Dziś opublikowane zostaną dane o inflacji w USA. Konsensus rynkowy wskazuje na jej spadek w lipcu do 4,9% r/r z 5,4% r/r w czerwcu. Pomimo zniżki inflacja utrzymuje się wyraźnie powyżej celu inflacyjnego Fed. Ewentualna niespodzianka może wpłynąć na rynkowe oczekiwania co do perspektyw polityki pieniężnej, szczególnie w kontekście terminu rozpoczęcia ograniczania programu luzowania ilościowego.
Wydarzenia i komentarze
§ GE: Indeks ZEW odzwierciedlający oczekiwania niemieckich analityków i inwestorów instytucjonalnych co do wzrostu gospodarki Niemiec spadł w sierpniu do 40,4 pkt. z 63,3 pkt. miesiąc wcześniej. To wynik wyraźnie słabszy od konsensusu rynkowego wskazującego na zniżkę indeksu do 55,0 pkt. Indeks ocen bieżącej sytuacji wyniósł natomiast 29,3 pkt. wobec 21,9 pkt. w lipcu również nieco poniżej konsensusu na poziomie 31,0 pkt. Osłabienie nastrojów to niewątpliwie efekt nasilenia pandemii i wzrost obaw o perspektywy niemieckiej gospodarki, ale także wygasanie optymizmu po złagodzeniu restrykcji przeciwepidemicznych. Indeks ZEW wciąż znajduje się na wyższych poziomach niż przed wybuchem pandemii, choć obecnie jego poziom jest najniższy od listopada ub. roku. Gospodarka niemiecka utrzymuje się na ścieżce wzrostu, choć jego tempo wyhamowuje, co zresztą jest spójne z dotychczasowymi oczekiwaniami.
Rynki na dziś
Na rynkach finansowych jesteśmy świadkami stopniowego umocnienia dolara. Argumenty za silniejszym dolarem pozostają dobrze znane. Są to niedawne lepsze od oczekiwań dane makro, jastrzębie komentarze części członków Fed, czy wczorajsza akceptacja Senatu USA pakietu stymulacyjny dla infrastruktury zaproponowanego przez prezydenta J.Bidena.
Zniżka eurodolara obecnie negatywnie oddziałuje na złotego
Co więcej nad polską walutą piętrzą się także ryzyka lokalne. Do sporu o praworządność z Unią Europejską i opóźnieniu w akceptacji przez Brukselę Krajowego Planu Odbudowy dochodzą kolejne sprzyjające przecenie złotego czynniki. Najnowszym źródłem presji jest wzrost ryzyka politycznego w postaci zdymisjonowania wicepremiera i groźba rozpadu rządzącej Zjednoczonej Prawicy. W efekcie kurs EUR/PLN oscyluje wokół poziomu 4,58. Co więcej trudno odnaleźć argumenty mogące umocnić nieco polską walutę. Niewykluczone, że dopiero piątkowy zestaw krajowych danych (PKB, inflacja CPI i rachunek obrotów bieżących) będą w stanie wesprzeć nieco złotego.
Rynek krajowy
Złoty pozostaje pod presją sprzedających negatywnie wyróżniając się na tle regionu. Wczoraj kurs EUR/PLN przejściowo sięgnął bariery 4,58 podczas gdy waluty regionu nieśmiało próbowały umocnienia do euro wykorzystując – jak w przypadku czeskiej korony – pozytywną niespodziankę w lokalnych danych w postaci wyższej od konsensusu inflacji CPI. Nad złotym tymczasem wciąż wiszą krajowe czynniki ryzyka. O ile najnowsza narracja niektórych członków Rady Polityki Pieniężnej zdaje się skracać perspektywę stabilnych stóp procentowych (listopad tego roku staje się coraz bardziej realnym terminem podwyżki kosztu pieniądza), to przeszkodą w uruchomieniu potencjału aprecjacyjnego polskiej waluty jest spór o praworządność z Unią Europejską.
Zakładnikiem konfliktu stały się bowiem unijne fundusze mające sfinansować polski Krajowy Plan Odbudowy
We wtorek rzecznik prasowy Komisji Europejskiej poinformował natomiast, iż nie ma „ram czasowych” dla zakończenia procesu oceny polskiego KPO. Nie oczekujemy, by kolejne sesje tego tygodnia miały istotnie podbić zmienność kursu EUR/PLN. Wyjątkiem może okazać się dopiero piątkowa sesja, gdy poznamy publikacje krajowych danych o PKB, CPI i rachunku obrotów bieżących, w szczególności, iż spodziewam się odczytu wyraźnie niższego od oczekiwań ostatniej z wymienionych danych. Zakładam – podobnie jak w przypadku złotego – iż najbliższe dni przyniosą stabilizację wyceny skarbowych papierów wartościowych, choć na relatywnie wysokich poziomach (1,5-miesięczny szczyt dochodowości długiego końca krzywej).
Rynki zagraniczne
Eurodolar konsekwentnie próbuje mocniejszego rozegrania. Mimo niewielkiej zmienności kurs EUR/USD obniżył się wczoraj do wskazywanego przez nas – po pokonaniu poziomu 1,1743 – poziomu 1,17 którego złamanie z kolei otwiera drogę do silniejszej aprecjacji amerykańskiej waluty. Wczorajsze zmiany eurodolara w obliczu ubogiego kalendarium danych makroekonomicznych bardziej rozpatrywalibyśmy w kategoriach technicznych. Na rynek nie napłynęły bowiem żadne istotne dane uzasadniające wtorkowe zmiany.
Nie jest jednak tajemnicą,
iż wsparcie dla dolara stanowią w ostatnich dniach lepsze dane z gospodarki USA, jastrzębie komentarze części członków Fed, czy prace nad kolejnym pakietem stymulacyjnym. Z tych powodów rośnie ponadto rentowność amerykańskich obligacji. Tylko wczoraj dochodowość 10-latki USA zwyżkowała o kolejne 5 bps do bariery 1,31% a więc coraz bardziej oddala się ona od ustanowionego przed tygodniem minimum z lutego tego roku (1,16%).
