David Zahn, dyrektor ds. europejskich instrumentów o stałym dochodzie we Franklin Templeton, omawia, dlaczego kampania we Francji przyczyni się do zmienności rynku i może mieć kluczowe znaczenie dla Unii Europejskiej (UE).
Zgodnie z powszechnymi przewidywaniami sondaży przedwyborczych, skrajnie prawicowe partie w Europie zwiększyły swój udział w głosowaniu i zdobędą miejsca w Parlamencie Europejskim. Silne poparcie dla francuskiej partii National Rally zmusiło prezydenta Francji Emmanuela Macrona do nieoczekiwanego ogłoszenia krajowych wyborów parlamentarnych 30 czerwca. Europejskie rynki akcji i obligacji spadły na wieść o wyniku, który rozpoczyna wielopoziomowe negocjacje w sprawie utworzenia stabilnej większości rządzącej.
Zyski dla skrajnej prawicy wzmacniają to, co obserwowaliśmy w wyborach krajowych w Europie w ciągu ostatnich kilku lat. Wyborcy byli niezadowoleni z centrowych partii politycznych i chcieli bardziej agresywnej polityki oferowanej przez skrajną prawicę. Chociaż poza Francją nie było to spektakularne zwycięstwo, we Włoszech, Holandii i Niemczech nastąpił ruch w kierunku prawicy.
Bez wątpienia będziemy świadkami zmian, z pewnym wycofaniem się z polityki ostatnich pięciu lat. Brak jasności polityki w najbliższym czasie prawdopodobnie przyczyni się do zmienności na rynkach. Negocjacje będą skomplikowane. Partie skrajnie prawicowe mają tendencję do koncentrowania się na sprawach wewnętrznych i często mają konflikty z UE, a także z innymi partiami nacjonalistycznymi. Ponadto Komisja Europejska ma skomplikowany proces selekcji, który obejmuje zarówno budowanie koalicji parlamentarnej, jak i uzyskanie zgody obecnych przywódców politycznych 27 państw członkowskich. Ustępująca przewodnicząca Komisji Ursula von der Leyen stara się zachować stanowisko, ale jej poprzednia koalicja miała tylko dziewięć głosów przewagi. Nie jest jasne, czy von der Leyen będzie w stanie utrzymać się na stanowisku, ani na jakie ustępstwa polityczne może się zdecydować. Jest też zbyt wcześnie, by stwierdzić, czy pojawią się inni kandydaci.
Jeden z nagłówków, który moim zdaniem jest przesadzony, dotyczy porażki partii Zielonych. Może nastąpić pewna modyfikacja polityki środowiskowej, utrudniająca pracę inwestorom, ale myślę, że będzie też kontynuacja. Pięć lat temu priorytetem zielonej polityki energetycznej była redukcja emisji dwutlenku węgla, co jest ważne w dłuższej perspektywie. Ostatnio jednak wojna Rosji z Ukrainą uwypukliła ryzyko zależności energetycznej, czyniąc bezpieczeństwo energetyczne priorytetem. Dywersyfikacja źródeł energii za pomocą energii wiatrowej, słonecznej i geotermalnej wytwarzanej w granicach UE jest powszechnie postrzegana jako ważna. Nawet skrajna prawica musi ostrożnie podchodzić do tej kwestii. Biorąc pod uwagę ten impuls, uważam, że ekologizacja gospodarki będzie kontynuowana, a rynek zielonych obligacji będzie nadal rósł.
W związku z tym, że w Stanach Zjednoczonych nie ma nadzoru nad budżetami krajowymi - co stanowi różnicę w porównaniu z amerykańskim systemem federalnym - będzie to obszar negocjacji z krajami, które wydają zbyt dużo, takimi jak Francja i Włochy. Aby zachować perspektywę, nie przewiduję powrotu do problemów podobnych do kryzysu euro sprzed dekady. W kwestiach politycznych wykraczających poza kwestie budżetowe, skrajna prawica prawdopodobnie wprowadzi również więcej polityki antyimigracyjnej, co moim zdaniem nie jest tym, czego Europa potrzebuje. Ponadto niektóre partie zyskujące na popularności są bardziej przyjazne Rosji.
Najbliższe tygodnie będą miały istotne znaczenie, ponieważ Francja przygotowuje się do ponownego głosowania. Partia National Rally kierowana przez Marine Le Pen zadała poważny cios prezydentowi Macronowi, który następnie zwołał przedterminowe wybory, być może w celu spowolnienia impetu opozycji. Francja jest drugą co do wielkości gospodarką UE, ale jej względne znaczenie dla UE jest jeszcze większe. Ma również deficyt budżetowy w wysokości co najmniej 4,5%. Niektóre sondaże wskazują, że Wiec Narodowy może zdobyć większość parlamentarną, co skomplikowałoby zarówno krajowe, jak i regionalne perspektywy polityczne. Moim zdaniem rynki nie były przygotowane na takie ryzyko polityczne, więc w czerwcu możemy być świadkami podwyższonej zmienności.
W szerszym ujęciu, premier Włoch, Giorgia Meloni, jest jedynym urzędnikiem wzmocnionym przez wynik wyborów. Meloni została premierem dwa lata temu i często zachowywała się bardziej pragmatycznie, niż sugerowała jej retoryka w kampanii wyborczej. Wykazała się wrażliwością na obawy rynków obligacji. W trakcie negocjacji w całej UE deficyt budżetowy Włoch przekracza 5% i prawdopodobnie jest znacznie większy. Meloni prawdopodobnie będzie chciał elastyczności budżetowej, podczas gdy UE będzie chciała zarządzania budżetem.
Chociaż wybory europejskie zostały zakończone, myślę, że właśnie usłyszeliśmy pistolet startowy w rywalizacji o przywództwo we Francji i negocjacje w sprawie polityki UE. Myślę, że media mogą nie doceniać szans Le Pen na zwycięstwo. Historycznie rzecz biorąc, Le Pen z Francji i Meloni z Włoch nie współpracowali dobrze, ale jeśli znaleźliby sposób na współpracę, mogliby mieć znaczący wpływ na politykę. Będziemy musieli obserwować, jak strategicznie zdecydują się działać.
