Do momentu publikacji sprzedaży detalicznej z USA za ub.m. zachowanie amerykańskiego długu było spokojne i rentowności rosły o 1-3 pb. na całej długości krzywej. Sytuacja uległa zmianie po 14:30, gdy odczyt trafił na rynek. Według Biura Spisowego sprzedaż wzrosła o 0,7% m/m (kons. 0,3%). Jednocześnie zrewidowano w górę dane za poprzedni miesiąc o 0,2 pp. (do 0,8% m/m). Zaskoczenie było jeszcze większe na tzw. grupie kontrolnej (z wyłączeniem bardziej zmiennych komponentów), której odczyt wyniósł 0,6% m/m (kons. 0,0% m/m).
Dochodowość UST wyraźnie wzrosła po danych o sprzedaży detalicznej (ok 5 pb. na całej krzywej). W kolejnych godzinach krótki koniec i środek kontynuowały silne osłabienie, podczas gdy na tenorze 30Y presja spadkowa nieco wyhamowała. W międzyczasie napłynęły jeszcze wrześniowe dane o produkcji przemysłowej zza Oceanu, które wraz z rewizjami za poprzednie miesiące były neutralne. Niewiele uwagi przykuły również wypowiedzi T. Barkina (względnie jastrzębi, głosujący w 2024 r.). Starał się on utrzymywać ostatnią narrację innych członków FOMC (część zacieśniania wykonuje za nas rynek, niepewność co do listopadowej decyzji Fed), ale FI zignorował jego komentarze. Ostatecznie na głównych węzłach krzywa UST przesunęła się w górę o 10, 12 oraz 7 pb. do odpowiednio 5,19% (2Y), 4,83% (10Y) oraz 4,94% (30Y). Dochodowość krótkiego końca osiągnęła najwyższy poziom od 2006 r, a w przypadku pozostałych tenorów brakuje kliku pb. do nowych, wieloletnich rekordów. Amerykański dług sprowokował również osłabienie Bunda. Rentowności niemieckich obligacji na głównych węzłach wzrosły o 9, 10 oraz 6 pb. do odpowiednio 3,25% (2Y), 2,89% (10Y) oraz 3,05% (30Y).
Wczorajsza reakcja UST na dane o sprzedaży potwierdza wysoką wrażliwość obligacji na bieżące dane i nastawienie rynku w kierunku szukania argumentów za dalszym osłabieniem długu. Oceniamy, że w analogiczny sposób mogą zostać odebrane również dzisiejsze odczyty zza Oceanu.
Długi koniec SPW pod wpływem bazowego FI
Początek sesji na krajowych obligacjach był względnie spokojny. Dopiero po danych z USA obserwowaliśmy wyraźne osłabienie dłuższych tenorów (powyżej 5Y). Na krótkim końcu z kolei dominowały jeszcze powyborcze ruchy, gdzie poniedziałkowe osłabienie SPW było korygowane. Ostatecznie na głównych węzłach dochodowość krajowego długu przesunęła się o -1, +4 oraz +10 pb. W podobnej skali i kierunku przesunęła się krzywa PLN IRS, co pozostawiło marżę ASW na zbliżonym do poniedziałkowego poziomie (75 pb na tenorze 10Y).
Oceniamy, że zachowanie rodzimych obligacji będzie dziś pod wpływem sygnałów z rynków bazowych. Biorąc pod uwagę negatywne nastroje na zagranicznym FI oczekujemy utrzymania się presji na środek i długi koniec SPW.
EURUSD oparł się presji spadkowej
Wyższa od oczekiwań sprzedaż detaliczna zza Oceanu wywołała tylko krótkotrwałe umocnienie dolara do euro. W kolejnych godzinach EURUSD odrobił marginalne straty i zakończył wtorkowe notowania delikatnym wzrostem do 1,0580 (+0,2%). Sprzyjały temu zbieżne w skali i kierunku zmiany Budna i UST oraz remisowa sesja na Wall Street.
Start środowych notowań na parze wypada blisko wczorajszego zamknięcia mimo wzrostu napięć na Bliskim Wschodzie oraz wzrostów cen ropy naftowej (Brent powyżej 90 USD za baryłkę). EURUSD mogą delikatnie pomagać dane z Chin, gdzie sprzedaż detaliczna wzrosła we wrześniu o 5,5% r/r (kons. 4,9% r/r), a produkcja przemysłowa przyspieszyła do 4,5% (kons. 4,3%). Lepiej od oczekiwań wypadł również PKB za trzeci kwartał (4,9% r/r, kons. 4,4% r/r). Oceniamy, że konsolidacja EURUSD w rejonie 1,0530-1,0630 pozostaje scenariuszem bazowym w kolejnych dniach.
Zobacz także: Rynek eurodolara (EUR/USD) zapatrzony w Fed. Dane makro już się nawet nie liczą?
Złoty koryguje ostatni ruch aprecjacyjny
We wtorek krajowa waluta nadal zyskiwała na wartości do euro. EURPLN sukcesywnie osuwał się i zakończył wczorajsze notowania spadkiem o 0,7% do 4,42, testując przy tym najniższe poziomy od lipca br. Złoty umacniał się również do czeskiej korony (również ok 0,7%), ale był stabilny do forinta. Dość wyraźne wzrosty EURPLN obserwowaliśmy natomiast podczas azjatyckiej części sesji (0,5%), a pierwsze kwotowania w Europie nie korygują tego ruchu. Może to być sygnał wyczerpywania się potencjału aprecjacyjnego polskiej waluty i przygotowania do delikatnego odreagowania ostatniej aprecjacji. Oceniamy, że w kolejnych dniach polska waluta powróci do zależności z rynkami bazowymi, a przedział zmienności EURPLN prawdopodobnie będzie zbliżony do 4,43-4,47.
