Międzynarodowy Fundusz Walutowy, MFW (ang. International Monetary Fund, IMF) jest to międzynarodową organizacją w ramach ONZ, która zajmuje się kwestiami stabilizacji ekonomicznej na świecie.
Jej zadaniem jest dostarczanie pomocy finansowej zadłużonym krajom członkowskim, które w zamian za udzieloną pomoc zobowiązane są do przeprowadzenia reform ekonomicznych oraz przeprowadzenie działań, które mają zapewnić stabilizację finansową.
Organizacja powołana została w lipcu 1944 roku na United Nations Monetary and Financial Conference (konferencji w Bretton Woods, New Hampshire) w USA. Międzynarodowy Fundusz Walutowy rozpoczął działalność dwa lata później. Obecnie zrzesza 189 państw.
Podstawową działalnością MFW jest udzielanie państwom członkowskim kredytów w celu doprowadzenia do równowagi finansowej bilansu płatniczego. Odbywa się to poprzez umożliwienie tym państwom zakupu waluty innych państw członkowskich za własna walutę.
Fundusz udziela kredyty w ramach "rachunku ogólnego", a także w ramach szeregu stałych i tymczasowych "ułatwień kredytowych". Po upływie terminu, na jaki udzielono kredytu, kraj powinien wykupić swą walutę z MFW za walutę wymienialną lub złoto.
Kredyty podstawowe w ramach "rachunku ogólnego" przyznawane są na podstawie określonych zasad. Pierwsza z nich opiera na zasadzie, że wzrost zasobów finansowych danego kraju członkowskiego nie może być większy niż 25% rocznie. Oznacza to, że państwo członkowskie może zaciągnąć kredyt w MFW w walucie innego członka w wysokości nie większej niż 125% jego udziału w kapitale zakładowym MFW, ponieważ 75% tego udziału wpłaca ono we własnej walucie. Zakup waluty w ramach "rachunku ogólnego" dokonywany jest w 5 transzach (1 rezerwowej oraz 4 kredytowych), każdej w wysokości 25% udziału w MFW w dowolnej walucie. Warunkiem także jest, by środki te były przeznaczone na potrzeby związane z równoważeniem ich bilansu płatniczego.
Polityka prowadzona przez MFW sprowadza się do następujących wytycznych:
- popieranie międzynarodowej współpracy walutowej (powołanie stałej instytucji konsultacji i współpracy w zakresie międzynarodowych problemów walutowych),
- pomoc we wzroście handlu międzynarodowego oraz zwiększaniu zatrudnienia,
- wpieranie polityki stabilizacji kursów oraz utrzymywanie uporządkowanej wymiany między krajami członkowskimi,
- unikanie deprecjacji walut, powodowanej motywami rywalizacji międzynarodowej,
- przekazywanie krajom członkowskim środków finansowych na określonych zasadach.
