- Kurs €/US$ utrzymuje się w trendzie bocznym prawie do początku roku. Para nie jest w stanie przebić się niżej choć w ostatnim czasie z USA napłynęła seria danych sugerujących mniejsze pole do obniżek stóp Fed niż wycenia rynek. Stopniowo podnosi się natomiast para €/PLN. Inwestorzy zagraniczni prawdopodobnie domykają długie pozycje w krajowych aktywach. Zmienność €/PLN nie jest jednak duża.
- Mimo zdecydowanie wyższej od oczekiwań inflacji z USA Treasuries zakończyły ubiegły tydzień sporym umocnieniem (20pb na krótkim końcu, niecałe 10pb na długim). SPW także zakończyły tydzień umocnieniem (20pb na długim końcu). Przetargi w PLN i walutach obcych pokazały duży popyt na dług z zagranicy.
Ograniczone odbicie €/US$ i spadek €/PLN
- Uważamy, że brak pozytywnej reakcji US$ oraz spadki rentowności Treasuries, mimo wysokiej inflacji w USA, zapowiadają wzrost €/US$. Inwestorzy wydają się mocno przekonani o perspektywie obniżek stóp w USA, czy to ze względu na spadek inflacji, czy spowolnienie koniunktury. Inwestorzy ignorują natomiast komentarze z Fed o tym że cięcia będą później niż wycenia to rynek. Technicznie nadal sugeruje to wzrost pary €/US$ do około 1,11 w perspektywie około tygodnia. Zwracamy jednak uwagę na istotne ryzyko korekty/umocnienia dolara w tym kwartale. Pod koniec roku para wzrosła i odsunęła się od poziomów wyznaczanych przez różnicę stóp między Fed i EBC i krótkoterminowo wycenia już wiele z oczekiwanego poluzowania w USA.
- W perspektywie końca roku nadal widzimy przestrzeń na dalszy wzrost €/US$, w roku kiedy Fed zaczyna luzowanie dolar zwykle jest słaby.
- Inwestorzy zagraniczni prawdopodobnie nadal realizują zyski na bardzo popularnych długich pozycjach w PLN. Prawdopodobnie trend ten się utrzyma dopóki nie zobaczymy odbicia na €/US$. Ponieważ widzimy większe szanse na wzrost €/US$ w krótkim terminie, daje to też perspektywę na ograniczone umocnienie złotego (do około 4,32/€) w ciągu tygodnia-dwóch. Wciąż jednak mocne fundamenty stojące za złotym (nadwyżka C/A, napływy funduszy z UE, czy BIZ) sugerują, że w średniej perspektywie wciąż jest potencjał do umocnienia PLN w kierunku 4,20-25/€.
Zobacz także: Remis na notowaniach eurodolara (EUR/USD). Złoty (PLN) ma coraz ciężej
Dalsza kompresja spreadu Treasuries do Bunda
- Uważamy, że perspektywy Treasuries są bardziej pozytywne niż w przypadku Bunda. Inwestorzy powszechnie oczekują spowolnienia i dezinflacji w USA. Rynek zignorował ostatnie dane o inflacji z USA, mocne payrolls oraz stonowane komentarze z Fed. Obraz jest bardziej zbilansowany w Europie. Choć nadal bardzo słabo wygląda sytuacja w Niemczech, to na południu EU trwa umiarkowane ożywienie, m.in. dzięki napływowi środków z UE. Stąd oczekiwania rynków, że EBC nie będzie musiał mocno ciąć stóp aby znów ratować np. Włochy. Krótkoterminowo wycenom może jednak zaszkodzić wzrost cen ropy naftowej w związku z napięciami na Bliskim Wschodzie.
- Zachowanie SPW w tym tygodniu będzie najprawdopodobniej zależeć od rynków bazowych, co sugeruje nieco większe szanse na wzrost rentowności. To tym bardziej prawdopodobne, że ostatnie aukcje krajowego długu pokazały spore zainteresowanie polskimi aktywami, co naszym zdaniem zapowiada zarówno bezpośrednie napływy na SPW, jak i mniejsze obawy o sfinansowanie tegorocznych potrzeb pożyczkowych.
- Inwestorzy nadal zakładają jednak bardzo agresywny scenariusz cięć w kraju (ponad 100bp w 2024 i kolejne około 75pb w 2025). Choć nie zapowiada się aby mieli te oczekiwania szybko zweryfikować, to w okolicach marcowego posiedzenia RPP, gdy wyceniane jest wznowienie cyklu obniżek, widzimy ryzyko przeceny SPW, szczególnie na krótkim końcu. Perspektywa odbicia inflacji w 2poł24 (co sugeruje NBP) nie daje pola do agresywnych cięć stóp w najbliższych kwartałach.
