USA: Protokół z wrześniowego posiedzenia Fed wskazuje, że wszyscy członkowie Komitetu ds. Otwartego Rynku preferują ostrożne, oparte na analizie bieżącej sytuacji, decyzje. Zgadzają się również co do tego, że stopy procentowe powinny pozostać na podwyższonym poziomie jakiś czas. Większość członków FOMC uważało we wrześniu, że - aby sprowadzić inflację do celu 2% w ciągu 2 lat – na kolejnym posiedzeniu wskazana jest jeszcze jedna podwyżka o 25pb, chociaż niektórzy wskazywali, że kolejne podwyżki nie byłyby uzasadnione.
Kilku uczestników stwierdziło, że w sytuacji, gdy główna stopa procentowa prawdopodobnie osiągnie szczyt lub będzie w pobliżu szczytu, nacisk w decyzjach dotyczących polityki pieniężnej i komunikacja powinny przesunąć się z tego, jak wysoko podnieść główną stopę procentową, na to, jak długo ją utrzymać na restrykcyjnym poziomie. Wielu uczestników posiedzenia wskazywało na zmienność danych i ich rewizje oraz trudności w oszacowaniu neutralnej dla gospodarki stopy procentowej jako argumenty przemawiające za ostrożnym postępowaniem przy ustalaniu zakresu dodatkowego zaostrzenia polityki pieniężnej. Bilans czynników ryzyka oceniany był przez członków FOMC jako zrównoważony – prawdopodobieństwo nadmiernego zacieśnienia jest obecnie równe ryzyku utrzymywania się podwyższonej inflacji. Gospodarka rozwija się w solidnym tempie, rynek pracy jest coraz bardziej zrównoważony.
Sektor konsumencki pozostaje relatywnie odporny, choć dotychczasowe podwyżki stóp, wyczerpujące się oszczędności i schłodzenie rynku pracy mogą, wg niektórych członków FOMC, przyczynić się do spowolnienia konsumpcji. Wielu uczestników posiedzenia stwierdziło, że w dalszym ciągu istnieje ryzyko spowolnienia aktywności gospodarczej i ryzyko wzrostu stopy bezrobocia. Do zagrożeń zaliczały się także większe niż oczekiwano oraz opóźnione skutki makroekonomiczne zaostrzenia warunków finansowych, skutki strajków związków zawodowych, spowolnienie globalnego wzrostu PKB oraz utrzymująca się słabość sektora nieruchomości komercyjnych. Inflacja obniża się, pozostając jednak na nieakceptowalnie wysokim poziomie. Do zagrożeń dla perspektyw inflacyjnych zaliczano utrzymującą się dłużej niż oczekiwano nierównowagę zagregowanego popytu i podaży, a także ryzyko płynące ze światowych rynków ropy naftowej, możliwość wystąpienia wstrząsowych wzrostów cen żywności, wpływ silnego rynku nieruchomości mieszkaniowych na inflację czynszów oraz możliwość bardziej ograniczonych spadków cen towarów.
USA: Inflacja PPI we wrześniu wzrosła silniej od oczekiwań, do 2,2% r/r wobec zrewidowanych w górę danych za sierpień (jest: 2,0% r/r, było: 1,6% r/r). W ujęciu miesięcznym ceny producentów wzrosły o 0,5% m/m, do czego w przeważającej mierze przyczyniły się wzrosty cen paliw. Bazowa inflacja PPI (bez energii, żywności i handlu) obniżyła się do 2,8% r/r z 2,9% r/r w sierpniu. W ujęciu miesięcznym zmiana cen bazowych wyniosła 0,2% m/m, co wskazuje na dalszy postęp procesów dezinflacyjnych. W ostatnich miesiącach za obserwowany (por. wykres na marginesie) wzrost impetu cen dóbr odpowiadają przede wszystkim wzrosty cen paliw.
USA: Ch.Waller (Zarząd Fed) powtórzył, że Fed będzie obserwował napływające dane oraz sytuację na rynkach przed podjęciem decyzji o ewentualnych podwyżkach stóp. Ocenił, że sfera realna gospodarki jest w dobrej kondycji, a nominalna zmierza w odpowiednim kierunku, zgodnym z oczekiwaniami. Dodał, że wzrost rentowności obligacji może być substytutem podwyżek stóp Fed. M.Daly (Fed San Francisco, członkini FOMC bez prawa głosu) stwierdziła, że neutralna stopa procentowa jest już najprawdopodobniej wyższa niż przed pandemią i wynosi 2,5-3,0% (szacunki Fed wskazywały ostatnio na 2,5%). Tymczasem, M.Bowman (Zarząd Fed) powiedziała, że dalsze podwyżki stóp mogą być potrzebne, a stopy mogą pozostać na podwyższonym poziomie dłużej niż wcześniej oczekiwano. Jej wypowiedź zabrzmiała jednak nieco mniej jastrzębio niż komentarze z początku października. Z kolei, R.Bostic (Fed Atlanta, członek FOMC bez prawa głosu) stwierdził, że nie ma konieczności podnoszenia stóp procentowych w warunkach spadającej inflacji. Dalsze zacieśnianie polityki pieniężnej mogłoby być potrzebne dopiero, gdyby trendy dezinflacyjne się odwróciły.
