W środę dowiemy się, jak przedstawiała się lutowa koniunktura w strefie euro, oraz poznamy kolejne przybliżenie amerykańskiego PKB za IV kw. Poza tym na ten dzień zaplanowane są trzy wystąpienia przedstawicieli FOMC (Bostic, Collins oraz Williams). Czwartkowe notowania zdominują dane o inflacji. Pierwsze przybliżenia HICP/CPI za luty napłyną z Hiszpanii, Niemiec oraz Francji. Później uwaga przeniesie się do Stanów Zjednoczonych, gdzie BEA poda preferowany przez FOMC wskaźnik inflacji za styczeń oraz dochody i wydatki Amerykanów za ten miesiąc. Tradycyjnie w czwartek z DoL dowiemy się, jak przedstawiały się dane o zasiłkach dla bezrobotnych. Tydzień zakończy się odczytem krajowego PMI oraz inflacji ze strefy euro za luty. Z USA w piątek napłyną natomiast dane koniunkturze w przemyśle mierzone przez ISM.
Niska, ale stabilna aktywność gospodarcza za Odrą
Wskaźnik nastrojów w niemieckich firmach wyniósł 85,5 pkt (poprz. 85,2 pkt). Delikatne podbicie indeksu było wynikiem marginalnego wzrostu komponentu oczekiwań. W podziale na sektory sytuacja nie uległa większym zmianom w porównaniu do stycznia. Składowa przetwórstwa przemysłowego pogłębiła spadki z ub.m. (z -15,8 pkt do -17,4 pkt), potwierdzając słaby odczyt indeksu PMI. Nieco lepiej wypadł komponent usługowy oraz sytuacja w sektorze budowlanym, przy czym ta druga składowa nada szoruje blisko 17-letnich minimów. Dane można podsumować komentarzem ze strony Ifo sugerującym, że niemiecka koniunktura stabilizuje się na niskich poziomach.
Zobacz także: Środki unijne mogą wynieść aż 2,7% PKB w tym roku! Decyzja o pierwszej transzy już w tym tygodniu
Korekta ostatniego osłabienia bazowego FI
Na początku piątkowej sesji Bundy nadal były pod presją. Dochodowość krótkiego końca niemieckiego długu rosła o ok. 2 pb., zbliżając się do poziomu 3%. (najwyżej od końca listopada). Sytuacji nie zmieniła zbieżna z oczekiwaniami publikacja indeksu Ifo zza naszej zachodniej granicy. Wczesnym popołudniem nastąpiło umocnienie niemieckiego FI (bez konkretnego impulsu). Jego skala była dość pokaźna (niespełna 10 pb na krótkim końcu Bunda). W analogicznym kierunku zaczęły zmierzać amerykańskie obligacje, ale głębsze spadki rentowności pojawiły się dopiero po otwarciu notowań na Wall Street i raczej na środku oraz długim końcu krzywej. Ostatecznie na głównych węzłach krzywa UST przesunęła się w dół o 2, 7 oraz 10 pb. do odpowiednio 4,67% (2Y), 4,26% (10Y) oraz 4,37% (30). W przypadku Bunda dochodowość na głównych węzłach spadła o 8, 9 oraz 7 pb. do odpowiednio 2,86% (2Y), 2,36% (10Y) oraz 2,49% (30Y). Dzisiejszy kalendarz makro nie powinien zaburzyć notowań bazowego FI. Oczekujemy kontynuacji zapoczątkowanych w piątek ruchów i delikatnego umocnienia Bunda oraz UST. Dla rynku długu dużo ważniejsza powinna być druga część tygodnia, kiedy spłyną odczyty inflacji ze strefy euro oraz USA.
