W zakończonym tygodniu złoty nieznacznie się osłabił co doprowadziło do wzrostu kursów EUR/PLN i USD/PLN w pobliże poziomów odpowiednio 4,36 i 3,97. Na rynkach bazowych dolar konsolidował się a kurs EUR/USD oscylował wokół poziomu 1,0950.
Po słabszym dla ryzykownych aktywów początku 2024 r. globalne nastroje inwestycyjne poprawiły się a uczestnicy rynku przez większość tygodnia oczekiwali na publikację grudniowej inflacji CPI z USA, która zaskoczyła wyższymi od oczekiwań odczytami zarówno miary głównej (3,4% r/r) jak i bazowej (3,9% r/r). Dane te pomimo negatywnego wydźwięku, chłodzącego oczekiwania rynkowe wskazujące na szybki i dynamiczny start cyklu obniżek stóp procentowych w USA, nie zdołały w znaczącym stopniu zarówno wzmocnić dolara jak i wpłynąć na pogorszenie globalnego sentymentu inwestycyjnego.
RPP zgodnie z oczekiwaniami nie zmieniła poziomu stóp a umiarkowanie jastrzębi wydźwięk przekazu płynącego z konferencji prezesa NBP nie miał istotnego przełożenia na notowania złotego. Jednak perspektywa utrzymywania przez NBP wysokich nominalnych stóp procentowych oraz wzrostu realnych stóp procentowych w I kw. bieżącego roku na dodatnie poziomy, wspiera fundamentalnie złotego poprzez poprawę dyferencjału stóp w porównaniu z rynkami bazowymi. Dodatkowo na wzrost atrakcyjności inwestycyjnej polskiej waluty wpływa powiększająca się nadwyżka na rachunku obrotów bieżących, która w listopadzie ubiegłego roku wyniosła 1,325 mld EUR a w skali płynnego roku, według naszych szacunków, osiągnęła już 1,4% PKB. Stąd uważamy, że konsolidacja na parach złotowych powinna w nadchodzących dniach się zakończyć, doprowadzając do próby przełamania na EUR/PLN i USD/PLN krótkoterminowych wsparć znajdujących się w pobliżu poziomów odpowiednio 4,32 i 3,94.
Na krajowym rynku stopy procentowej ostatni tydzień przyniósł stabilizację rentowności krótkoterminowych obligacji oraz ich spadek na środku i dłuższym końcu krzywej sięgający 15-20 pb. Pozytywny wpływ na wyceny obligacji miała głównie publikacja niższej od oczekiwań grudniowej inflacji w Polsce (lub szerzej patrząc w regionie CEE), która mimo neutralnej retoryki banków centralnych zwiększa przestrzeń do obniżek stóp procentowych w dłuższym okresie.
Krótkoterminowo potencjał do dalszego spadku krzywych dochodowości w Polsce wyczerpuje się z kilku powodów. Przede wszystkim zbliżają się dwie duże regularne aukcje obligacji (na przetargach 23 i 29 stycznia łączna podaż wyniesie 9-18 mld PLN), które nawet przy potwierdzanym systematycznie wysokim popycie ze strony krajowych instytucji finansowych będą ciążyły rynkowi. Po drugie, instrumenty wyceniają już spadek stopy referencyjnej NBP na koniec 2024 r. o niecałe 125 pb. do 4,50%-4,75%. W kontekście umiarkowanej retoryki RPP bardziej zdecydowana wycena w perspektywie najbliższych tygodni wydaje się wątpliwa. Po trzecie, na rynkach bazowych banki centralne nie sygnalizują zamiaru szybkiego obniżania stóp procentowych. Dodatkowo ostatnie publikacje danych nt. inflacji spowodowały, że wręcz ta perspektywa może się nawet odsunąć w czasie. Dlatego rentowności 10-letnich US Treasuries mogą konsolidować się w najbliższych dniach blisko 4,0% a Bundów w okolicach 2,15%. W takiej sytuacji notowania polskich 2-letnich obligacji powinny utrzymać się w okolicach 4,90%-5,00%, a 10-letnich 5,15%. Zbliżająca się publikacja krajowych grudniowych danych makroekonomicznych, a także informacje napływające z państw rozwiniętych nie powinny znacząco zmienić wspomnianych trendów rynkowych.
Wykres dnia: Dzięki postępującej dezinflacji realne stopy procentowe w całym regionie CEE-3 na początku 2024 r. powinny być już dodatnie.
Źródło: Refinitiv
