Poniedziałkowe kalendarium makro było w zasadzie puste a nieco wyższy od rynkowych oczekiwań odczyt indeksu nastrojów inwestorów finansowych w strefie euro na marzec br. (Indeks Sentix) nie miał istotnego przełożenia na zachowanie kursu EUR/USD. Przy braku nowych impulsów dolar amerykański stabilizował się w okolicach piątkowych zamknięć czekając na kolejne dni, podczas których okazji do wygenerowania większej zmienności powinno być sporo. We wtorek impulsy mogą wygenerować dane obrazujące aktywność sektora usługowego w lutym br. (Indeksy PMI oraz ISM) z Europy oraz USA, ale również dane o styczniowych zamówieniach, w tym w przemyśle ze Stanów Zjednoczonych. Jest to ważne, gdyż kursy zarówno EUR/USD jak i indeksu dolarowego znajdują się w okolicach punktów brzegowych lokalnych, zaawansowanych, budujących się od 22 lutego trendów bocznych. Kierunek opuszczenia ww. konsolidacji może natomiast mieć istotny wpływ na zachowanie złotego, który np. z indeksem dolara (DXY) jest zazwyczaj silnie, ujemnie skorelowany.
Zakładając utrzymanie obserwowanych od drugiej połowy lutego tendencji do nieco słabszych odczytów makro z USA uważamy, że wtorek może przynieść wzrost presji na globalne osłabianie dolara, co historycznie wspierało siłę walut z rynków EM, w tym złotego. Przy takich założeniach widzimy przestrzeń do spadku kursu EUR/PLN w kierunku 4,30, a USD/PLN w kierunku 3,96 w perspektywie najbliższych dni.
Na krajowym rynku stopy procentowej poniedziałkowa sesja nie przyniosła znaczących przesunięć cen SPW, w dół szedł nieco środek krzywej (2 pb.), a krótki i długi jej koniec pozostały w pobliżu piątkowych zamknięć. Na rynkach bazowych FI natomiast rentowności Bundów zmieniły się w zakresie -2/+1 pb., a dochodowości obligacji z USA zwyżkowały o ok. 4-7 pb.
Początek tygodnia nie przyniósł nowych impulsów z otoczenia makro, które mogłyby mieć wpływ na notowania obligacji skarbowych. Na rynkach bazowych FI po mocnym, piątkowym spadku rentowności UST miało miejsce techniczne póki co odreagowanie, którego efektem był powrót dochodowości 10-cio letnich papierów nieznacznie powyżej wsparć znajdujących się na 4,20%. Polskie obligacje na tym tle zachowywały się dobrze, a rynek wspierały nieco pozytywne opinie agencji Moody’s na temat profilu kredytowego Polski, po odblokowaniu przez KE ok. 137 mld euro środków z Unii Europejskiej. Warto wspomnieć, iż w poniedziałek rentowności polskich obligacji 5-cio letnich testowały techniczne wsparcia na 5,15%, których jednak przy braku silnych impulsów z otoczenia póki co pokonać się nie udało.
Wtorkowe, globalne kalendarium makro jest bardziej rozbudowane, inwestorzy śledzić będą przede wszystkim dane z USA i wypatrywać sygnałów ich pogorszenia, co podczas poprzednich sesji wspierało spadki rentowności UST, tworząc między innymi sprzyjające otoczenie dla krajowych SPW. W obliczu czwartkowego posiedzenia EBC, wpływ danych makro z Europy na rynek będzie prawdopodobnie w najbliższych dniach mniejszy. Naszym zdaniem jeśli po stronie odczytów z USA nie będzie pozytywnych zaskoczeń, to w perspektywie kolejnych sesji rentowności krajowych obligacji powinny zmierzać w kierunku 5,00% oraz 5,10% odpowiednio dla papierów 5-cio i 10-cio letnich.
Wykres dnia: Forint jest rekordowo tani do złotego m.in. przez dynamiczny proces luzowania pieniężnego na Węgrzech, który kontrastuje z neutralną postawą RPP.
Źródło: Refinitiv
