Dla niemieckiej gospodarki ostatnie dwa lata nie były łatwe. PKB naszego zachodniego sąsiada w 1Q’22 wciąż nie sięgał poziomów przedpandemicznych, co oznacza, że w tej statystyce, w gronie wielkiej czwórki strefy euro, gorzej wypadała jedynie Hiszpania. Żwawiej po pandemicznym uderzeniu podnosiły się Włochy i Francja.
W ożywienie Niemcom przeszkodził m.in. wielki błąd sektora motoryzacyjnego (nie tylko niemieckiego), który nie spodziewając się pandemicznego boomu na dobra trwałe, w 1 połowie ‘20 redukował zamówienia na półprzewodniki, przez co w późniejszym okresie wypadł z kolejki po deficytowy towar i musiał ograniczać produkcję. Branża liczyła jednak na częściowe odrabianie strat w tym i przyszłym roku. I wtedy wybuchła wojna w Ukrainie, która znacząco pogorszyła perspektywy globalnego popytu na dobra wyższego rzędu, znacząco podnosząc m.in. koszty energii ponoszone przez konsumentów. Oczywiście motoryzacja to nie jedyny ważny dla Niemiec sektor, dla którego konsekwencje agresywnej postawy Rosji są brzemienne w skutkach. Cios przede wszystkim otrzymały sektory energochłonne, które prawdopodobnie będą przechodziły głęboką restrukturyzację w najbliższym czasie, gdyż coraz więcej wskazuje na to, że rozbrat UE z dostawami surowców energetycznych z Rosji będzie trwały. Oczywiście w tle mamy jeszcze wciąż bardzo słabą postawę chińskiego konsumenta będącego nadal pod presją sytuacji epidemicznej w Państwie Środka. To również zła informacja dla Niemiec.
Wszystkie powyższe bolączki odbijają się w perspektywach gospodarki naszego kluczowego partnera handlowego. W ub. piątek potwierdziły to lipcowe wskaźniki PMI spadające, zarówno w przypadku sektora przemysłowego jak i usług, poniżej granicznego (ekspansja/recesja) poziomu 50. Wczoraj publikowany był natomiast lipcowy indeks koniunktury Ifo. Ten również wskazuje na nadchodzące silne schłodzenie, niewykluczone że recesję, w niemieckiej gospodarce. Indeks cofnął się z 92,2 w czerwcu do 88,6 w lipcu. Dla przypomnienia – jeszcze w lutym, przed wybuchem wojny w Ukrainie, wynosił 98,9. Lipcowy indeks wskaźnika jest najgorszy od 1 połowy ’20. Co ważne – ocena sytuacji bieżącej wygląda wciąż względnie dobrze. Katastrofalnie natomiast przedstawiają się oczekiwania. Niemiecki biznes ewidentnie boi się nadchodzącej zimy i bardzo prawdopodobnej reglamentacji dostępu do źródeł energii. Wg badań Ifo percepcja najbliższych 6 miesięcy jest obecnie niemal równie negatywna co percepcja sytuacji przy pierwszym uderzeniu pandemii.
