W ostatnich kilku tygodniach bardzo wyraźnie zmieniło się postrzeganie trendów w gospodarce. Zarówno tych bieżących, jak i przyszłych. Cała seria lepszych danych z gospodarki USA za styczeń momentalnie zatarła słabszą serię grudniową. Wiele indeksów koniunktury pokazało poprawę, a niewątpliwie wyróżniał się tu sektor usług. Ten sektor naszym zdaniem ma szanse na kontynuację wzrostów nawet w przypadku zaistnienia recesji w gospodarce. Tak naprawdę w tym obszarze recesja jest rzadkością. Jednak jest to obecnie główna kategoria, która też ogranicza procesy dezinflacyjne i to właśnie było w ostatnich tygodniach mocniej wyeksponowane.
Po kilku miesiącach powolnego, ale jednak chłodzenia się inflacji, trend dezinflacji na początku roku wyhamował. W połączeniu z lepszymi danymi makroekonomicznymi – m.in. mocny rynek pracy, ciągle dość „silny” konsument (głównie amerykański), zmieniła się też szybko rynkowa narracja. Dotąd debatowano czy hamowanie największej gospodarki świata, czyli USA, będzie przebiegać na zasadzie twardego czy miękkiego lądowania. Teraz debata odbywa się bardziej w obszarze czy lądowanie będzie miękkie, czy też w ogóle go nie będzie i czeka nas seria kwartałów z dobrym wzrostem gospodarczym. W rezultacie zmieniły się też oczekiwania odnośnie polityki Fed oraz Europejskiego Banku Centralnego, co też przedstawiamy w części poświęconej rynkowi obligacji.
Rynek zaczął wyceniać, że stopy Fed i EBC będą musiały być wyższe niż wcześniej oczekiwał i pozostać wyżej przez dłuższy czas. Inaczej zdaniem rynku nie uda się schłodzić wzrostu, okiełznać inflacji.
Jak my się na to zapatrujemy? Nie przekonuje nas narracja o „braku lądowania”. Pozostajemy w obozie "lądowanie" i nadal bliżej nam do tego łagodniejszego scenariusza. Uważamy jednak, że kolejne duże podwyżki stóp mogą przyczynić się do głębszego hamowania gospodarki, a w efekcie do szybszego, a nie późniejszego odwracania cyklu na stopach procentowych.
W gospodarce są wskaźniki, które mają charakter wyprzedzający wobec cyklu koniunkturalnego (litera A na wykresie), charakter zbieżny (B) oraz opóźniony (C). Indeksy prezentowane obok są dobrym reprezentantem takich miar o różnym przesunięciu w czasie względem cyklu. Wskaźniki wyprzedzające sugerują, że gospodarka będzie się wyraźnie chłodzić, ale od ich pierwszych wskazań do „realizacji” mija zawsze trochę czasu (średnio kilkanaście miesięcy). Tymczasem rynek obecnie skupia się na miarach B oraz C, zbieżnych i opóźnionych, po raz kolejny (jak co cykl) rozgrywając schemat, że TYM RAZEM BĘDZIE INACZEJ.
Może faktycznie będzie, ale weźmy też pod uwagę, że prawdziwe efekty restrykcyjnej polityki banków centralnych i ich wpływ na trendy w gospodarce zobaczymy dopiero od połowy roku (tradycyjne opóźnienie). Tym samym uważamy, że trendy dezinflacyjne – po krótkiej przerwie – wrócą.
