Po mocnym otwarciu roku luty przyniósł lekkie schłodzenie nastrojów na rynkach akcji. Gdzieniegdzie obserwowaliśmy częściową korektę styczniowych wzrostów (USA, Polska), podczas gdy w innych obszarach to ochłodzenie przyjęło formę trendu bocznego (Europa Zachodnia).
W USA tendencja spadkowa zarysowała się już na początku miesiąca, po bardzo dobrych danych z tamtejszego rynku pracy. To zapoczątkowało istotną zmianę oczekiwań rynkowych, co do docelowej stopy Fed w szczycie tego cyklu zacieśniania oraz co do samej odporności gospodarki na to zacieśnianie (większe niż sądzono). Szerzej o tym piszemy w innych sekcjach komentarza. Rentowności obligacji zaczęły szybko rosnąć, wywierając presję na rynek akcji. Niemniej jednak uważamy, że jak na skalę ruchu obligacji zachowanie amerykańskiego rynku akcji było względnie dobre. Wprawdzie S&P500 spadł o 2.6%, ale nie oddał nawet połowy styczniowych wzrostów. Z kolei technologiczny Nasdaq, bardziej wrażliwy na rentowności obligacji, oddał 1%, co przy wzroście w poprzednim miesiącu o 10% było skromną korektą.
Ciekawiej nawet było w Europie Zachodniej, jeśli chodzi o odpowiedź indeksów giełdowych na ruch obligacji. Rentowności niemieckich i francuskich obligacji 10-letnich osiągnęły nowe szczyty w tym cyklu, oczekiwania na podwyżki stóp EBC wyraźnie przesunęły się w górę, a tymczasem główne indeksy giełdowe w regionie jeszcze lekko dodało do styczniowych wzrostów. To wszystko pokazuje, że obecnie rynek akcji jest całkiem silny, praktycznie nie reagując na podobną skalę ruchu stóp procentowych, przy których w poprzednim roku widzieliśmy spore przeceny indeksów giełdowych.
Najważniejszym wydarzeniem dla polskiego rynku akcji była opinia rzecznika TSUE dotycząca kredytów frankowych. Opinia dotyczyła zwrotu kapitału i była wyjątkowo niekorzystna dla polskiego sektora bankowego, a mimo to indeks WIG Banki spadł w lutym „tylko” o 1.4%. O ile w poprzednim miesiącu duże spółki (WIG20) zanotowały średnio kilkuprocentową korektę, to nadal nieźle zachowywały się mniejsze podmioty.
Jak pokazują wykresy, oczekiwania analityków co do ścieżki przyszłych zysków spółek sugerują najwyżej miękkie lądowanie globalnej gospodarki, nawet nie recesję. Korekta oczekiwań jest niewielka lub prawie żadna (Europa Zachodnia). W środowisku wysokiej inflacji ewentualne recesje zysków są mniejszej skali niż przy niskiej dynamice cen, co może wspierać scenariusz względnie wyższych oczekiwanych zysków.
Niemniej jednak uważamy, że największy wpływ zacieśniania polityk banków centralnych na gospodarki jest dopiero przed nami, a trendy dezinflacyjne, chwilowo przerwane, wrócą. W średnim terminie nadal zapatrujemy się ostrożniej na rynki akcji, ale próbujemy też rozgrywać silne trendy bieżące.
