To nie był tydzień zbyt bogaty w dane makro i nie one okazywały się istotne z punktu widzenia eurodolara. Ten w całym tygodniu pozostaje bardzo stabilny, oscylując wokół poziomu 1,07. Jednak na początku tygodnia był już na poziomie 1,0750, co jednak oznacza tygodniowy niewielki spadek kursu.
Bardzo dużo było za to wypowiedzi członków FOMC, które, jak się okazuje, miały wpływ wzajemnie się znoszący. Co jednak istotne, pewną konsternację mogły wywołać słowa prezesa Fed. J. Powell swoim wystąpieniem popsuł nastroje w końcówce tygodnia. Nie dziwi to jednak, gdyż wcześniej brzmiał gołębio, a obecnie już takiego odbioru jego słów nie można mieć. Mówił o tym, że członkowie FOMC nie są jeszcze pewni, czy stopy procentowe są odpowiednio wysoko. Co więcej, dodał on, że Fed nie zawaha się podnieść stóp jeśli uzna to za konieczne. Tym samym rynek nie może już mieć pewności, że nastąpił koniec cyklu podwyżek. Eurodolara jednak jakoś wyraźnie to nie osłabiło. EBC może bowiem mieć podobny styl komunikacji.
Zobacz także: Konferencja Prezesa NPB nie odkryła nic nowego – rynki już wiedziały co się szykuje
Dla złotego, poza nastrojami ogólnorynkowymi, istotna była pierwsza powyborcza decyzja RPP oraz pierwsza powyborcza konferencja prezesa NBP. RPP stóp nie zmieniła, czym zaskoczyła rynek, który oczekiwał kontynuacji obniżek stóp. I wygląda też na to, że przez kilka kolejnych miesięcy, być może do marca (termin nowej projekcji inflacji) może już obniżek nie być. Biorąc jednak pod uwagę niepewność co do tarcz antyinflacyjnych, socjalną politykę oraz wzrosty cen paliw po wyborach, faktycznie strategia wait and see może okazać się słuszna.
Złoty w perspektywie całego tygodnia, a zwłaszcza po decyzji RPP. Kurs EUR/PLN zaczynał tydzień w okolicy 4,46, a kończy bliżej 4,42, mając w perspektywie atak na wsparcie na poziomie 4,40. Z kolei kurs USD/PLN porusza się w trendzie spadkowym, utrzymał się poniżej oporu na 4,20, a w końcówce tygodnia spadł do 4,14, czym wspiera realizację scenariusza spadku do wsparcia na 4,10.
