Po kilku dniach marazmu wczoraj na rynki powróciła większa zmienność. Zdecydowanie niższe od konsensusu dane o inflacji w USA (więcej w wiadomościach zagranicznych) podkopały oczekiwania na 75pb podwyżkę stóp Fed we wrześniu. Efektem było m.in. skokowe osłabienie dolara – kurs €/US$ wzrósł z nieco ponad 1,02 do 1,0350, a dziś rano para waha się przy 1,03. Słabszy dolar ponownie okazał się wsparciem dla walut CEE. Na €/PLN udało się w końcu przełamać wsparcie na 4,70 i dziś rano para dotarła poniżej 4,68.
Wspomniane dane wywołały też wczoraj sporą zmienność na rynkach długu. Ostatecznie jednak spadki rentowności amerykańskiej, czy niemieckiej 10latki wyniosły około 2pb. Może to sugerować, że rynki mocno wyceniły już scenariusz szybkiego końca podwyżek Fed i EBC, a potem rozpoczęcia obniżek. Dochodowość polskiej 10latki obniżyła się o nieco ponad 10pb, ale utrzymała w ramach trwającej od kilku dni konsolidacji.
Spadają oczekiwania na podwyżki Fed, dolar może postać pod presją
Skala zaskoczenia wczorajszą inflacją z USA jest na tyle duża, że powinna dość mocno zmienić oczekiwania nie tylko na wrześniową decyzję Fed, ale i przybliżyć wyceniany moment końca cyklu podwyżek. To z kolei rodzi istotne szanse na uformowanie się trendu wzrostowego na €/US$ do końca wakacji. Na razie kurs odbił się od technicznego oporu w okolicach 1,0350, ale powrót do wzrostu pary może nastąpić szybko. Technicznie zasięg takiego ruchu mógłby wynieść między 1,0450, a 1,05.
Perspektywy €/US$ na końcówkę roku pozostają niepewne. Hamowanie presji inflacyjnej w USA w kolejnych miesiącach (szczególnie komponentu bazowego) może nie być tak silne jak sugerowały to ostatnie dane, a koniunktura w amerykańskiej gospodarce w 3kw22 powinna się poprawić. Tym niemniej, szanse na wzrost pary €/US$ ponad 1,05 jeszcze w tym roku wzrosły, w naszej ocenie do ponad 50%. Głównym problemem pozostają niepewne perspektywy euro. Recesja w Europie wywołana brakiem dostaw gazu z Rosji to bardzo realny scenariusz. Rosja stara się też eskalować konflikt na Ukrainie, np. odstrzeliwując jedną z elektrowni atomowych. Na razie rynek te czynniki ignoruje, ale po wakacjach może się to zmienić.
Po dużym zaskoczeniu amerykańską inflacją w najbliższych dniach spodziewamy się presji na spadek rentowności po obu stronach oceanu. Powinno to jednak dotyczyć głownie krótkich instrumentów. Na długim końcu od dłuższego czasu dominuje założenie, że jeżeli Fed, czy EBC podniosą stopy więcej, to szybko będą musiały również więcej obniżyć. Antyinflacyjnego obrazu gospodarki USA mogą jeszcze dopełnić publikowane jutro dane o nastrojach amerykańskich gospodarstw domowych.
Dalsze umocnienie PLN, po wakacjach może wrócić osłabienie
Zdecydowane przełamanie wsparcia na 4,70 może budować apetyt krótkoterminowych inwestorów na przynajmniej tymczasowe sprowadzenie €/PLN istotnie poniżej 4,68. Przełamanie tego wsparcia byłoby sygnałem powrotu €/PLN do trendu spadkowego i dawałoby nadzieję na realizację stop loss na pozostałych jeszcze pozycji na osłabienie złotego sprzed wakacji. Technicznie zasięg takiego ruchu mógłby sięgnąć nawet 4,65.
Im bliżej końca wakacji, tym bardziej rośnie ryzyko powrotu złotego do osłabienia. Fundamenty krajowe nie zmieniły się istotnie, NBP nadal sugeruje szybki koniec cyklu podwyżek, a po wakacjach nastąpi kolejny lokalny szczyt CPI w kraju. Dlatego ryzyko powrotu €/PLN do 4,80 we wrześniu jest istotne. Szanse na większy ruch jednak zdecydowanie spadły. Obniżyły się bowiem oczekiwania na podwyżki stóp również głównych banków centralnych.
SPW powinny w końcówce tygodnia kontynuować umocnienie, choć rentowność 10latki nie powinna wyłamać się poniżej ostatnich dołków. Oprócz sytuacji na rynkach bazowych, wsparciem dla SPW mogą okazać się jutrzejsze ostateczne dane o inflacji z kraju – widzimy istotne szanse na niewielką korektę w dół CPI.
W dłuższej perspektywie, najprawdopodobniej po wakacjach lub nawet dopiero w październiku, widzimy przestrzeń do ponownych wzrostów rentowności POLGBs. Inflacja pozostaje uporczywa i po wakacjach znów zacznie rosnąć. Zapowiadane przez rząd działania tylko częściowo skompensują wzrost cen energii na początku 2023, przy okazji wydłużając okres podwyższonej inflacji. Naszym zdaniem nadal oznacza to konieczność podniesienia stóp NBP do wyższych poziomów niż wycenia to obecnie rynek.
