Dużą sensacją pierwszego miesiąca nowego roku była heroiczna walka Nasdaq Composite by nie ustanowić historycznego rekordu wielkości spadku w styczniu ustanowionego w styczniu 2008 (-9,89 proc.).
Dzięki zrywowi w trakcie ostatnich 2 sesji miesiąca indeksowi udało się uniknąć wygenerowania takiego nieco złowróżbnego sygnału i ostatecznie Nasdaq Composite zakończył styczeń spadkiem o 9,49 proc.
W sumie jednak niewiele to zmienia, bo w tym zestawieniu słabych styczniów na Nasdaq-u trzecie miejsce zajmuje pierwszy miesiąc 1990 roku (-8,58 proc.). Można zauważyć, że i w 2008 roku i w 1990 roku w gospodarce USA rozegrała się recesja (w 1990 roku była efektem szoku naftowego wywołanego inwazją Iraku na Kuwejt; to swoją drogą może budzić nieprzyjemne skojarzenia w kontekście ostatnich ruchów Rosji przy granicy z Ukrainą).
Dla S&P 500 (-5,26 proc.) to był najgorszy miesiąc od marca 2020,
czyli od czasu paniki wywołanej pojawieniem się pandemii koronawirusa SARSCoV-2, chociaż sytuacja tego indeksu podobnie jak DJIA, który stracił w styczniu tylko 3,22 proc., nie wygląda obecnie jeszcze tak źle jak w przypadku Nasdaqa. Na przeciwnym biegunie był indeks szerokiego rynku w USA czyli Russell 2000, który w styczniu wyłamał się w jednoznaczny sposób poniżej poziomu wsparcia wielokrotnie bronionego w 2022 roku i wydaje się, że od tej pory te ubiegłoroczne dołki staną się nieprzekraczalnym poziomem oporu.
Te mniejsze w przypadku DJIA i S&P 500 wobec Nasdaq Composite i Russell 2000 spadki to mogłaby być kwestia zróżnicowanej „bety” tych indeksów
Albo też większego zagrożenia niesionego przez spodziewane podwyżki stóp dla wysoko wycenianych akcji spółek wzrostowych. Wydaje się jednak, że może też chodzić tu o ucieczkę do płynności, której brak na akcjach mniejszych spółek może okazać się w dalszej części roku niebezpieczną pułapką.
USA (zresztą podobnie jak większość świata) są już dawno po szczycie ożywienia gospodarczego,
które wypadło w II kw. 2021, natomiast być może jeszcze przed cyklicznym szczytem tempa inflacji. W grudniu ub.r. wyniosło ono – mierzone roczną dynamiką CPI – 7 proc. i było najwyższe od 1982 roku, a więc od 40 lat. Z punktu widzenia klasycznego schematu rotacji aktywów w ramach cyklu koniunkturalnego to faza, w której preferowaną klasą aktywów jest gotówka. To generalnie raczej niebezpieczny dla akcji okres, chociaż oczywiście możliwe są w jego trakcie nawet wielotygodniowe fale wzrostowe. Jeśli styczniową podpowiedź ze strony Nasdaqa by przejrzeć się scenariuszom przerabianym przez rynek akcji w 2008 i 1990 roku potraktować poważnie, to czerwiec br. wydaje się być ostatnim momentem na zakończenie prawdopodobnej wiosennej korekty wzrostowej
