Według wstępnego szacunku Głównego Urzędu Statystycznego inflacja CPI spadła w lipcu do 10,8% r/r z 11,5% r/r w czerwcu, co było wynikiem nieco niższym niż nasz szacunek na poziomie 11,0% r/r oraz konsensus rynkowy 10,9% r/r. W samym lipcu ceny towarów i usług konsumpcyjnych spadły o 0,2% m/m i był to pierwszy od lutego 2022 r. spadek cen w ujęciu m/m, tj. od obniżki stawki VAT na część produktów żywnościowych. Głównym źródłem niespodzianki inflacyjnej był silniejszy od naszych szacunków spadek cen żywności i napojów bezalkoholowych, który wyniósł w lipcu -1,2% m/m.
Dezinflacja ma jednak szeroki zakres, ponieważ zmniejszenie presji cenowej widoczne było we wszystkich podstawowych kategoriach, choć wraz z szacunkiem flesh GUS nie publikuje szczegółów koszyka inflacyjnego. Dezinflację wciąż wspiera ustępowanie negatywnych szoków na rynku paliw, co szczególnie widoczne jest w ujemnej dynamice cen paliw do prywatnych środków transportu (-15,5% r/r wobec -18,0% r/r w czerwcu), choć w samym lipcu paliwa podrożały o 0,4% m/m, w ślad za zwyżkami cen ropy na rynkach międzynarodowych. Obniżyła się także roczna dynamika cen żywności i nośników energii, a miesięczny spadek cen żywności był nieco silniejszy niż średnia długoterminowa dla lipca. Co istotne, obniżyła się także inflacja bazowa, która według naszych szacunków wyniosła 11,6-11,7% r/r, co jest bliskie naszym oczekiwaniom. W skali m/m/ inflacja bazowa wciąż rośnie, choć w skali mniejszej niż w pierwszych miesiącach tego roku. Ciasny rynek pracy i niskie bezrobocie będą utrzymywały presję płacową na podwyższonym poziomie, co w warunkach odradzającego się popytu konsumpcyjnego będzie spowalniało powrót inflacji do celu NBP. Wskazują też na to wskaźniki spodziewanych cen w handlu detalicznym, które co prawda oddaliły się od szczytów, niemniej w dalszym ciągu utrzymują się na poziomach wyraźnie przekraczających średnie długoterminowe.
W najbliższych miesiącach wskaźnik CPI będzie kontynuował spadki. Pozytywna niespodzianka inflacyjna w lipcu zwiększa prawdopodobieństwo zejścia wskaźnika CPI do poziomów jednocyfrowych już w sierpniu. Sam fakt spadku inflacji CPI do jednocyfrowych poziomów nie jest istotny z punktu widzenia oceny perspektyw inflacji, jednak został wskazany przez prezesa Glapińskiego jako jeden z warunków obniżki stóp procentowych jeszcze w tym roku. Głównym źródłem niepewności dla odczytu inflacji w sierpniu i wrześniu pozostają ceny paliw, które w ostatnich tygodniach zaczęły rosnąć, a także ceny żywności, szczególnie w kontekście niekorzystnych warunków pogodowych, w szczególności suszy. Na koniec roku wskaźnik CPI wyniesie nieco poniżej 8,0% r/r. Tempo dezinflacji będzie jednak wyhamowywało, ponieważ szoki podażowe w znacznej mierze już wygasły. Czynnikiem osłabiającym proces dezinflacji w średniookresowej perspektywie będzie niskie bezrobocie, a także spodziewany wzrost realnej dynamiki wynagrodzeń, co w połączeniu z ekspansywną polityką fiskalną będzie wspierało popyt konsumpcyjny. Czynnikiem ryzyka dla inflacji jest także zapowiedziana przez premiera podwyżka płacy minimalnej w przyszłym roku do 4300 PLN, co oznaczałoby jej wzrost o ok. 20% względem obecnego poziomu. Silna dynamika płac nominalnych, w połączeniu z obniżającą się inflacją będzie wspierała popyt konsumpcyjny, co zwiększy przestrzeń do przerzucania kosztów działalności na ceny detaliczne.
Powrót inflacji do celu NBP pozostaje odległą perspektywą, niemniej zgodnie z wypowiedziami prezesa NBP A. Glapińskiego spadek wskaźnika CPI do jednocyfrowego poziomu oraz oczekiwania jego dalszej zniżki będą wystarczającymi czynnikami do rozważenia obniżki stóp procentowych jeszcze w tym roku. Biorąc pod uwagę opublikowane dziś dane, oba te czynniki mogą być spełnione już w sierpniu, co zwiększa prawdopodobieństwo cięcia stóp na wrześniowym posiedzeniu RPP. Kolejny miesiąc pozytywnej niespodzianki inflacyjnej stanowi niewątpliwie argument dla zwolenników szybkiego rozpoczęcia obniżek stóp procentowych. Perspektywa spadku kosztu pieniądza jeszcze przed wyborami parlamentarnymi wydaje się coraz bardziej realna i zakładamy, że w tym roku stopy procentowe spadną o 50 pkt. baz. do 6,25%. Podtrzymujemy naszą ocenę, iż w warunkach rekordowo niskiego bezrobocia, utrzymującej się wciąż na podwyższonym poziomie presji płacowej, a także spodziewanej odbudowie konsumpcji prywatnej i widocznej odbudowie popytu na kredyt tak szybkie cięcie stóp procentowych jest przedwczesne, czego efektem będzie spowolnienie procesu powrotu inflacji do celu banku centralnego.
