W poprzednim tygodniu uwaga globalnych inwestorów była skupiona m.in. na decyzji Europejskiego Banku Centralnego. Zgodnie z przewidywaniami Rada Prezesów EBC pozostawiła stopy procentowe na niezmienionym poziomie, w tym stopę depozytową w wysokości 4,00%. Kwietniowe posiedzenie potwierdziło, że zbliżamy się do momentu rozpoczęcia łagodzenia polityki pieniężnej w strefie euro. W ocenie europejskich władz monetarnych presja inflacyjna na Starym Kontynencie słabnie i jeśli napływające w nadchodących tygodniach dane potwierdzą ten trend wskazane będzie złagodzenie warunków monetarno-finansowych w strefie euro.
W trakcie konferencji po posiedzeniu Prezeska EBC Christine Lagarde stwierdziła nawet, że niektórzy członkowie Rady już w kwietniu skłaniali się ku obniżkom stóp procentowych. Co ważne w kontekście przyszłych decyzji Rady Prezesów zaznaczyła ona również, że działania EBC nie są zależne od kroków podejmowanych przez Rezerwę Federalną (mocne dane z amerykańskiej gospodarki odsunęły w czasie prawdopodobny moment rozpoczęcia łagodzenia polityki pieniężnej w USA).
Negatywnym zaskoczeniem okazało się tempo wzrostu cen za oceanem. Inflacja CPI w USA sięgnęła w marcu 3,5% r/r i wzrosła zarówno wobec lutego jak i wobec prognoz. Konsensus zakładał, że ceny za oceanem w ubiegłym miesiącu średnio wzrosły o 3,4% po wzroście o 3,2% w lutym. Z kolei inflacja bazowa, na którą Fed patrzy dużo uważniej niż na CPI, wyniosła 3,8% r/r i była taka sama jak w lutym, przy czym rynek spodziewał się wyhamowania do 3,7%. Inwestorzy odebrali te informacje jako możliwość odsunięcia w czasie pierwszej obniżki stóp przez Fed.
Zobacz także: Core CPI skrywa jednak jakieś pozytywy. Jastrzębia postawa Powella ciąży rynkowi długu
Ten tydzień rozpoczęliśmy od publikacji finalnych danych o inflacji CPI w Polsce w marcu. Główny Urząd Statystyczny poinformował, że w poprzednim miesiącu ceny wzrosły o 2% r/r, wobec 2,8% r/r w lutym. Marcowy odczyt jest jednak nieco wyższy niż tzw. szybki szacunek, który wskazał 1,9% r/r.
W krótkim terminie niższe ceny surowców i mocniejszy złoty powinny dalej oddziaływać tłumiąco na ceny dóbr konsumpcyjnych. Ostateczna trajektoria inflacji będzie jednak silnie zależna od czynników podatkowo-regulacyjnych. W kwietniu wpływać na roczną dynamikę cen zacznie podwyżka stawki VAT na artykuły spożywcze do poziomu 5%. Ekonomiści BNP Paribas szacują, że pełne przełożenie wyższej stawki VAT na ceny żywności mogłoby ceteris paribus podwyższyć inflację CPI o około 1 pp. Wydaje się jednak, że ostateczny wpływ tej zmiany na roczne tempo wzrostu cen będzie mniejszy. Część specjalizujących się w handlu artykułami spożywczymi podmiotów zapowiedziało, że ceny nie wzrosną lub wzrosną mniej niż wynikałoby ze zmiany stawki podatkowej.
W lipcu czeka nas natomiast najprawdopodobniej odmrożenie cen energii elektrycznej, które obecnie są ustalone (do limitów zużycia) na poziomie 412 zł/MWh. Pełne uwolnienie cen do poziomu zgodnego z zatwierdzoną przez URE w grudniu ubiegłego roku taryfą 739 zł) oznaczałoby wzrost rachunków o około 65% (z uwzględnieniem kosztów dystrybucji i podatków). Uważamy jednak, że ostateczna skala podwyżki cen będzie mniejsza. Oceniając sytuację rynkową szacujemy, że nowa regulowana stawka za sprzedaż prądu może zostać zatwierdzona na poziomie 470-520 zł/MWh, co byłoby spójne ze wzrostem rachunków o około 15-25%. Biorąc pod uwagę około 4% udział energii elektrycznej w koszyku CPI odmrożenie cen przy takich założeniach podniosłoby inflację o 0,6-1 pp w drugiej połowie bieżącego roku. W scenariuszu bazowym zakładamy, ze na koniec roku inflacja CPI wynosić będzie około 4,5% r/r.
Poza Polską istotnymi pozycjami w kalendarzu makroekonomicznym na ten tydzień będą publikacje danych o marcowej sprzedaży detalicznej i produkcji przemysłowej w Stanach Zjednoczonych. W Chinach we wtorek przedstawione zostaną natomiast wstępne szacunki wzrostu PKB w pierwszym kwartale. Według prognoz gospodarka Państwa Środka zwiększyła się w okresie styczeń marzec o 5% r/r.
