Bezpośrednio po wybuchu wojny na Ukrainie popyt na pracę nadal pozostawał mocny. Stopa bezrobocia rejestrowanego obniżyła się do 5,1% w maju z 5,5% w lutym. Przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw nadal przyrastało i (po korekcji sezonowej) było w maju o 17 tys. wyższe niż w lutym.
Według informacji resortu rodziny i polityki społecznej do 27 czerwca br. na podstawie uproszczonych procedur pracę podjęło 260 tys. osób, łagodząc nieznacznie niedopasowanie popytu i podaży na rynku pracy. W warunkach niskiego bezrobocia presja płacowa pozostawała silna, wzmacniana wysoką inflacją. Średnio wzrost płacy w sektorze przedsiębiorstw w 2Q br. wyniósł 13,8% r/r wobec 11,2% r/r w 1Q, a więc nieco więcej niż się spodziewaliśmy. Należy zauważyć, że dynamika w perspektywie całości gospodarki pozostaje niższa niż w sektorze przedsiębiorstw (według nas jej wzrost w 2Q br. wyniósł 9,6% r/r), z powodu wolniejszego wzrostu płac w sferze budżetowej oraz mikroprzedsiębiorstwach.
W maju przeciętne zatrudnienie w sektorze przedsiębiorstw (+2,4% r/r) i średnia płaca (+13,5% r/r), o ile nadal wskazujące na rozgrzany rynek pracy i silną presję płacową, okazały się nieco słabsze niż w kwietniu. Ponadto w 2Q br. liczba nowych ofert pracy była niższa niż przed rokiem. Według nas odczyty te wskazywać mogą na początek normalizacji sytuacji na rynku pracy. Jest to zgodne z naszym scenariuszem bazowym, według którego wraz ze spowolnieniem aktywności gospodarczej popyt na pracę będzie wytracał siłę. Już teraz widoczne jest to w spadkach przewidywanego zatrudnienia w badaniach koniunktury GUS, szczególnie w budownictwie i przemyśle. Stąd nasza prognoza sprzed kwartału wskazująca na stopę bezrobocia wynoszącą 5,4% na koniec 2022 r. i 5,7% na koniec 2023 r. pozostaje aktualna. Oznacza to, że wzrost bezrobocia nie powinien być silny, gdyż dostosowanie przez firmy kosztów pracy do słabszego popytu dokonałoby się bardziej poprzez mniejszą skłonność do podwyżek płac niż redukcję etatów. Pomimo tego dynamika wynagrodzeń pozostanie w najbliższych kwartałach wysoka, z powodu zależności wysoka inflacja - płace w warunkach spodziewanego utrzymywania się niedoboru pracowników w niektórych branżach, np. w usługach. Wyższe od oczekiwań dane z sektora przedsiębiorstw przemawiają za rewizją prognozy wzrostu płac w gospodarce narodowej w 2022 r. do 9,9% r/r z 9,2% prognozowanego w marcu. Podwyższamy też prognozę dynamiki płac w 2023 r. do 8,0% r/r (pomimo rewizji w dół tempa wzrostu gospodarczego) z 7,6% r/r, ze względu na wyższą prognozę inflacji i planowane dwie podwyżki płacy minimalnej w 2023 r., która ma wzrosnąć średnio aż o 13,5%. Jest to kolejny element polityki gospodarczej przyczyniający się do utrwalania wysokiej inflacji.
***Materiał pochodzi z raportu Banku Millenium: Makro i Rynek Na krawędzi recesji, którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk:
