Szczyt z 2015 po raz kolejny zatrzymał fale deprecjacji PLN. W poprzednich przypadkach czarne świece zatrzymywały się na poziomie 4.05 lub 3.80. czy i tym razem będzie podobnie?
Ponieważ trend skierowany jest do góry, to w pierwszej kolejności należy rozważyć przełamanie 4.35 i dalsze osłabienie naszej waluty. Niestety w ostatnich 20 latach notowania tej pary walutowej nie były wyżej, toteż wskazanie kolejnych oporów jest trudne. Należałoby wykorzystać techniki projekcji cenowej na bazie zniesień Fibonacciego. Ostatnie impulsy wzrostowe mierzyły kolejno: 38 groszy, 33 grosze i 53 grosze. Odłożenie najkrótszej z tych fal od ostatniego dołka, nic nie daje, gdyż korekta z drugiego kwartału była dłuższa.
Dodanie pięciu groszy sprawia, że potencjalny opór znajduje się na poziomie 4.43. Jest to minimalnie wyżej niż maksima z 2015 roku. Użycie najdłuższego impulsu do porównań wskazuje na 4.58.
Patrzenie na północ będzie miało sens tak długo, jak utrzyma się lokalne wsparcie opór 4.235, są to dołki z wykresu D1. Po jego przełamaniu na pierwszy plan wyjdą dołki z wakacji, czyli 4.05.
Doświadczenie podpowiada, aby nie lekceważyć siły trendu, a ten jest wzrostowy. Wyjście na nowe maksima otwiera kolejny rozdział dla tej pary walutowej zarówno dla analityków jak inwestorów.
