Zanim zostanie przedstawione zjawisko występowania fali drugiej oraz tego, co może się na niej pojawić i jakie kształty przybrać, najpierw należy wrócić do podstaw.
Zgodnie z teorią fal Elliotta rynek składa się z dwóch kluczowych zjawisk. Zjawiska impulsu i zjawiska korekty. Impulsy to nic innego jak ruchy trendowe występujące na rynku, a więc jest to systematyczny wzrost lub spadek ceny/kursu danego waloru. Impulsy to z reguły szybkie, gwałtowne i dużych rozmiarów ruchy ceny, trwające relatywnie krótki czas (około 30 proc. czasu trwania rynku).
Natomiast korekty to przeciągające się w czasie konsolidacje, podczas których część uczestników rynku realizuje zyski ze wcześniejszych trendów, część odwraca pozycje, a jeszcze część próbuje przyłączyć się do ruchu w kierunku wcześniejszego impulsu, występującego przed wspomnianą korektą. Tak więc korekty mogą często się dość mocno rozbudowywać, nadbijać szczyty, czy też dołki i być dość trudne w interpretacji.
Niemniej jednak jeśli zostanie znaleziony i wyznaczony koniec korekty, to tym samym zostanie znaleziony i wyznaczony początek nowego impulsu. Zgodnie z teorią fal cały rynek składa się z fal impulsu i korekty, a falą w której wszyscy chcieliby uczestniczyć jest fala trzecia, gdyż jest z reguły najbardziej dynamiczną ze wszystkich.
Dla przypomnienia spójrzmy na podstawowy schemat fal:
Grafika 1
W tym schemacie fala pierwsza, to fala impulsu. Fala druga jest falą korekty, gdyż jest mniejsza w cenie od fali pierwszej i nie wybija jej podstawy. Fala trzecia jest kolejną falą impulsu, będąca z reguły najmocniejszą w całym trendzie. Fala czwarta, to ponownie korekta poprzedniej fali impulsu i również nie może wybić jej minimum i co więcej nie może dotknąć końca fali pierwszej. Następnie, po fali czwartej, występuje kolejna fala impulsu. Cały cykl się kończy i tym samym cały powstały pięciofalowy ruch wchodzi w skład większej fali impulsu lub korekty.
Przykład pięciofalowej struktury na realnym rynku (para USD/CAD), która wystąpiła zarówno jako większa fala rozpoczynająca korektę oraz jako podfala w tej samej korekcie:
Grafika 2
Zaprezentowanie różnych podfal na tym samym rynku, rzuca światło na to, w jaki sposób można poszukiwać końca korekty. Jednakże zanim przejdzie się do tych poszukiwań, należy zapoznać się z najpopularniejszymi korektami, według teorii fal Elliotta, które na rynku mogą wystąpić.
Niewątpliwie najbardziej znaną wszystkim inwestorom jest korekta prosta, która według schematu przedstawia się w następujący sposób:
W tym układzie fala B nie wybija nowego szczytu czy też dołka, natomiast fala C pokonuje ekstremum fali A, kończąc całą korektę.
Drugą najbardziej znaną i również najbardziej znienawidzoną korektą przez traderów, jest korekta nieregularna:
To właśnie podczas występowania tej korekty, fala B pokonuje szczyt/dołek wcześniejszego impulsu, aby następnie pokonać koniec fali A, co wprowadza największe zamieszanie na rynku i dezorientuje tych, którzy takiej potencjalnej korekty nie dostrzegli.
Trzecią korektą, która może utworzyć się w ramach fali drugiej jest korekta pędząca, gdzie podobnie jak w korekcie nieregularnej następuje wybicie przez falę B, natomiast fala C już nie pokonuje fali A.
Ostatnią korektą, z tych najbardziej popularnych, jest korekta płaska, przypominająca trójkąt, gdzie ani fala B, ani fala C nie pokonują wcześniejszych szczytów/dołków.
Zatem znając już podstawowe kształty korekt i wiedząc, że mogą one wystąpić na fali drugiej lub czwartej, należy zapoznać się z jeszcze jedną zasadą, której przestrzeganie jest najtrudniejsze. Otóż fala C obojętnie w jakiej korekcie by się nie pojawiła najlepiej, aby była czytelną „piątką”. Wtedy też zwiększa się zarówno czytelność korekty, jak i precyzja zagrania, tak jak w przykładzie z pary USDCAD, gdzie pojawiła się korekta, w ramach której fala C składała się czytelnie z pięciu podfal.
Takie układy są najkorzystniejsze do rozgrywania, ale wymagają bardzo dużej cierpliwości i spostrzegawczości. Niestety w większości przypadków fala C może być o wiele mniej czytelna, a jedynie całokształt korekty np. na wyższym interwale czasowym będzie się zgadzać z założeniami. Jednakże dla jak najlepszego podejścia do tego tematu, oprócz ogółu, powinny zgadzać się także szczegóły, a fala C powinna być pięciofalowa.
