestycyjnym. Każdy przyszły inwestor, który traktuje swoją pasję jako jednocześnie odpowiedzialny, poważny zawód, którego podejmuje się dla osiągania wieloletnich sukcesów giełdowych, powinien zaznajomić się ze znaczeniem Ciągu Fibonacciego na rynkach finansowych. Przede wszystkim Ciąg Fibonacciego umożliwił wskazanie tak zwanego złotego środka, o którym pisał już Arystoteles, chociaż odnosił go przede wszystkim do płaszczyzn, które dzisiaj określilibyśmy naukami społecznymi i naukami humanistycznymi. Matematyczny złoty środek na podstawie Ciągu Fibonacciego wynosi, w przybliżeniu; 1,618. Złoty środek uznawany jest za kanon piękna i przyczynił się do rozwoju sztuki. Jednocześnie naukowcy odnajduje coraz to więcej elementów rzeczywistości empirycznej, w której zawarte są tzw. „fraktale”, atomy, kształty rzeczywistości (ostatnie np.: naturalne linie brzegowe Wielkiej Brytanii i Francji), które zbudowane są za pomocą matematycznej struktury złotego podziału, opartego na omawianym Ciągu Fibonacciego. Na giełdzie również się to przydaje jako jedna z metod analizy technicznej, mającej na celu przewidzenie wielkości popytu na dany instrument w przyszłości.
Zniesienia, projekcje Ciąg Fibonacciego
W skład korzystających z Ciągu Fibonacciego metod analizy technicznej wchodzą metody czasowe, które są oparte na analizie cykli. Nazywane są profesjonalnie metodami określania czasu trwania ruchu cenowego na giełdzie. Z kolei popularne w literaturze przedmiotu zniesienia Fibonacciego są swego rodzajem dowodem na to, że nic na giełdzie nie jest w pełni losowe. Ich historia prawdopodobnie sięga pomysłu, że jeżeli tak wiele zjawisk w życiu społecznym, ale również naturalnym, empirycznym, podlega pod prawa Ciągu Fibonacciego i matematycznego złotego środka, to możliwe, że tak też będzie z giełdą. Ten, kto zapoczątkował myślenie o tym w kategoriach giełdy i inwestycji – nie mylił się. Zniesienie i projekcje Fibonacciego przydatne są w przypadku, gdy chcemy przewidzieć moment zatrzymania się spadków kursu i tendencji rynku niedźwiedzia. Istnieją dwa podstawowe poziomy zniesień: Dwa podstawowe poziomy zniesień wynikający z ciągu Fibonnaciego to: 61,8% (wynika z podzielenia dwóch sąsiadujących liczb w ciągu) oraz 38,2% (wynikaja z podzielenia liczb odległych o dwa miejsca w ciągu).
Geometria rynku, Fibonacci
Poprawne korzystanie z zasad powstałych na bazie Ciągu Fibonacciego jest w stanie w najlepszym przypadku spowodować, że – np. w sytuacjach występowania formacji nietoperza lub odwróconego nietoperza – będziemy świadomie mogli ustawić stop lossy i grać bez żadnego ryzyka. Całość przedstawionych w tym artykule zasad wywodzących się od Fibonacciego (i nie tylko), określany często mianem geometrii rynku, przez niektórych uważany jest za skarb pozwalający się wzbogacić bezpiecznie, przez innych zaś za niepotwierdzoną bzdurę.
