Metale przemysłowe, bardziej niż inne rynki, odczuwają skutek presji możliwego niekorzystnego wpływu przedłużającej się wojny handlowej na globalny wzrost i popyt. Niemniej notowania miedzi zdołały ustabilizować się w szerokiej strefie od 2,55–2,85 USD/funt po wyprzedaży w czerwcu i lipcu, kiedy to rynek odnalazł wsparcie, do którego przyczyniły się oznaki poprawy popytu na rynku fizycznym.
Chilijski koncern Codelco, największy producent miedzi na świecie, odnotował w tym roku najniższy poziom wydobycia w ujęciu kwartalnym spowodowany spadkami produktywności wszystkich należących do niego kopalni w związku z niższym poziomem jakości rudy.
Mało optymistyczna perspektywa podaży wynikająca z niskiej jakości rudy i brakiem inwestycji zdołała już wywołać spekulacje, zgodnie z którymi w najbliższych latach może występować deficyt o charakterze strukturalnym, co może spowodować wzrost notowań miedzi i innych metali przemysłowych. Scenariusz ten może być tym bardziej prawdopodobny, jeżeli Chiny i Stany Zjednoczone zdecydują się na zwiększenie inwestycji w projekty infrastrukturalne.
Ceny złota obecnie utrzymują się w przedziale 1210–1240 USD/uncję, przy czym wzrosty w październiku wynikają głównie z pokrywania pozycji krótkich (short-covering) przez fundusze hedgingowe. W okresie tym fundusze miały otwarte rekordowo duże i – jak się później okazało – niemożliwe do utrzymania pozycje krótkie, kiedy to nastąpiła ucieczka do aktywów bezpiecznych i wzmocnił się trend dążący do dywersyfikacji portfeli w obliczu pogromu na rynku akcji i istotnego wzrostu rentowności obligacji.
Po korekcie o 55% w ostatnich trzech tygodniach wpływ kupujących dążących do pokrycia stratnych pozycji stracił na sile. Biorąc pod uwagę apetyt na ryzyko związane z inwestowaniem w akcje i umocnienie się dolara w związku z zamiarem kontynuacji polityki podwyższania stóp procentowych przez Rezerwę Federalną, wydaje się, że na rynku złota ponownie będą dominowały niedźwiedzie. Nastrojom nie pomaga też jeszcze większa przecena srebra, wynikająca z jego powiązania z metalami przemysłowymi, które obecnie znajdują się pod presją.
Ponieważ w naszej ocenie odbicie na rynku akcji zmierza ku końcowi i nie jest możliwe utrzymanie obecnie dobrej kondycji dolara, podtrzymujemy opinię, że inwestorzy nadal będą poszukiwać alternatywnych inwestycji. Będą one stanowić zabezpieczenie zarówno przed ryzykiem inflacji, jak i rosnącej pozytywnej korelacji pomiędzy akcjami a obligacjami.
Cena złota obecnie waha się w przedziale 31 USD. Spadek poniżej 1201 USD/uncję, a tym bardziej poniżej 1191 USD/uncję, oznaczałby powrót rynku niedźwiedzia. Jednocześnie potencjalni kupujący prawdopodobnie będą wyczekiwać wybicia ponad 1243 USD/uncję, które spowodowałoby konieczność ponownego pokrywania stratnych pozycji (short-covering) przez fundusze.
Ole Hansen, szef działu strategii rynków towarowych, Saxo Bank
